Εάν κάναμε ένα ταξίδι στο κοντινό παρελθόν, άραγε θα μπορούσαμε να δούμε την εξέλιξη του έρωτα σαν ένα χρονοδιάγραμμα; Το συναίσθημα αυτό στο πέρασμα των χρόνων παρουσιάζει μεγάλη εξέλιξη στον τρόπο που αποτυπώνεται. Πλέον έχουμε περάσει σε μια διαδικτυακή επικοινωνία με τον άνθρωπο που μας ελκύει. Επιλέγουμε να δείξουμε το ενδιαφέρον μας και να εκφραστούμε μέσω κάποιων εφαρμογών. Ακόμη κι ο τρόπος σκέψης μας αλλάζει.
Φυσικά το διαδίκτυο δεν είναι κι απ’ τους πιο όμορφους old school τρόπους να προσεγγίσεις κάποιον και απέχει από παλαιότερες τακτικές φλερτ ή από αυτά που έχουμε συνηθίσει να θαυμάζουμε σε ασπρόμαυρες κινηματογραφικές ταινίες. Πες ότι φτάνεις σε μια φάση που ο τρόπος που δείχνεις τον έρωτά σου δε σου αρκεί και θέλεις να επιδιώξεις κάτι πιο βαθύ, αναπολώντας μια εποχή που δεν έχεις ζήσει και πολύ θα ήθελες να γευτείς στο έπακρον δίχως καν να ξέρεις εάν το ταίρι που σου αρέσει είναι στην ίδια φάση. Δεν έχεις παρά να το δοκιμάσεις.
Ίσως ο σύντροφος που έχεις επιλέξει να είναι ακριβώς της ίδιας λογικής, ίσως να μη γνωρίζει τόσο καλά τους τρόπους και να μην είναι σίγουρος εάν θα σου άρεσε εσένα. Σε μια σχέση ο ρυθμός μπορεί εύκολα να αλλάξει και το ζευγάρι να τρέξει στις ταχύτητες του έρωτα που το ίδιο όρισε. Άρα, για να μάθεις εάν ο σύντροφός σου λατρεύει τις old school καταστάσεις, δεν έχεις παρά να κάνεις μια δοκιμή, που ίσως να σε πείσει.
Η καντάδα, για παράδειγμα, κάτω από το μπαλκόνι, ποιος είπε ότι παύει να έχει αξία; Ίσως για κάποιους να θεωρείται κίνηση βγαλμένη από ταινία του ’60, αν όμως εσένα είναι μια πράξη η οποία σε εκφράζει περισσότερο από το να στείλεις το λινκ για ένα τραγούδι που αγαπάς και να πεις πως θες να είναι το τραγούδι σας, τότε γιατί να μην το τολμήσεις προσφέροντας, αν μη τι άλλο, μερικά χαμόγελα στους γείτονες και ιδανικά και στο πρόσωπο; Κι αν η ανταπόκριση περιλαμβάνει κουβά με νερό δες τη θετική πλευρά, καύσωνα έχουμε, θα δροσιστείς.
Η απομάκρυνσή σου από τον χώρο των social ίσως σε κάνει να θέλεις όλο και περισσότερο να εκπλήξεις τον σύντροφό σου με τρόπους έκφρασης των συναισθημάτων σου που δεν είχε συνηθίσει. Ίσως γράφοντας ένα γράμμα παρά ένα μήνυμα. Σκέφτεσαι, τη χαρά του απρόσμενου όταν θα βρει έναν φάκελο κάτω από την πόρτα του. Σκέφτεσαι την ομορφιά της δυνατότητας να κρατήσει τις σκέψεις σου για ενθύμιο σε κάποιο συρτάρι στο κομοδίνο, ή σε κάποιο μικρό κουτί που φυλάει τα σημαντικά και να μην τις χάσει ανάμεσα σε χιλιάδες μηνύματα.
Εάν πάλι τυχαίνουν μέρες που ούτε εσύ αλλά ούτε και το άλλο πρόσωπο δεν μπορείτε να βρεθείτε, τότε τι σε εμποδίζει να δώσεις ένα τηλεφωνικό ραντεβού με τον σύντροφό σου; Κανόνισε την ώρα και τη μέρα και δώσε χρόνο σε φωνές αντί για σκόρπια γράμματα σε οθόνες. Μπορεί να μην είναι εκείνη η επαφή που θα είχατε από κοντά, όμως δε συγκρίνεται και με εκείνη που περιλάμβανε απλώς κοφτές λέξεις. Είναι πιο εσωτερική, πιο βαθιά και προσωπική.
Υπάρχουν ακόμη μικρές κινήσεις που δείχνουν ευαισθησία κι ενδιαφέρον. Το να συνοδεύσεις τον σύντροφό σου έως την πόρτα του σπιτιού του για παράδειγμα. Μια τόσο μικρή, μα ταυτόχρονα μια από τις πιο τρυφερές κινήσεις, που σίγουρα έχει να πει παραπάνω από ένα απόμακρο «καληνύχτα» στον δρόμο. Ίσως να υπάρξει και μια κουβέντα παραπάνω, μια σκέψη ακόμα πριν το κλείσιμο, μερικά κλεμμένα δευτερόλεπτα που αλλιώς θα είχαν χαθεί.
Οι old school κινήσεις του έρωτα είναι σαν μια διαχρονική εκδοχή του, που μας θυμίζουν πως κανένα συναίσθημα δεν περιορίζεται από τη χρονική στιγμή στην οποία γεννήθηκε. Μικρές στιγμές από κάτι ατόφιο που θέλει να ανθίσει περισσότερο σε έναν κόσμο γεμάτο από ηλεκτρονικά λουλούδια. Κι εφόσον δεν υπάρχει τέλειο, γιατί να μην υπάρχει διαφορετικό; Ειδικά εάν μιλάμε για έρωτα, το πιο διαχρονικό συναίσθημα από όλα.
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη