Αναποφάσιστοι, αβέβαιοι, μονίμως σε δίλημμα ή μήπως τρελοί; Κάτι απ’ όλα αυτά θα ακούσεις να λένε οι δικοί μας, η οικογένεια και τα φιλαράκια μας, όταν τους ανακοινώσουμε αυτό που έχουμε στο κεφάλι μας. Μπορεί να θέλουμε δεκάδες πράγματα, να ονειρευόμαστε χιλιάδες, να έχουμε από τον εαυτό μας δισεκατομμύρια προσδοκίες και να είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε μέχρι και χώρα για να καταφέρουμε να γίνουμε αυτό που πραγματικά επιθυμούμε. Ας μας πει κάποιος πού είναι το παράξενο σε όλο αυτό!
Οι επιθυμίες, τα όνειρα, οι ανάγκες μας μας κρατούν ψυχικά ζωντανούς. Αυτό όμως που μας κρατάει εγκεφαλικά σε εγρήγορση είναι τα ρίσκα που παίρνουμε και η διάθεση να ανακαλύψουμε το άγνωστο. Είμαστε λοιπόν κι εμείς που θέλουμε να δούμε κάθε κρυμμένη γωνιά του πλανήτη, να ταξιδέψουμε μέχρι να βρούμε το κατάλληλο μέρος να μείνουμε εμείς και τα όνειρά μας. Δίχως μόνιμη κατοικία και συγκεκριμένη βάση, μετακομίζοντας κάθε φορά και σε άλλη πόλη, όποτε νιώσουμε την ανάγκη για αλλαγή κι ανανέωση. Δεν είναι παράλογο να μετακομίζεις, χρειάζεσαι μόνο υπομονή για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στη γλώσσα και τη νοοτροπία της χώρας. Αν μάλιστα η δουλειά σου σου επιτρέπει να μην έχεις μόνιμη διεύθυνση και να βρίσκεσαι κάθε φορά όπου τραβάει η ψυχή σου, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο εύκολα.
Ποσό διαφορετικοί θα ήμασταν εάν αλλάζαμε χώρες έως ότου ανακαλύψουμε πού πραγματικά ανήκουμε; Ταξιδεύοντας από χώρα σε χώρα θα μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή με διαφορετικές αντιλήψεις και να διαμορφώσουμε έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα. Η καθόλου εύκολη απόφαση για συνεχείς μετακομίσεις θα μας έκανε πιο κοινωνικούς κι εξωστρεφείς. Θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε διεθνή μάτια, να γίνουμε πολυταξιδεμένοι, να πάρουμε τα διαφορετικά στοιχεία που έχει να μας δώσει κάθε λαός, να τα συνθέσουμε, να κρατήσουμε όσα μας ταιριάζουν και να απορρίψουμε όσα είναι μακριά από εμάς μέχρι να βρούμε ποιοι πραγματικά θέλουμε να είμαστε. Το να κλείνεις κύκλους και να ξεκινάς από το μηδέν κάθε φορά είναι σαν να υπόσχεσαι στον εαυτό σου να αλλάζεις τα πράγματα που δε σου αρέσουν προς το καλύτερο.
Κάθε χώρα στην οποία μένουμε -για πολύ ή για λίγο- εκτός από μια αγκαλιά που ‘χει να μας προσφέρει, έχει να μας μάθει κάτι για τον πολιτισμό, τα ήθη, τα έθιμα, την κουλτούρα της. Αυτοί οι παράγοντες γίνονται τροφή για να νιώσουμε ελεύθεροι, μακριά από όλους κι από όλα, να αφοσιωθούμε σε πράγματα που αγαπάμε και μας κάνουν ευτυχισμένους. Άλλωστε η ευτυχία δεν έχει μόνιμη κατοικία. Μπορεί να βρεθεί σε πράγματα μικρά, μεγάλα, ακόμα και σε αεροπορικά ταξίδια.
Τρελοί ή αναποφάσιστοι τελικά; Τον πρώτο καιρό θα συνηθίσουμε στο άκουσμα των δύο αυτών λέξεων, θα δυσκολευτούμε στην προσαρμογή καθώς «κάθε αρχή και δύσκολη». Αλλά δε θα σταματήσουμε να κάνουμε αυτό που μας αρέσει, να ξεφεύγουμε από πράγματα που δε μας ικανοποιούν, να βρίσκουμε το θάρρος να τ’ αλλάξουμε όλα σε μια στιγμή μέχρι να βρούμε κάτι που θα μας πει «εδώ είσαι, δεν έχεις να πας πουθενά». Είμαστε έτοιμοι να ταξιδέψουμε απ’ το Βορρά μέχρι τον Νότο μέχρι να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα!
Αυτό είναι και το νόημα της ζωής… Να αγαπάς, να ενημερώνεσαι, να μορφώνεσαι, να ερωτεύεσαι, να ταξιδεύεις, μα πάνω από όλα να είσαι ευτυχισμένος παντού. Όχι μόνο σε μια χώρα, σε μια πόλη, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Συντάκτης: Σταματία Μάστορα
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
