Ρίσκαρε να μάθεις αν είσαι καλός σ' αυτό που γουστάρεις

Η ανακάλυψη είναι μια έννοια σφιχτά δεμένη πάνω μας. Υπάρχουν πολλών ειδών αλλά και πολλά είδη ανακάλυψης. Άλλες φορές μια ανακάλυψη μάς επιφυλάσσει πίκρες, ωμές αλήθειες κι άλλες πάλι πράγματα που δεν ξέραμε και χαιρόμαστε για την ύπαρξή τους. Μια από τις θετικές ανακαλύψεις που κάνει ο άνθρωπος στη ζωή του, είναι να αποκαλύπτεται από τον ίδιο η προσωπικότητά του. Με δυο λόγια, να μαθαίνεις σε τι είσαι καλός, σε τι σκράπας, γιατί νιώθεις ό,τι νιώθεις και τι σε κινητοποιεί.

Ο χαρακτήρας μας, ακόμη κι αν μας ανήκει, δεν παύει να είναι ένας λαβύρινθος που θέλει επιμονή κι υπομονή -αλλά και σημαδάκια στις διαδρομές σου- για μάθεις να μη χάνεσαι. Η ανακάλυψή του έχει ως προαπαιτούμενο να θέλεις, να έχεις ανάγκη να μαθαίνεις. Είναι όμορφο το συναίσθημα όταν δίνεις τη σημασία που αρμόζει στη διαδικασία της αυτογνωσίας. Συνήθως υπάρχουν εσωτερικές φωνές, γνωστές κι ως συνείδηση, που δεν το ράβουν και ποτέ, απλώς είναι σιγανές, σχεδόν ψίθυροι. Όσο περισσότερες διαδρομές λοιπόν χαρτογραφούμε, τόσο κι αυτές δυναμώνουν, σαν Τετάρτη μεσημέρι στη λαϊκή.

Μέσα στα πλαίσια της ανακάλυψης, υπάρχει και η ανάγκη να βρούμε την κλίση μας. Εάν δε δοκιμάσεις, πώς θα ξέρεις ότι είσαι καλός σε κάτι; Εάν δεν το διαλέξεις πώς θα ξέρεις πώς είναι να επιλέγει κανείς; Σαφώς και είμαστε λίγο φλώροι όταν πρέπει να ρισκάρουμε· πολλοί έρχονται αντιμέτωποι με τις προσδοκίες τους αλλά και τον φόβο τους και κάνουν πίσω. Θεωρούν πως δεν έχουν χώρο για λάθη και δοκιμές κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να τους αφήσει πολύ πίσω και πολύ μίζερους, μέσα στην άγνοιά τους.

Ας ξεκινήσουμε από τις προσδοκίες λοιπόν: ο καλύτερος τρόπος για να αγνοήσεις τη φωνή τους, είναι να τοποθετήσεις τις προσδοκίες σου σε μια ρεαλιστική κατεύθυνση και να αφήσεις για λίγο τη φαντασία. Μόνο τότε θα επιτρέψεις στον εαυτό σου να δοκιμάσει πράγματα αλλά και να ζήσει τις καταστάσεις τώρα κι όχι αύριο. Ύστερα, θα πρέπει να σταματήσεις να τοποθετείς την αποτυχία σαν ένα φουλ στοπ. Δεν είναι. Όταν αποδεχτείς πως είναι απλώς μια έκβαση κι όχι η σημαντικότερη όλων, θα πάψει να είναι μπαμπούλας. Κι ύστερα, αφού η προσδοκία πέσει και ο φόβος της αποτυχίας βαλθεί σε ρεαλιστική διάσταση, το ρίσκο έρχεται σχεδόν φυσικά.

Στα πρακτικά τώρα: Ξεκίνα να φτιάχνεις μια λίστα με τα πράγματα που έχεις κάνει μέχρι τώρα, που έχεις δοκιμάσει ή που έχεις έστω και λίγο ψάξει και σου αρέσουν και μια λίστα με τα πράγματα που δεν έχεις κάνει ποτέ στη ζωή σου αλλά θα σου άρεσε πολύ να εξερευνήσεις. Εάν μιλάμε για τα χόμπι σου, δεν έχεις παρά να βάλεις τον εαυτό σου σε ένα 12μήνο πρόγραμμα μάθησης, δηλαδή, δώσε τον κατάλληλο χρόνο στον εαυτό σου να ανακαλύψεις όσα περισσότερα χόμπι μπορείς υπό συγκεκριμένο πλάνο χρόνου. Σημείωσε εκείνα που σου αρέσουν και δεν έχεις κάνει. Οι 4 εποχές θα σε βοηθήσουν στη 12μήνη αυτή εξάσκηση καθώς θα έχεις τη δυνατότητα να τα χωρίσεις κι ανά σεζόν.

Εάν δεν έχεις βρει ακόμη την επαγγελματική σου κατεύθυνση, τότε χρειάζεσαι για ακόμη μια φορά στιλό, χαρτί και μολύβι. Ποια είναι λοιπόν τα επαγγέλματα που σε ελκύουν περισσότερο; Σε ποιο χώρο έτυχε να βρεθείς τυχαία και κοίταξες τους εργαζόμενους απορώντας για το ποσό καλά περνάνε στη δουλειά τους; Σε ποιον χώρο ένιωσες ασφάλεια σαν να ήταν το σπίτι σου, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένα γραφείο ή ένας κινηματογράφος;

Συναισθηματικά τώρα κι από μια πιο εκ βαθέων σκοπιά, η συγκίνηση κι αυτή η ασφάλεια που νιώθουμε όταν βρισκόμαστε εντός ενός κλίματος που μας ταιριάζει, ενεργοποιεί στον εγκέφαλό μας τη διαδικασία του τσεκ. Κάτι κάνεις καλά δηλαδή. Αυτό ισχύει και για ανθρώπους που επιλέγουμε- ίσως κυρίως γι’ αυτούς. Αυτό είναι και το τελευταίο στάδιο κι όχι το πρώτο, το ένστικτο. Έχει να κάνει με τη φωνή του εαυτού μας, η οποία ησυχάζει τη στιγμή που παίρνει αυτό που θέλει. Γαληνεύει το μέσα μας και μας αφήνει να θαυμάσουμε το ρίσκο μας που απέδωσε καρπούς.

Αυτή η ησυχία θα βρίσκεται πάντα, όταν βρίσκεσαι στο σωστό μέρος. Μόνον τότε θα σωπάσει ο εαυτός μας, γιατί μπορέσαμε και τον φέραμε στον προορισμό του. Όλα τα αλλά ήταν απλές φωνές για να ξυπνήσουμε. Και για να είσαι ακόμη ένα βήμα πιο μπροστά, εξέπληξέ τον κι εκείνον κι εσένα. Ρίσκαρε, ζήσε κι ανακάλυψε, πρώτα απ’ όλα εσένα και τότε η ανακάλυψη και του πλανήτη ολόκληρου θα μοιάζει παιχνιδάκι.