Ποτέ δεν κατάλαβα αυτή τη συμβουλή, τύπου «κάνε κάτι να ξεχαστείς». Δηλαδή τι πάει να πει να ξεχαστείς; Από ποιον να ξεχαστείς; Ποιος ο λόγος να ξεχαστείς; Υπάρχει κάποια επιστημονική έρευνα που λέει πως όταν έχεις προβλήματα στη ζωή σου και κάνεις «κάτι για να ξεχαστείς» και τα προβλήματα λύνονται; Αντιθέτως, όσο εσύ «ξεχνιέσαι», πολλές φορές τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται και θεριεύουν κι εσύ κάθεσαι σε μια γωνιά και βλέπεις τη ζωή να περνάει από μπροστά σου.
Προσοχή, όταν λέω προβλήματα δεν εννοώ προβλήματα του τύπου πάσχω από κάτι, λαμβάνω ιατρική περίθαλψη ή έχασα κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο, κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ αλλά είμαι στεναχωρημένος και φοβάμαι. Αυτού του είδους τα προβλήματα είναι εκείνα στα οποία δεν μπορείς να αλλάξεις τα δεδομένα οπότε ελπίζεις για το καλύτερο και ναι, προσπαθείς να ξεφύγεις ή να ξεχαστείς αν θέλεις να σου φτιάξεις τη διάθεση.
Ωστόσο, για πες, ως πότε θα μένεις στη δουλειά που σιχαίνεσαι; Πόσο ακόμα θα μετράς τις μέρες για να ‘ρθει η Παρασκευή, θα βρίζεις αφεντικά και συναδέλφους κι όλο τους το σόι; Δεν έχεις βαρεθεί να ρίχνεις το ξυπνητήρι στον τοίχο κάθε πρωί γιατί μισείς ουσιαστικά το ένα τρίτο της ζωής σου;
Και για πόσο ακόμα θα βολεύεσαι με το να μην επικοινωνείς με το σύντροφό σου και να μένεις μαζί του; Ξέρεις, που εσύ βλέπεις μαύρο κι αυτός άσπρο; Που βαράτε στα πατώματα ό,τι γυαλικό έχεις στην κουζίνα και μετά κύριοι, συναντιέστε με φίλους μήπως και κηρύξετε εκεχειρία για λίγο και μου το παίζετε δήθεν; Εγώ τα ξέρω, αφού εγώ σου τα λέω! Έξι χρόνια λέτε πως θα κάνετε το επόμενο βήμα στη σχέση σας αλλά μόνο να τρώγεστε σας βλέπω και ‘σένα να «ξεχνιέσαι» και να κάνεις υποχωρήσεις στα όνειρα και τις επιθυμίες σου κάθε τρεις και λίγο.
Οι φίλοι, ρε συ, που όλο σε απογοητεύουν κι εσύ όλο μένεις. Δε βαρέθηκες να στη σπάνε, να σε θυμούνται όποτε σε χρειάζονται κι άλλοτε να στο παίζουν ιστορία; Για πόσο θα κοροϊδεύεις τον εαυτό σου πως είναι όντως φίλοι σου και θα σε πείθεις πως δε σου κάνουν κακό; Ως πότε θα νιώθεις ξένος όταν είσαι μαζί τους και θα ψάχνεις ένα χέρι να πιαστείς στα δύσκολα; Φτάνει πια με το να προσπαθείς να ξεχαστείς μετά από κάθε φορά που νιώθεις μόνος, καιρός να φύγεις μακριά από τους τοξικούς ανθρώπους.
Τα προβλήματα έρχονται για να μας μάθουν κάτι. Πάρε τα απ’ το χέρι, ανάλυσέ τα, κλάψε, απελπίσου, φέρε τη ζωή σου πάνω-κάτω αλλά εξαφάνισέ τα! Κάνε τα προβλήματα σου μικρά πρότζεκτ και γίνε ο καλύτερος διαχειριστής τους. Όσο αποφασίζεις να ζεις με αυτά και να οργανώνεις την ζωή σου γύρω τους, τόσο αυτά θα πολλαπλασιάζονται.
Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσο μικρή είναι η ζωή για να αφήνεις τον εαυτό σου να ‘ναι μονίμως δυστυχισμένος και να τον ταΐζεις μονάχα μικρές δόσεις ευτυχίας; Αν όχι, προσπάθησε τουλάχιστον να σκεφτείς, πόσο χαρούμενη θα ήταν η ζωή σου αν απαλλαχτείς από όσα σε χαλάνε κάθε μέρα.
Πάψε λοιπόν να αρκείσαι στα Σαββατοκύριακα και το μισθό στο τέλος του μήνα, σταμάτα να γλυκαίνεις τον εαυτό σου με δώρα και ταξίδια και φύγε μακριά από τα προβλήματά σου. Υπόσχομαι, κάπου εκεί θα βρεις τι σε κάνει στ’ αλήθεια χαρούμενο. Ξέρεις, η ευτυχία είναι μεγάλη υπόθεση, αλλά αποκλειστικά δική σου ευθύνη.
Τα χρόνια φεύγουν, μωρό μου. Κι εσύ όλο φλερτάρεις με τα προβλήματά σου μα δε σε βλέπω να προχωράς. Τι θα γίνει; Θα πάρεις τη ζωή απ’ τα μαλλιά καμιά ώρα ή θα κάτσεις να τη βλέπεις να πνίγεται μες στο βάλτο με τα παρατημένα σου προβλήματα;
Κάνε μου τη χάρη και βάλε στόχο, του χρόνου τέτοια μέρα να μην έχεις κανένα λόγο να θες «να κάνεις κάτι για να ξεχαστείς».
Επιμέλεια Κειμένου Χαράς Αναξαγόρα: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Χαρά Αναξαγόρα
