Συχνά θα ακούσεις λόγια ενθαρρυντικά και συμβουλές από το κοντινό σου περιβάλλον. Οι άνθρωποι που σε αγαπούν θα είναι εκεί να σε στηρίζουν σε κάθε σου βήμα, να σου λένε τα σωστά σου και τα λάθος σου. Θα είναι εκεί και συχνά θα σου υπενθυμίζουν πως από εσένα περιμένουν πολλά και τα καλύτερα, γιατί σε πιστεύουν. Έχει σκεφτεί όμως, πως αυτή τους ακριβώς η προσδοκία δε σε βοηθάει να κάνεις πολλά;
Σ’ αγαπούν κανείς δε θα διαφωνήσει σ’ αυτό, γιατί άλλωστε να μπει κάποιος στη διαδικασία να χαλάσει φαιά ουσία για να σ’ ενθαρρύνει και να σε σπρώξει να κάνεις βήματα αν δε σε πιστεύει όντως; Όμως εκεί ακριβώς που ξεκινάει η προσδοκία των άλλων και σταματάει η δική σου, βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος. Οι προσδοκίες των γονιών μας, των φίλων μας, του συντρόφου μας, συνήθως δεν είναι και δικές μας- τις περισσότερες φορές απέχουν πολύ. Μάθαμε όμως να τις υιοθετούμε, πολλές φορές αβίαστα κι άλλοτε για να τους ευχαριστήσουμε, να τους ανταμείψουμε, σαν να τους το χρωστούσαμε, ακόμα κι αν για εμάς δε μας είναι ευχάριστο. Βαρύ φορτίο, δε βρίσκεις;
Είναι σαν να παλεύεις για κάποιον άλλον μονίμως. Δε λέω, σπουδαία πρόσωπα για σένα, όμως αυτός είναι ο λόγος ύπαρξής σου, γεννήθηκες για να ευχαριστήσεις όλους τους άλλους εκτός από σένα; Ξέρεις τι θα συμβεί, με μαθηματική ακρίβεια. Κάπου εκεί θα έρθει η πρώτη αποτυχία. Στη φάση αυτή θα ξεκινήσουν διάφορα αρνητικά συναισθήματα, πίεση, φόβος, θυμός, απογοήτευση. Πώς επέτρεψες στον εαυτό σου να συμβεί κάτι τέτοιο, θα σκεφτείς. Τον κατηγορείς πως θα μπορούσες να τα πας πολύ καλύτερα. Για λίγο αμφιβάλλεις αν το αξίζεις κι ύστερα η σκέψη σου πάει σ’ εκείνους, εκείνους που περιμένουν «πολλά». Ανησυχείς πως θα τους στεναχωρήσεις, αγχώνεσαι -δεν είσαι τόσο καλός όσο περίμεναν- και πολλές φορές το σώμα σου αντιδρά σε αυτό σου το στρες.
Δε δέχεσαι πως μπορεί να αποτύχεις, γιατί «εσύ είσαι για πολλά περισσότερα», οπότε πώς γίνεται να συμβεί αυτό; Κι όμως γίνεται! Γιατί πολύ απλά, προσπαθείς να αποδείξεις κάτι σε κάποιον κι έτσι χάνεις την ουσία, που είναι να κάνεις αυτό που αγαπάς, αυτό που σε γεμίζει, χωρίς να σε απασχολεί το κόστος κι η αποτυχία. Οι επιτυχίες και οι αποτυχίες μας, αφορούν αποκλειστικά εμάς τους ίδιους- το αν επηρεάζουν τους άλλους, είναι κάτι που αφορά εκείνους. Σε στοιχειώνουν οι ατάκες του τύπου: «Εγώ περιμένω από σένα πολλά», «Εγώ για ονειρεύτηκα άλλα για σένα», «Είσαι πολύ έξυπνο παιδί για να μην τα καταφέρεις», «Δε γίνεται να τα κατάφερε εκείνος και να μην μπορείς εσύ». Ατάκες άλλων, όχι δικές σου. Προσδοκίες άλλων. Όχι δικές σου.
Από ‘δω και στο εξής λοιπόν, όταν κάποιος θα σου πει ότι περιμένει πολλά από σένα, πες του να περιμένει. Άλλωστε ο δρόμος για να φτάσεις εκεί που θες, είναι μακρύς, αλλά το ταξίδι αξίζει. Κοίτα λοιπόν στη διαδρομή να μην ξεχάσεις πως παλεύεις για σένα, για τα δικά σου θέλω κι αυτό σε κάνει να νιώθεις ελεύθερος. Προσηλώσου στον στόχο, όσα σκαμπανεβάσματα κι αν έχεις, αν νιώθεις καλά εσύ, είσαι στον σωστό δρόμο. Τον δικό σου δρόμο!
«Η επιτυχία είναι μια σειρά ένδοξων αποτυχιών». Πες τους το λοιπόν, να το καταλάβουν. «Αν δε μ’ αφήσεις να περάσω μέσα από την αποτυχία, την αναζήτησή του μέσα μου, αν δε σταματήσεις να περιμένεις από μένα πολλά, δε θα φτάσω εκεί που ονειρεύτηκα, αλλά εκεί που ονειρεύτηκες εσύ, τότε δε θα είμαι πια εγώ, αλλά εσύ». Σκέψου έναν κόσμο γεμάτο ανθρώπους, που κάνουν αυτό που αγαπούν κι όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι, φυσικά και το κάνουν καλά. Κανείς δεν είναι η συνέχεια κανενός και δεν είναι αυτός ο λόγος που έχουμε έρθει εδώ. Μην περιμένεις «πολλά» από σένα. Κάνε όσα θες. Για αλλαγή, ας το δοκιμάσουμε.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Έλενα Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
