Ξεκουράσου

Στη δικηγορική, πολλές φορές έχουμε να κάνουμε με πολύωρες εντατικές διαπραγματεύσεις, πολλές φορές πολυήμερες. H πιο βασική αρχή, είναι να μην αφήνουμε τους πελάτες μας να παίρνουν αποφάσεις όταν είναι κουρασμένοι, εξαντλημένοι, πεινάνε ή χρειάζονται ύπνο. Είναι προτιμότερο να αργήσει ένα 24ωρο η συμφωνία, παρά να κλείσει σε όρους που αποδέχθηκαν σε στιγμή απόγνωσης ή εξάντλησης.

Και σε ρωτάω: Γιατί αυτό δεν το κάνουμε πράξη στην προσωπική μας ζωή; Γιατί δεν κάνουμε ένα διάλειμμα να ξεκουραστούμε και να επεξεργαστούμε τις αποφάσεις μας; Κάπου διάβασα να λέει «όταν είσαι κουρασμένος, ξεκουράσου, μην παραιτήσαι» και αλήθεια, είναι ό,τι πιο σωστό διάβασα τελευταίως.

Είναι πολύ εύκολο να πεις ότι μισείς τη δουλειά σου όταν δουλεύεις συνεχόμενα για μήνες χωρίς διακοπές, είναι παιχνιδάκι να αποφασίσεις να αλλάξεις καριέρα γιατί σε κουράζει. Ωστόσο, προσπάθησες ποτέ να κάνεις ένα βήμα πίσω και να δεις πόσα σου δίνει και πόσα σου παίρνει; Να προσπαθήσεις να διαχειριστείς τον ελεύθερό σου χρόνο διαφορετικά, έτσι ώστε να είσαι πιο ήρεμος σε κάθε στιγμή;

Το να ζεις τη ζωή σου ασταμάτητα χωρίς διάλειμμα, το να προσπαθείς συνεχώς να κάνεις χρόνο για περισσότερες δραστηριότητες, το να μην περνάς ποτέ ένα απόγευμα χωρίς να κάνεις απολύτως τίποτα, σε κάνει να ξεχνάς να απολαμβάνεις τα μικρά και καθημερινά, δε σε αφήνει να σε γνωρίσεις καλά ούτε να σε βοηθήσει να αποφασίσεις τι τελικά σου αρέσει και τι όχι.

Παίρνεις αποφάσεις βιαστικές που μοιάζουν με τη ζωή σου. Και ταυτόχρονα, αφήνεις τη ζωή σου να περνά, αφήνεις ανοιχτούς λογαριασμούς, ξεχνάς να σκεφτείς όλα αυτά που όντως έχουν αξία. Τραβάς σχέσεις τελειωμένες από καιρό, μένεις ή ακόμη χειρότερα, παρατάς δουλειές βασισμένος σε βιαστικές αποφάσεις της στιγμής.

Να μάθεις να ξεκουράζεσαι, να βλέπεις κάθε τόσο τη ζωή σου από πανοραμική όψη, χωρίς να πιάνεσαι από όλα όσα δε θα έχουν σημασία σε λίγο καιρό. Να παίρνεις αποφάσεις και να μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να μετανιώνει για αυτές. Και αν βγουν λανθασμένες, να ξέρεις από πριν πως το σκέφτηκες καλά, το ζύγισες και πήρες το ρίσκο σου.

Να μάθεις να ξοδεύεις περισσότερο χρόνο για όσα έχουν να δώσουν στην ψυχική σου υγεία, στην ευχαρίστησή σου και στον μελλοντικό σου εαυτό. Να κλείνεις τηλέφωνα και υπολογιστές και να αφιερώνεις ώρα σε σένα και στις αποφάσεις που μετρούν.

Να μάθεις να λες λίγα περισσότερα όχι στις καφεδάρες και στις ποτάρες, αν χρειαστεί και να μάθεις να τα βρίσκεις με σένα. Να σου μιλάς, να συζητάτε και να αποφασίζετε τι μετράει και τι όχι. Γιατί δε λέω, ωραίες οι ποτάρες και οι καφεδάρες, αλλά σε πέντε χρόνια από τώρα, σου υπόσχομαι θα κοιτάξεις πίσω και θα μετανιώσεις για τις εξόδους που στράγγισαν τις ώρες που είχες να πάρεις τις σωστές αποφάσεις για τις σχέσεις σου, τη καριέρα σου και τη ζωή σου.