O έρωτας δεν είναι Πηνελόπη να τον κρατάς σε αναμονή

Πιστεύεις ότι μπορεί ο έρωτας να μπει σε μια μικρή αναμονή; Αν, ας πούμε, ζεις ήδη τη ζωή σου και ξαφνικά ο έρωτας στα σκάει σαν πυροτέχνημα. Τι γίνεται εκείνη τη στιγμή, απαντάς ή τον αφήνεις να περιμένει σε λίστα αναμονής; Και στην τελική, μπορεί να περιμένει ο έρωτας παραπάνω από δυο λεπτά μιας κλήσης;

Υπάρχουν πολλών ειδών έρωτες εκεί έξω. Κάθε άνθρωπος, κάθε πλάσμα σε αυτόν τον πλανήτη ερωτεύεται κι αγαπάει διαφορετικά από τους άλλους, άλλος λίγο πιο πολύ κι άλλος λιγότερο, άλλος με πάθος κι άλλος με μέτρο, άλλος απότομα κι άλλος με τον καιρό. Με το πέρασμα των χρόνων, έχουμε γίνει όλοι ειδικοί στο να μετρούμε την ένταση του έρωτα δίχως όμως να γνωρίζουμε ποιο είναι το πραγματικό του μέγεθος. Κι εδώ γεννιέται μια καινούρια έννοια, εκείνη του έρωτα της αναμονής, εκείνου δηλαδή που θα πρέπει να περιμένει και να ζει όταν δεν υπάρχουν εξωτερικές συνθήκες να τον ζορίζουν από το να ανθίσει.

Σχεδόν Σχέσεις | Audiobook

---

€7,00

-----

Εκτός από διαφόρων ειδών από έρωτες, υπάρχουν και οι συνθήκες που τον περιπλέκουν ακόμη περισσότερο. Πολλές φορές, αυτές οι συνθήκες μπορεί να είναι εργασιακές, σχολικές, οικογενειακές, φιλικές, οτιδήποτε μπορεί να μάς φέρει σε μια ένταση ή να μάς φάει χρόνο κι ενέργεια και να ενταχθεί σε μια απρόσμενη συνήθεια από την οποία δεν μπορούμε να ξεφύγουμε, πόσο μάλλον να εντάξουμε και κάτι νέο στη ζωή μας. Όμως, εφόσον καταφέραμε -λέμε τώρα- και γίναμε ειδικοί στον έρωτα δε θα έπρεπε να γίνουμε και ειδικοί στις αλλαγές που μάς συμβαίνουν από τη μέρα γέννησής μας; Άρα, αν ο έρωτας αποτελεί μια από αυτές, γιατί να μην τη δεχόμαστε σαν απλή αναπνοή;

Ένα ωραίο γειτονάκι που μόλις κατέφθασε στο δίπλα διαμέρισμα, ένας συμφοιτητής ή ένας συνάδελφος από τη δουλειά που μόλις ανακάλυψε το γραφείο σου. Θα μπορούσε να είναι κι όλα τα παραπάνω μαζί. Όταν δεν έχεις ξανά ερωτευτεί στη ζωή σου ή είναι η χιλιοστή φορά που ερωτεύεσαι και δε θέλεις να κάνεις μια σχέση. Τι γίνεται τότε, που το μέσα σου βράζει κι ενώ ανταποκρίνεται αβίαστα, πας με το που το καταλαβαίνεις και πατάς το κουμπί “please hold”; Όταν όλα τα νεύρα μέσα σου χτυπάνε κόκκινο και η λογική σου φέρνει νερό για να σβήσει την κάψα σου; Bad timing θα πεις και θα το αφήσεις να περάσει. ίσως αργότερα. Κι αυτό το αργότερα δεν έρχεται ποτέ.

Αναφερόμαστε συχνά στο ακατάλληλο timing. Είναι ένας όρος που στις σχέσεις και γενικά στον έρωτα θα μπορούσε να αποτελέσει τόμο. Τι εννοούμε όμως όταν υποστηρίζουμε πως δε γίνεται να αφεθούμε στην παρούσα φάση και πώς μπορούμε να μεταθέσουμε τον έρωτα για αργότερα και πότε τέλος πάντων είναι αυτό το σωστό timing;

Το σωστό timing είναι η στιγμή που συμβαίνει. Δεν το επιλέγουμε εμείς και γι’ αυτό το λόγο δυσκολεύει τις ζωές μας, επειδή γίνεται τυχαία, δίχως να μας ρωτήσει. Ο έρωτας δεν μπορεί να περιμένει, δεν είναι Πηνελόπη. Δεν μπορείς να πεις στον άλλον να σε περιμένει και να είσαι σίγουρος πως θα θέλεις κι εσύ μετά την αναμονή αυτή το οτιδήποτε να συμβεί μεταξύ σας. Η αγάπη και το πάθος δυστυχώς δεν έχουν διακόπτες και δεν μπορούμε με τίποτα να μετατοπίσουμε τα συναισθήματα των άλλων χρονικά αλλά ούτε και να τα βάλουμε στη συντήρηση.

Και μακάρι ο έρωτας να χτυπούσε την πόρτα σε όλους, αλλά δε συμβαίνει πάντα κι εσύ που τον ζεις κάθεσαι και τον διώχνεις.  Ερωτεύσου σήμερα, τώρα που σού συμβαίνει όντως κι άσε το μετά.  Εδώ στη ζωή ολόκληρη δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει μετά, θα ξέρουμε στον έρωτα;