Δεν είσαι αναποφάσιστος, απλώς δεν μπορείς να αποχωριστείς! Υπάρχει κι αυτή η μερίδα των ανθρώπων, που πολύ απλά δε διαχειρίζεται τους αποχαιρετισμούς και δεν έχει κι άδικο, αν με ρωτάς. Δένεσαι εύκολα, αγαπάς με πάθος και σου είναι δύσκολο να γκρεμίσεις ό,τι έχτιζες τόσο καιρό, παρ’ όλο που βλέπεις ότι δε βγάζει πουθενά!
Αναρωτιέσαι ίσως πώς αντέχουν κάποιοι το βάρος να χωριστούν από κάτι δικό τους, τόσο αγαπημένο. Φοβάσαι πως θα ξυπνήσεις ένα πρωί και θα διαπιστώσεις πως το μαξιλάρι δίπλα σου είναι άδειο. Ποιος θα σε κάνει να γελάς με την ψυχή σου; Ποιος θα σε καταλαβαίνει χωρίς να πρέπει καν να μιλήσεις; Κακά τα ψέματα, κανένας που συναισθηματικά αφέθηκε σε έναν έρωτα, δεν κατάφερε να μη ζήσει με την αγωνία του τι θα συμβεί αν θα τον χάσει. Είναι σαν να πηγαίνει πακέτο η αβεβαιότητα με την αγάπη.
Κι ίσως από μικρός κι εσύ, να έβρισκες τον εαυτό σου να μην αντέχει να φεύγει από κάτι δικό του. Όταν έπρεπε να γυρίσεις σπίτι μετά από ένα τέλειο Σαββατοκύριακο στους παππούδες. Όταν έφτασε η ώρα να αποχωριστείς το παιδικό δωμάτιο, πόσα έπρεπε να αφήσεις εκεί μέσα άραγε; Όταν ήρθε η ώρα να φύγεις για σπουδές και να μετακομίσεις σ’ άλλη πόλη. Και τώρα που ερωτεύτηκες;
Είναι περίεργο θαρρείς να μας δυσκολεύουν οι χωρισμοί όταν είναι το μόνο βέβαιο πράγμα που θα ζήσουμε. Όμως οι άνθρωποι παραδομένοι στην ευαισθησία τους, αδυνατούν καμιά φορά να δώσουν τέλος ξεκινώντας τη διαδικασία της απόρριψης οι ίδιοι. Κάποιος θα έλεγε ότι πρόκειται για ανασφάλεια, αλλά όχι, δεν είναι πάντα έτσι. Ούτε είναι πρόβλημα αυτοκυριαρχίας ή συναισθηματικής λαιμαργίας.
Έτσι κι εσύ, τώρα, πιθανόν να μη σκέφτεσαι πως τα θέλεις όλα δικά σου, ίσα- ίσα. Ερωτεύτηκες κι είχε η διαδικασία αυτή όμορφες στιγμές αλλά και δύσκολες, δημιουργήθηκαν αναμνήσεις και πιθανότατα να επένδυσες όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά και πρακτικά. Με αυτόν τον άνθρωπο μοιράστηκες την καθημερινότητά σου, τα προβλήματά σου και τις επιτυχίες σου. Έμαθες να τον διαβάζεις απ’ έξω, το ίδιο κι εκείνος. Φτάνει λοιπόν η ώρα, που αυτός ο έρωτας μεταμορφώνεται σε μεγάλη αγάπη. Η συνήθεια μπαίνει από το παράθυρο, η αγάπη όμως είναι αγάπη. Τα προβλήματα τρυπώνουν από παντού, η αγάπη όμως εκεί. Πώς την αποχωρίζεσαι λοιπόν;
Δεν την αποχωρίζεσαι! Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει μια επαφή μια στο τόσο, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει μια άτυπη φιλία για να ξέρεις ότι είναι καλά και να θρέφεις κι εσύ την ανάγκη σου για επαφή. Κουβαλάει πάνω του ένα κομμάτι σου, δεν μπορεί να εξαφανιστεί έτσι απλά. Δεν υπάρχει κουμπί on-off. Κι ίσως προχωρήσει τη ζωή του, ίσως το ίδιο θα κάνεις κι εσύ. Θα έχεις άλλον να νοιάζεσαι, άλλον να μοιράζεσαι. Μα κάτι πάντα θα σε δένει με το παρελθόν σου.
Μην ακούς αυτούς που δεν το ζήσανε. Ούτε αυτούς που μπορούν να τραβούν κόκκινες γραμμές έτσι απλά. Αυτούς που πιστεύουν πως δεν μπορεί να υπάρξει ανθρώπινο ενδιαφέρον-φιλία μετά από μια σχέση μεγάλης αγάπης. Φυσικά και γίνεται! Μην τους κατηγορείς, δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν αντιμετωπίζουμε όλοι το ίδιο την κάθε κατάσταση, ούτε έχουμε όλοι τα ίδια βιώματα.
Το παζλ σου έχει πολλά κομμάτια, εσύ ξέρεις που και πώς θα τα τοποθετήσεις και είναι όλα εξίσου σημαντικά για να το τελειοποιήσεις! «Σε λένε αναποφάσιστο μην τους ακούς, ευαίσθητος είσαι διστάζεις να διαλέξεις, γενικά δυσκολεύεσαι να απαρνηθείς.» λέει ένα ποίημα της Κικής Δημουλά.
Εγώ θα προσθέσω, δυσκολεύεσαι να αποχωριστείς. Κι αυτό δεν είναι παρά ανθρώπινο.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Έλενα Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
