Ήπειρος· κάθε πέτρα και μια ιστορία

Ήπειρος, λέξη παντρεμένη με εικόνα. Κλείνεις τα μάτια σου κι εμφανίζεται η μορφή ενός χωριού κάπου εκεί ψηλά στο χάρτη, με γιαγιάδες μαυροφορεμένες με μαντίλα, καθισμένες κρυφά στα παράθυρά τους, κατασκοπεύοντας κάθε κίνησή σου. Όμως η Ήπειρος δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ιστορία, είναι μυρωδιές, είναι ένα καταπράσινο τοπίο όπου μόλις φτάνεις, παίρνεις μια βαθιά ανάσα και το φυσικό οξυγόνο δροσίζει το αναπνευστικό σου σύστημα. Είναι η ανατριχίλα που σε πιάνει καθώς ακούς το ξεκίνημα του κλαρίνου στ’ αυτιά σου, σαν να κλαίει στο πιο γλυκό τραγούδισμα.

Μεγάλα, ψηλά δέντρα με εκατοντάδες χρόνια βαθιά στις ρίζες τους, μικρά χρωματιστά λουλούδια που δίνουν ζωή στη φύση. Άπειρες καλλιέργειες όπως σταφύλια, ελιές, ροδάκινα κι ότι καλό θα μπορούσε να έχει ένας κήπος. Γεμάτος με κάθε πρώτη ύλη, φρέσκα προϊόντα φτιαγμένα με πολύ ιδρώτα από τους κάτοικους του χωριού. Μακριά από την πόλη και τη φασαρία της, τηρώντας όλες τις παραδόσεις κι όλα τα έθιμα, με βασιλιά το ηπειρώτικο πανηγύρι που διατηρείται ακόμη και σήμερα.

Κλαρίνο και ντέφι, δύο μουσικά όργανα εξαιρετικά ως συνοδεία των ηπειρώτικων χορών αλλά και τραγουδιών. Νιώθεις μικρός καθώς ακούς τις μελωδίες που σου φέρνουν μνήμες του τόπου σου, που έπαιζες μικρός στις αλάνες του χωριού με τα υπόλοιπα παιδιά. Σ’ εκείνα τα ποτάμια που συνηθίζατε να πηγαίνατε με την παρέα σου, δείχνοντας ποιος θα πετούσε πιο μακριά τη πέτρα.

Ποτάμι όπως εκείνο της Άρτας, που στολίζεται από ένα πέτρινο ιστορικό γεφύρι πάνω στα πράσινα νερά του. Ένα μέρος που σίγουρα θα πρέπει να επισκεφτείς βράδυ, διότι το βράδυ βλέπεις το γεφύρι να ζωγραφίζεται στα νερά του, γεμάτο με κίτρινες λαμπερές πινελιές που δίνουν λάμψη στο μαγικό τοπίο.

Ιωάννινα ή αλλιώς Γιάννενα με διαφορά καμία. Μεγαλύτερη πόλη αλλά και πρωτεύουσα με πρώτο της υλικό την πέτρα, καθώς τα περισσότερα σπίτια είναι φτιαγμένα από αυτό το υλικό. Λίμνη Παμβώτιδα, ένα ζωντανό κομμάτι χλωρίδας και πανίδας της περιοχής, με τις όχθες της να καθρεφτίζουν τα βουνά της Ηπείρου. Η συγκεκριμένη λίμνη φημίζεται για τα χέλια και τις νόστιμες καραβίδες της.

Λιμάνι και πόλη, σαν να λέμε μάνα και πατέρας, είναι η χερσόνησος της Πρέβεζας που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό σημείο του χάρτη. Με πολλά ιστορικά μέρη κι αξιοθέατα που σίγουρα θα πρέπει να δεις εάν ποτέ βρεθείς στο δρόμο της. Όπως το μαγικό ποτάμι του Αχέροντα. Το κάλλος του και οι πλούσιες φυσικές ομορφιές της φύσης είναι εκείνα που σε παίρνουν μαζί τους στο ρυάκι του ποταμού.

Τέλος, οι Ηπειρώτες, κάτοικοι της πόλης είτε του χωριού, εργάζονται σκληρά για το σπίτι τους έχοντας την οικογένειά τους και την τιμή τους πάνω απ’ όλα. Ακόμη, λατρεύουν να δουλεύουν στους κήπους τους ή να έχουν μια αγέλη προβάτων συνοδευόμενα από λυκόσκυλα, βγάζοντας έτσι φρέσκο γάλα, τυρί αλλά και βούτυρο ή και να πουλάνε τα προϊόντα τους σε κάποιο μανάβικο του χωριού. Καθώς περνάνε οι ώρες και τα λεπτά αναπολείς τις αναμνήσεις σου, τους συγγενείς σου και την παιδική σου ηλικία. Όμως, πίστεψέ με, το χωριό ποτέ δεν ξεχνά όσες γενιές κι ας περάσουν. Θα είσαι για πάντα εκείνος ο μικρός του χωριού, του πιο όμορφου παραδοσιακού μικρού χωριού, που κάθε του πέτρα, θα κρύβει κι από μια ιστορία.