Πόσα πρόσωπα άραγε έρχονται στο μυαλό μας όταν ακούμε τη λέξη «στήριγμα»; Όταν αναλογιζόμαστε ποιοι ήταν και ποιοι είναι πραγματικά εκεί για μας; Μπορεί να είναι ένας, ίσως και περισσότεροι. Για κάποιους άλλους μπορεί να μην είναι κανένας και να περνούν καταστάσεις, δύσκολες κι εύκολες, μόνοι.
Είναι όμορφο να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου, έναν αληθινό φίλο, έναν στοργικό γονιό, έναν αφοσιωμένο σύντροφο. Κάποιον να βρίσκεται εκεί χωρίς να το ζητήσεις, να δείχνει έμπρακτα ότι σε νοιάζεται. Να μην είναι εγωιστής, ούτε να επισκιάζει τα προβλήματά σου με τα δικά του. Να σ’ ακούει με προσοχή, ενώ παράλληλα σκέφτεται τρόπους να σε βοηθήσει.
Όλοι έχουμε ανθρώπους στη ζωή μας, στους οποίους είμαστε ευγνώμονες. Άραγε, το ξέρουν; Έχουν πάρει χαμπάρι πόσο σημαντικοί είναι για μας; Δεν είναι κι ό,τι πιο εύκολο να κοιτάξεις κάποιον κατάματα και να του πεις «με σώζεις», ακόμα κι αν το εννοείς. Καμιά φορά τα λόγια κάποιου ή απλώς η παρουσία του μπορούν να σε βγάλουν απ’ το αδιέξοδο. Θα αρκεστείς σ’ ένα «ευχαριστώ που μ’ ακούς» ή σ’ ένα «να ‘σαι καλά για τη συμβουλή», ενώ θα προσπαθείς ν’ ανταποδώσεις την ώρα που ενδόμυχα εύχεσαι να μη χρειαστεί ποτέ να δεις το στήριγμά σου να πονάει.
Φοβάσαι πως αν κάποιος τόσο δυνατός πέσει, εσύ δε θα καταφέρεις να τον σηκώσεις. Θυμάσαι με πόση άνεση κι ευκολία σ’ ανεβάζει και νιώθεις θαυμασμό που υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σε κάνουν να νιώθεις καλύτερα, χωρίς να ζητούν αντάλλαγμα. Τις φορές που δεν πίστεψες σε σένα, το στήριγμά σου σου θύμισε πόσο δυνατός είσαι, και στη στιγμή ανασφάλειες και φόβοι μαγικά εξαφανίστηκαν. Είναι σπουδαίο να υπάρχει κάποιος που βλέπει κάτι όμορφο τις μέρες που όλα πάνε στραβά, που βρίσκει έναν λόγο να συνεχίσει την προσπάθεια χωρίς να παραιτηθεί.
Αν ποτέ αποφάσιζες να εκφράσεις όσα νιώθεις στο στήριγμά σου, πιθανότατα θα άρχιζες κάπως έτσι: «Αγαπημένο μου στήριγμα, είσαι ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο τρέχω στα γέλια και στις μαύρες μου. Σε σένα θα ‘ρθω αν γίνει κάτι άσχημο και θέλω κάπου να το πω για να ηρεμήσω, σε σένα και για να μοιραστώ τη χαρά μου και να πανηγυρίσουμε μαζί. Αν κάτι με αγχώσει τόσο και μου φανεί «βουνό», αν δυσκολευτώ να βρω λύση, θα σου χτυπήσω την πόρτα ή θα σε πάρω ένα τηλέφωνο ό,τι ώρα και να ‘ναι ξέροντας πως εσύ δε θα δυσκολευτείς, γιατί δε σε φοβίζουν τα μικροπροβλήματα».
Κι αν ακόμα δε βρήκες το θάρρος να πεις στον άνθρωπο που βρίσκεται πλάι σου «είσαι το στήριγμά μου», δεν πειράζει, γιατί πιθανότατα το ξέρει ήδη. Το καταλαβαίνει κάθε φορά που του εκμυστηρεύεσαι κάτι, κάθε στιγμή που σε βλέπει να χαμογελάς λέγοντας «έχω να σου πω» ή που τρέχεις στην αγκαλιά του με μάτια βουρκωμένα. Είναι όμορφο να υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι που ξέρουμε πως θα μας σταθούν ό,τι κι αν γίνει κι ακόμη πιο όμορφο να προσπαθήσουμε κι εμείς να γίνουμε το δικό τους στήριγμα, ώστε να μπορούν να βασιστούν σε μας.
Σε εκείνους που με στήριξαν και με στηρίζουν καθημερινά…
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ελένη Τ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
