«Με πόσους έχεις πάει;»

Και τι πιο όμορφο από τη αρχή μιας γνωριμίας με ένα καινούριο πρόσωπο. Όταν τα πράγματα είναι πιο χαλαρά και κυλάνε όλα πιο ομαλά. Ίσως να είναι και το καλύτερο μέρος μιας ανθρώπινης σχέσης, η οποίας δημιουργείται. Η έξαψη πριν βρεθείτε, η θέληση να μάθεις και να μάθει τα πάντα, ο ερεθισμός για ψύλου πήδημα.

Συνήθως έχεις πολλές απορίες, τις οποίες περιμένεις να τις λύσεις με την πάροδο του χρόνου. Αυτό που όντως σε νοιάζει όμως είναι το ερωτικό παρελθόν του και κυρίως, το σεξουαλικό. Θεωρείς πως έχετε ήδη αναπτύσσει μια σχέση στην οποία ο άλλος δε θα παρεξηγηθεί εάν γίνεις λιγάκι αδιάκριτος. Έτσι νομίζεις δηλαδή. Ειρωνεία αυτό το λιγάκι αδιάκριτος έτσι δεν είναι;

Ξεκινάς με τη σάλτσα «Θέλω να σε ρωτήσω κάτι, αλλά δε θέλω να με παρεξηγήσεις αλλά ούτε να με πεις και αδιάκριτο αλλά ούτε, και, και». Σκέφτεσαι κι αναρωτιέσαι τι να θέλει να μου πει και το πάει μέσω Τρικάλων; Και τότε σου λέει «Με πόσους έχεις πάει, αν επιτρέπεται;» Κι ενώ εσύ θες να του πεις «Όχι, δεν επιτρέπεται» του απαντάς με έναν αριθμό, λες και παίζετε τζόκερ, λες και ψάχνετε τον τυχερό αριθμό για να κερδίσετε το δελτίο.

Ας σοβαρευτούμε λίγο κι ας σκεφτούμε λίγο καθαρά, πως, αυτή η ερώτηση που είναι μια περίεργη ερώτηση κι την κάνουμε όλοι, είναι κάπως άβολη και κάπως πολύ πολύ προσωπική. Υπάρχουν πολλοί λόγοι και αιτιολογήσεις για να μην απαντήσεις στη συγκεκριμένη ερώτηση-παγίδα.

Πώς γίνεται μια τόσο προσωπική εμπειρία της ζωής σου να επιτρέπεις να τη μοιράζεσαι με όλους; απλούστατα μετά παύει να είναι πλέον προσωπική. Είναι καθαρά δικαίωμά σου, να επιλέγεις τα άτομα του παρελθόντος, εκείνα που εκτός από τις σκέψεις σου, μοίρασες και κομμάτια του εαυτού σου, το κορμί σου και το δικό του.

Κι εφόσον επιλέγεις να απαντήσεις με ειλικρίνεια και θέληση στην ερώτηση, ξαφνικά παίρνεις και μια παράλογη έκφραση από κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι είναι κάπως προκατειλημμένοι. Θεωρούν ντροπή τον έρωτα και τη σεξουαλικη επαφή, βγάζουν άσχημα συμπεράσματα για σένα, χωρίς να γνωρίζουν καν εσένα τον ίδιο. Και τότε απορείς. «Τελικά έπρεπε να του πω; Τώρα, Θα κριθώ από αυτό.» Και ναι, έπεσες μέσα.
Δεν αφορά κανέναν, το τι έκανες εσύ στο κρεβάτι σου. Είναι μια προσωπική στιγμή δυο ανθρώπων οι οποία δε γίνεται να μοιρασθεί με ένα τρίτο πρόσωπο απλώς και μόνο για κους-κους και περιέργεια. Μην ξεχνάς, πως η περιέργεια σκότωσε τη γάτα. Ακόμα κι αν εσύ μετάνιωσες, ακόμα κι αν το συναίσθημα δεν έχει κάποια λογική. Μη δίνεις εξηγήσεις.

Γνωρίζεις έναν άνθρωπο κι ενδιαφέρεσαι να μάθεις για το παρελθόν της ζωής του, για το εάν πληγώθηκε, εάν κάποτε αγαπήθηκε πραγματικά, εάν εμπιστεύεται εύκολα κι αν μπορεί και θέλει να τα μοιραστεί μαζί σου. Τώρα να μοιράζεται μαζί σου, μαζί μας, με όλους, τις προσωπικές του σεξουαλικές εμπειρίες -δε μας αφορά.

Είναι δικαίωμα του καθενός να μη θέλει να σου απαντήσει. Δικαίωμά του να κρατάει τη συγκεκριμένη απάντηση για τον εαυτό του. Δικαίωμα του, να είναι ο εαυτός του. Στην τελική εκείνος έχει αποφασίσει πως να διαχειριστεί το σώμα του. Μην τον ρωτάς, μην τον πιέζεις.

Αν θέλεις να γνωρίσεις κάποιον, αν ερωτεύτηκες αυτόν τον κάποιον, τότε τι σε νοιάζει το παρελθόν του αφού σου αρέσει για το πώς είναι στο παρόν του; Γινόμαστε ένα κομμάτι του παρόντος κι ένα κομμάτι του μέλλοντος, αν θέλουμε να γυρίσουμε στο παρελθόν του άλλου, τότε να μην παρεξηγηθούμε εάν στο κρεβάτι μας φέρει κι όλους τους άλλους μαζί. Και μην ξεχνάς πως οι εμπειρίες αυτές είναι που σε διαμορφώνουν.