Τι σε κάνει να νιώθεις το να είσαι σε μια δουλειά που δεν αγαπάς

Πάνω από το 1/3 της ζωής μας το καταναλώνουμε δουλεύοντας. Για κάποιους η δουλειά τους είναι η ζωή τους, για κάποιους άλλους απλώς ένα μέσο για να μπορούν να ζουν καλά και τίποτα παραπάνω. Θα ήθελα όμως να μιλήσουμε για εκείνους που ζουν κάνοντας μια δουλειά που δεν αγαπούν. Έχουμε άραγε αναρωτηθεί, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι; Πόσο ψυχοφθόρο, να σηκώνεσαι το πρωί χωρίς κανένα απολύτως κίνητρο; Κάθε πρωί να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που σηκώθηκες από το κρεβάτι; Θα μου πεις, και τα λεφτά κίνητρο είναι για κάποιους. Σύμφωνοι, αλλά ας μη γελιόμαστε, όταν τη μισή σου μέρα και πολλές φορές ολόκληρη, την περνάς δουλεύοντας σε μια δουλειά που δεν αγαπάς, να τα βράσουμε τα λεφτά. Ευτυχισμένος δεν είσαι.

Στην εποχή μας πάνω από το 50% του πληθυσμού, δουλεύει σε μια δουλειά που δεν αγαπά. Κι όμως, μικρά παιδιά όταν ήμασταν, είχαμε όνειρα για το τι θα κάνουμε στη ζωή μας. Η κλισέ ερώτηση: «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;» στοίχειωσε τα παιδικά μας χρόνια. Άλλος είχε όνειρο να γίνει αστροναύτης, άλλος δικηγόρος, άλλος δάσκαλος, άλλος καλλιτέχνης κι άλλα πολλά· λίγοι από μας τα κατάφεραν. Είχαμε και του γονείς μας που πιθανότατα κάτι άλλο είχαν ονειρευτεί για μας- διπλό το φορτίο. Ύστερα, βέβαια, ήρθε αυτό το αναθεματισμένο μηχανογραφικό.

Story time: Θεέ μου, ούτε που θέλω να το θυμάμαι. Δεν ήθελα να δηλώσω τίποτα, δε με συγκινούσε τίποτα. Έτσι έβαλα διάφορα στην τύχη! Άλλωστε ήξερα βαθιά μέσα μου πως τίποτα απ’ όλα αυτά δε θα κάνω.

Σίγουρα ζούμε σε μια χώρα που, δυστυχώς, δεν παρέχει πολλά εφόδια για να κάνεις αυτό που αγαπάς. Χρειάζεται επιμονή, να αγωνίζεσαι με όλη σου την ψυχή και να έχεις και μπόλικη τύχη. Τύχη, κράτα το αυτό. Ναι, η τύχη παίζει μεγάλο ρόλο, μην την αψηφούμε. Αργά ή γρήγορα όλοι μας καταλαβαίνουμε πού έχουμε κλίση.

Έρχεται λοιπόν η ώρα να πας για πρώτη φορά σε αυτή τη δουλειά που δε σ’ αρέσει. Ξέρεις πως δε θες να σηκωθείς από το κρεβάτι, φοράς το «κοστούμι» που λέγεται αντοχή και πας. Στον δρόμο συναντάς ανθρώπους σαν και σένα, σκυθρωπούς, χαμένους, έτοιμους να αρπαχτούν με την πρώτη ευκαιρία. Βλέπεις τον καθρέπτη σου. Όμως, μέσα στο πλήθος θα δεις κι εκείνους τους «περίεργους», τους χαμογελαστούς, που δεν κοιτάζουν νευρικά το ρολόι τους, θα κοιτάζουν τον ήλιο με αισιοδοξία. Έτσι ακριβώς θα καταλάβεις πως είσαι σε λάθος δρόμο. Μόλις δεις πώς μοιάζει ο σωστός.

Είναι δύσκολο να κάνεις κάτι που δεν αγαπάς, είναι ίσως από τις μεγαλύτερες ατυχίες στην ζωή μας. Δημιουργεί μεγαλύτερη ψυχική κούραση από όση νομίζεις και σε κάνει μέρα με τη μέρα πιο κουρασμένο, πιο δυστυχισμένο. Πολλές φορές, σε κάνει αντικοινωνικό, κατσούφη και νευρικό. Ακόμα και οι συχνοί πονοκέφαλοι πολλές φορές προέρχονται από αυτό. Το έχεις σκεφτεί;

Μέσα σου τριγυρνούν σκέψεις, «γιατί δεν τα κατάφερα;», «πρέπει να κάνω υπομονή», «για τα λεφτά το κάνω», «έχω και μια οικογένεια». Συνήθως, όταν κάνουμε μια δουλειά που δεν αγαπάμε δεν είμαστε τόσο αποδοτικοί όσο θα θέλαμε, δε μας αρέσει καν να μιλάμε γι’ αυτήν, όχι από ντροπή, αλλά γιατί δεν έχουμε κάτι να πούμε, να παθιαστούμε και παράλληλα είναι μια ακόμη υπενθύμιση πως αυτό που κάνουμε δεν έχει καμία σχέση με αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε.

Σκέψου όμως να έκανες αυτό που αγαπάς; Σίγουρα και τότε θα είχες ένα σωρό προβλήματα στο κεφάλι σου- τα προβλήματα δεν τελειώνουν ποτέ. Όμως θα ήσουν πιο πρόθυμος να τα αντιμετωπίσεις. Θα σηκωνόσουν το πρωί πιο χαρούμενος και δε θα καταριόσουν το ρημάδι το ξυπνητήρι κάθε πρωί. Θα καταλάβαινες πόση σημασία έχει μια καλημέρα στους συναδέλφους σου και πόσο γεμάτο θα σε έκανε να την πάρεις πίσω. Δε θα έπαιρνες τόσο κατάκαρδα την επίπληξη του αφεντικού σου, ίσα-ίσα θα σε πείσμωνε για να γίνεις καλύτερος. Δε θα περίμενες πώς και πώς να τελειώσει η ώρα να σηκωθείς να φύγεις. Απλώς η ώρα θα κυλούσε, γιατί όταν κάνουμε αυτά που αγαπάμε, ο χρόνος τρέχει γρηγορότερα. Οι λίγες ώρες ύπνου, δε θα ήταν βουνό κι η επίδοσή σου στη δουλειά θα ήταν σίγουρα καλύτερη.

Ακούγεται ονειρικό. Και ένα πλάνο σαν κι αυτό αξίζει να προσπαθείς κάθε μέρα για να το πετύχεις. Πότε δεν είναι αργά να προσπαθήσεις ακόμα μια φορά να βρεις τον δρόμο σου ή ακόμα και να το συνδυάσεις παράλληλα με κάτι άλλο. Πάρε παράδειγμα πώς αλλάζουν όλα γύρω σου όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, πώς η μέρα σου είναι πιο όμορφη ακόμα κι όταν είναι δύσκολη, δεν έχει μεγάλη διαφορά. Και μη σκας αν δεν κάνεις τώρα ό,τι ονειρευόσουν. Απόψε ψιθύρισε στο μαξιλάρι σου μυστικά πως ποτέ δεν είναι αργά! Γιατί όντως ποτέ δεν είναι.