Πάτε κι εσείς σούπερ μάρκετ για να ξεπεράσετε τα ψυχολογικά σας;

Καρότσια να πηγαίνουν προς πάσα κατεύθυνση, καλαθάκια να πηγαίνουν προς την έξοδο. Ήχος από σκανάρισμα και «μπιπ» ν’ ακούγεται κάθε φορά που πλησιάζεις τα ταμεία. Άλλοι θ’ αγοράσουν σακούλες κι άλλοι την έχουν δει πιο οικολογικά. Άλλοι πάνε εβδομαδιαία για τα ψώνια τους, άλλοι καθημερινά κι άλλοι όταν χρειάζονται κάτι απαραίτητο. Αρκετοί κρατούν λίστα, ενώ μερικοί προσπαθούν να θυμηθούν τι τους λείπει και χάνονται στα ατελείωτα ράφια. Κι είναι κι εκείνοι που πάνε γιατί έχουν ανάγκη να ξεχάσουν.

Στα μεγάλα σούπερ μάρκετ, μπορείς να χαθείς συναισθηματικά, εγκεφαλικά αλλά κι από προσώπου γης αν κάποιος σε κυνηγάει ή σε ψάχνει. Όπως επίσης αν νιώθεις μόνος σου κι αναζητάς ξαφνικά μια συντροφικότητα, το σούπερ μάρκετ είναι σαν μια ρουφήχτρα που παίρνει μακριά τη λύπη και τη μοναξιά, ανάμεσα σε πολύχρωμες συσκευασίες και προσφορές 1+1.

Τα βήματα είναι απλά: παίρνεις το καλάθι σου και ξεκινάς την αναζήτησή σου. Σίγουρα πέντε-δέκα πράγματα ξέρεις ότι θέλεις να πάρεις, όμως σου αρέσει να τ’ αντικρίζεις ένα-ένα στα ράφια. Συγκρίνεις τιμές, πιο σχολαστικά από ό,τι θα το έκανες μια τυπική μέρα που θα έκανες τα ψώνια της εβδομάδας. Αφού τώρα έχεις χρόνο για ξόδεμα και σκέψεις ν’ αποκλείσεις. Κάθε βήμα είναι και μια ευκαιρία για μια άτυπη ψυχοθεραπεία, σ’ έναν κόσμο που κανείς δε θ’ ασχοληθεί με το σκοτεινό σου βλέμμα ή το προβληματισμένο σου ύφος. Υπάρχει τόση πληροφορία, τόσα να ψάξεις, να δεις, να μετρήσεις, να συγκρίνεις, που το μυαλό δεν έχει χρόνο να επεξεργαστεί τις σκέψεις που κουβαλούσε από πριν. Οπότε στέκεται στο ποιες ντομάτες είναι οι καλύτερες κι έτσι, για λίγο, ηρεμείς.

Κι όντως, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ή μάλλον πολύ περισσότεροι από όσοι νομίζεις, που πάνε στα σούπερ μάρκετ για να ξεχαστούν για λίγο και με τις νέες τους ανακαλύψεις να χαρούν. Ταυτόχρονα, αυτή η ρομποτική ενέργεια των άλλων μάς κάνει αυτόματα να αισθανόμαστε πως κανένας δεν έχει το χρόνο ν’ ασχοληθεί μ’ εμάς, άρα φεύγει ο φόβος της έκθεσης. Δεν ασχολείσαι με τον δίπλα που παίρνει χαρτί υγείας ούτε με τον πιο πέρα που παραγγέλνει τρία κοτόπουλα. Δε σε αφορά κανείς και δεν αφοράς κανέναν. Κι ενώ λοιπόν το μυαλό μας συλλέγει όλες αυτές τις πληροφορίες που βλέπει το μάτι, αναζητούμε τη γαλήνη και την ηρεμία μέσα στην εξωτερική βαβούρα, διότι εκείνη τη στιγμή είναι περισσότερο διαχειρίσιμη από την εσωτερική. Κατά μια έννοια γινόμαστε απλοί παρατηρητές των συναισθημάτων μας κι αφήνουμε στην άκρη τις πληροφορίες που μας κουράζουν περισσότερο.

Στα σούπερ μάρκετ κρύβονται εκείνοι που η ζωή τους υπερβαίνει, μαζί με όσους κάνουν απλώς τα ψώνια τους. Πάντα κοντά σε κάποιο πάγκο, θα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πάνε για να χαθούν από τα προβλήματά τους, μπροστά στο δίλημμα του «τι θα μαγειρέψω σήμερα» αλλά και του «τι θα κάνω επιτέλους με τη ζωή μου». Κι έτσι, είμαστε μόνοι, πηγαίνοντας σε μέρη που θα βρούμε κι άλλους μόνους, για να είμαστε μαζί. Κι ας βαδίζει ο καθένας με το καρότσι του προς άλλο διάδρομο.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!