Πώς ξέρει κανείς αν είναι έτοιμος να ερωτευτεί; Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας όταν αρχίζουμε και δινόμαστε συναισθηματικά; Είναι άραγε συνειδητή διαδικασία ο έρωτας, ή δεν υπάρχει καμία ελπίδα να τον δούμε λιγάκι λογικά; Μην αναρωτιέσαι, η απάντηση αυτή έχει να κάνει μ’ έναν άνθρωπο. Αυτόν που το βιώνει, και κατά πόσο είναι πρόθυμος να κάνει μια εκ βαθέων συζήτηση με την εσωτερική του φωνή, τα όριά του και πάνω απ’ όλα, τα θέλω του.
Κι ενώ λοιπόν βρίσκεσαι μπερδεμένος, μετά από ενδεχόμενες ερωτικές αποτυχίες, απορρίψεις, σχέσεις μισές ή μπροστά σε κάτι τελείως άγνωστο και νέο για σένα, σε μια δίκη σου προσωπική ατμόσφαιρα, προσπαθείς ν’ αναπληρώσεις όλα τα κενά που δημιουργήθηκαν με την πάροδο του χρόνου και να δώσεις μια εντελώς νέα ευκαιρία, χωρίς να ξέρεις ακριβώς τον τρόπο για να το κάνεις.
Ξεκινάς με το ν’ αγαπάς τον εαυτό σου, αγκαλιάζεις τις σκέψεις σου πιο στοργικά, συμπονείς τις ανάγκες σου και δε σε κατηγορείς που προχωράς κι αισθάνεσαι ξανά. Βλέπεις ξαφνικά μια όμορφη αλλαγή στον εαυτό σου, η οποία σου παρέχει οξυγόνο κι ελευθερία. Στην πορεία παρατηρείς πως, αυτός ο αγώνας εξέλιξης χαρακτήρα, έχει διάφορους θεατές που φλερτάρουν με τη νέα σου πτυχή. Και τότε φλερτάρεις κι εσύ με τις νέες πτυχές τις δικές τους.
Άρα, έχεις φτάσει σ’ ένα επίπεδο που κινούνται όλα τα κομμάτια σου προς την κατεύθυνση «ερωτεύομαι»; Αν δεν έχεις πολύ χρόνο να σκεφτείς και ν’ αναλογιστείς, καθώς τα συναισθήματά σου προσπαθούν να επηρεάσουν την κρίση και διαύγειά σου, εσύ πρέπει να επιμένεις στο να κρατήσεις μια γραμμή συνειδητής επιλογής, που θα προκύψει απαντώντας στις παρακάτω ερωτήσεις:
Πριν αποφασίσεις να δεθείς, αναρωτήσου αν:
«Κατάφερα να είμαι κάποιος που συμπαθώ και νοιάζομαι;»
Δηλαδή μπόρεσα πραγματικά να γίνω κάτι καλύτερο από αυτό που ήμουν πριν, που με πλήγωσε και δε με φρόντισε; Μπόρεσα μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα να γνωρίσω τον εαυτό μου, ή χρειάζομαι λίγο ακόμη χρόνο γιατί νομίζω ότι έχω ν’ αποδείξω πολλά σε μένα;
«Συναισθηματικά έχω χώρο να δημιουργήσω δέσμευση;»
Ή είμαι ακόμη πολύ πιεσμένος έτσι ώστε να μπορώ να πάρω «ανάσα» και να ζήσω κάτι όμορφο; Διότι αν δεν μπορώ και δεν έχω χώρο για μια νέα σχέση, δεν είναι καθόλου κακό, θα πρέπει όμως να το γνωρίζει κι η άλλη πλευρά που ενδεχομένως δε θέλει το ίδιο πράγμα. Κι αν το θέλει, όλα καλά και συνεχίζουμε.
«Το άτομο που μου αρέσει, κατά ποσό επηρεάζει τη ζωή μου και πώς αισθάνομαι γι’ αυτό;»
Έχουμε δει πολλές φορές ακόμη και σε αρχικά στάδια της σχέσης, να μπορεί η μία πλευρά να είναι τόσο έντονα μέσα στη ζωή της άλλης, που να αλλάζει ολοκληρωτικά τον τρόπο που δρα κι υφίσταται. Ποιος λοιπόν ο ρόλος του ανθρώπου που γνωρίσαμε στη ζωή μας και πόσο άνετα αισθανόμαστε με τον χώρο που καταλαμβάνει ή την επιρροή που μας ασκεί;
Ο έρωτας δεν έχει timing, δε ρωτάει. Εσύ όμως, μπορείς να ρωτήσεις τον εαυτό σου εάν είσαι έτοιμος να τον αφήσεις να τα πάρει όλα σβάρνα. Και δεν είναι καθόλου εγωιστικό εάν επιλέξεις να μείνεις με τον εαυτό σου λίγο ακόμη, αλλά ούτε είναι αφελές να αφεθείς να ερωτευτείς. Η μαγεία του ανθρώπου είναι ακριβώς αυτή, στο ότι μπορεί να επιλέγει.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Σταματία Μάστορα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
