Πηδώντας από τη μια σχέση στην άλλη

Το μεταβατικό στάδιο στη ζωή κάθε ανθρώπου, εκείνο το στάδιο που έφερε μαζί του πλήθος τρικυμιών με το πέρασμά του και σε έβγαλε από τα συνηθισμένα έως τότε νερά σου, είναι το στάδιο της εφηβείας. Σ’ εκείνο το κομβικό σημείο οι αισθήσεις, οι αντιδράσεις, τα συναισθήματά σου, όλα είναι στο μέγιστο. Τότε είναι που αρχίζεις να γνωρίζεις και τον μαγικό κόσμο του έρωτα. Έναν κόσμο πρωτόγνωρο μέχρι τότε για σένα. Έναν κόσμο που έβλεπες με τα παιδικά σου μάτια να βιώνουν οι «μεγάλοι», όπως τους αποκαλούσες και στον οποίο αγωνιούσες να μπεις.

Εκατοντάδες τα παραδείγματα γύρω σου που φώναζαν το μεγαλείο αυτού του αμοιβαίου συναισθήματος. Από την πιο μικρή λεπτομέρεια, όπως εκείνες οι ταινίες  με τα love storιes που άφησαν ιστορία και που πάντα σου προκαλούσαν την ίδια συγκίνηση, όσες φορές κι αν τις έβλεπες. Τόσα μηνύματα εισέβαλαν καθημερινά στο αθώο σου μυαλό κι όλα περιέγραφαν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο το ίδιο ακριβώς σκηνικό: θα έρθει εκείνος ο έρωτας που θα αλλάξει την κοσμοθεωρία σου, θ’ αλλάξει όσα πίστευες μέχρι τώρα και άπαξ κι έρθει θα νιώθεις πλήρης και γεμάτος μόνο όντας μέσα σ’ αυτόν.

Έρχεται, λοιπόν, η ώρα που χτυπάει και τη δική σου πόρτα ο έρωτας για πρώτη φορά. Εσύ, νιώθοντας δισταγμό λόγω της απειρίας σου και φόβο απέναντι στο άγνωστο, δυσκολεύεσαι να βρεις τον τρόπο να τον καλωσορίσεις.  Όντας ανέκαθεν συναισθηματικός χαρακτήρας, είτε σε κανονικό, είτε σε μέγιστο βαθμό, πείθεις τον εαυτό σου να το ρισκάρει. Εξ’ άλλου αν δε ρισκάρεις, πώς θα ζήσεις όλα όσα έχεις πλάσει χρόνια τώρα στο μυαλό σου; Του ανοίγεις, λοιπόν, την πόρτα της καρδιάς σου και γεύεσαι μια πρωτόγνωρη μέχρι τότε γεύση για σένα. Μια γεύση γλυκόπικρη, μια γεύση άκρως εθιστική που όπως θα διαπιστώσεις στην πορεία, θα συνεχίζεις να γεύεσαι ακόμα και όταν δεν έχεις όρεξη.

Είναι μια νέα σελίδα στη ζωή σου, που σε τίποτα δε μοιάζει με τις μέχρι τώρα διαπροσωπικές σου σχέσεις. Υπέροχο το να είσαι ο πρωταγωνιστής στην καρδιά ενός ανθρώπου, έτσι δεν είναι; Ενός ανθρώπου που φροντίζει με κάθε ευκαιρία να σου υπενθυμίζει πώς είναι να είσαι το επίκεντρο. Χωρίς καν να το ζητήσεις. Απλά και μόνο γιατί για εκείνον είναι υψίστης σημασίας να σου δείξει με κάθε μέσο τη θέση σου στη ζωή του.

Βιώνοντας αυτή την καθημερινή τριβή, θέλοντας και μη, εθίζεσαι σ’ αυτό το μοτίβο της ζωής σου. Είναι το «τοίχος προστασίας» που τόσα χρόνια αποζητούσες κι είχες ανάγκη. Οπότε πώς να απεξαρτηθείς από κάτι που σε περιβάλλει με τη μέγιστη ασφάλεια κι αγάπη; Και κυρίως γιατί; Όλες αυτές οι σκέψεις τριγυρίζουν συνεχώς στο μυαλό σου, ιδίως όταν ξεπροβάλλουν τα πρώτα μαύρα σύννεφα στην εκάστοτε σχέση σου. Ο φόβος που μπορεί να νιώθουμε σκεπτόμενοι ότι ο άνθρωπος που έχουμε δίπλα μας ίσως κάποια στιγμή φύγει από τη ζωή μας, πηγάζει από την άρνησή μας να επανέλθουμε στη μετέωρη πριν από αυτόν ζωή μας. Είτε είσαι ένας χαρακτήρας που δεν πτοείται από τις αλλαγές, είτε αντίθετα τις τρέμεις, όταν τελικά αυτές έρθουν θα σε αποδιοργανώσουν όπως και να έχει.

Όταν, λοιπόν, μια σχέση κάνει τον κύκλο της, πράγμα που σε όλους μας έχει συμβεί είτε λιγότερες, είτε περισσότερες φορές, βρίσκει εσένα σχεδόν κουρέλι. Εκείνη τη στιγμή αυτές οι αδυναμίες λειτουργούν ως κατευθυντήριες δυνάμεις των επιλογών σου και σ’ οδηγούν αυτομάτως στην αναζήτηση ενός νέου ανθρώπου που θα πάρει τη θέση του πρωταγωνιστή στο μοτίβο του έρωτα που είχες συνηθίσει.

Ακριβώς σε εκείνο το σημείο δημιουργείται ένα νέο μοτίβο, που γίνεται στοιχείο του χαρακτήρα σου. Κατατάσσεσαι με τις επιλογές σου στην κατηγορία εκείνων των ατόμων που αποκαλούμε «αιώνιους σχεσάκηδες» με πιο χιουμοριστικό ύφος αλλά που ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα. Έχεις, δηλαδή, διαμορφώσει έναν χαρακτήρα που νιώθει ότι μπορεί να υπάρξει μονάχα όταν ο εαυτός του είναι τοποθετημένος μέσα σε μια σχέση. Και νιώθεις λίγος, λειψός, χωρίς ένα τέτοιο σενάριο στη ζωή σου.

Κι εν τέλει το αποτέλεσμα όλου αυτού; Πέφτοντας με τα μούτρα από τη μια σχέση στην άλλη, απλά και μόνο γιατί νιώθεις –λανθασμένα- ζωντανός μόνο μέσα σ’ αυτήν, δεν αφήνεις στον εαυτό σου τον απαραίτητο χρόνο που τόσο έχει ανάγκη, ακόμη κι αν δεν το νιώθεις άμεσα. Βλέπεις, το στήριγμα που αναζητάς για να έρθει σε μια ισορροπία η ζωή σου, δεν είναι κάποιος τρίτος, αλλά ο ίδιος σου ο εαυτός. Και στερώντας του τον χώρο ελευθερίας που χρειάζεται, θα οδηγήσει μονάχα στη συνεχή αναζήτηση και παράλληλα στη συνεχή αποτυχία της κάθε σου προσπάθειας για σχέση. Αυτό που τόσο φοβάσαι λοιπόν, αυτή η τρομακτική μοναξιά της ελευθερίας, είναι στην πραγματικότητα η λύση για να ξεφύγεις από αυτό το μοτίβο-φυλακή.