Κάθε ομαδική εργασία έχει έναν ήρωα που βγάζει τη δουλειά

Σούπερ ήρωες με μπέρτα, σούπερ ήρωες με μολύβι και χαρτί, σούπερ ήρωες στην ομαδική. Και σίγουρα εσύ που έχεις μπει στη διαδικασία της ομαδικής εργασίας καταλαβαίνεις τι εννοώ. Ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω για εκείνους, οι οποίοι έγιναν οι ήρωες της ομαδικής στο παρελθόν κι ας πάμε λίγο το χρόνο στο τώρα, σε εκείνους που αυτή τη στιγμή είναι κλεισμένοι στο δωμάτιο και προσπαθούν να παραδώσουν έντιμη εργασία.

Κι εδώ που τα λέμε, δουλεύεις καλύτερα μόνος σου ή σε ομαδική; Αυτό είναι το ερώτημα που καίει όλους όσους συμμετείχαν ποτέ σε εργασία. Όπως και να το κάνουμε, όσα άτομα κι αν έχει η εργασία, όσα άτομα κι αν ανατέθηκαν γι’ αυτή τη δουλειά δεν μπορούν να σκεφτούν με τον ίδιο τρόπο όπως εσύ και το ίδιο θεωρούν κι εκείνοι για τους εαυτούς τους σε σχέση με τους υπόλοιπους.

Ειδικά εάν είσαι και από εκείνους που συγκεντρώνεται πολύ σε αυτό που κάνει και θυμώνει κάθε φορά που ο διπλανός του ξεφεύγει από το θέμα. Γιατί εδώ που τα λέμε, ομαδική με πέντε άτομα, από μια λέξη να πει ο κάθε ένας στο δευτερόλεπτο, στο πεντάλεπτο έχουν ανταλλαχθεί 60 κουβέντες ο καθένας. Κι όχι τίποτα άλλο, σε θυμώνει που αυτές οι 60 λέξεις δεν είναι σχετικές με το θέμα και μπορεί να περιλαμβάνουν τον πρώην, τον νυν, τη θεία σου, τη θεία του, τον Γιώργο ή τη Μαρία, τη Λευκάδα ή την Πάρο.

Και κάπου εκεί παύει να μιλάει πια η λογική και σε επαναφέρει η εργασία στην πραγματικότητα. Η ώρα περνάει και η δουλειά δεν προχωράει. Το ρολόι βέβαια, μεγάλος βοηθός στο αποψινό σου θέμα. Χτυπάνε οι δείκτες κι εσένα σου μοιάζει λες και χτυπάει 12 κάθε λεπτό. Οι άλλοτε σκέψεις βρίσκονται πια στα λόγια, όποτε όπως πάντα μένεις εσύ ο συγκεντρωμένος ή εκείνος που προσπαθεί να συγκεντρωθεί στο θέμα. Εκείνος που θέλεις αποφασίστηκα να παραδώσεις εργασία σήμερα κιόλας δίχως άλλη καθυστέρηση.

Διαολίζεσαι στη σκέψη πως ίσως αναβληθεί ξανά το καθορισμένο ραντεβού εργασίας και σε ζαλίζει το ενδεχόμενο της τελευταίας στιγμής. Ή μάλλον η στιγμής της αναβολής και πίστεψέ με, αυτή η αναβολή μπορεί να είναι από το 3ο ή από το 5ο μέλος της εργασίας και μπορεί να σε πιάσει ένα βήμα πριν την πόρτα του σπιτιού σου το τηλεφώνημα. Ο ένας δεν μπορεί γιατί πρέπει να απλώσει τα ρούχα και τα είχε ξεχάσει όλη μέρα στο πλυντήριο που το άτιμο αντί για 1000 στροφές έκανε 3000. Ο 5ος από την άλλη αναφέρει κάτι για πονοκέφαλο από το πρωί λες και στην αγορά δεν υπάρχουν παυσίπονα, που σε οποίο στενό και να στρίψεις υπάρχει φαρμακείο.

Ε, αρκετά, φθάνουν για να μπουχτίσεις και να πάρεις τα λάβαρα πάνω σου και να ξεκινήσεις να τρέχεις. Έτσι, μπαίνεις στο γραφείο σου, παίρνεις το στιλό σου και μια βιταμίνη για το καλό. Γιατί η αλήθεια είναι πως, με τόσα άτομα να συμμετέχουν -και καλά-, μόνο μικρή δε θα είναι αυτή η εργασία.

Έχει όμως και τα καλά της η διαδικασία. Δείχνεις στον εαυτό σου, ότι μπορείς να τα καταφέρεις και μόνος σου. Κι ίσως να τα καταφέρνεις κι αποδοτικότερα. Βάζεις λοιπόν τον εαυτό σου στη θέση του εξερευνητή, φοράς και τα γυαλιά σου -εάν έχεις- και ξεκινάς την εργασία σου. Με καθαρό ήσυχο μυαλό, δίχως Γιάννη, δίχως Νικολέτα και κουτσομπολιό Α.Ε..

Τελειώνεις την εργασία σου πλέον σε χρόνο ρεκόρ, που και οι πέντε να ήσασταν τέτοιο οίστρο δε θα το είχατε πετύχει. Και το απογευματάκι; Δεν έχεις ούτε πονοκέφαλο, ούτε να απλώσεις το πλυντήριο γιατί τα έχεις κάνει ήδη όλα από το πρωί και τώρα μπορείς να απολαύσεις τον καφέ σου παρέα με τον ικανοποιημένο σου ψυχαναγκασμό για τελείες. Με την προϋπόθεση ότι θα σε κεράσουν οι άλλοι τέσσερις για να μην πεις κουβέντα. Τελικά οι σούπερ ήρωες έχουν και τα καλά τους, μα πάνω από όλα βρίσκουν την ηρεμία μέσα στη φασαρία τους. Εργασία τέλος, αυτό κρατάμε εμείς.