Μαριχουάνα start!

Ναι. Είναι ωραίο να το σκας πού και πού. Να ‘σαι χαλαρός με την παρέα σου ή στις μαύρες σου κάπου μόνος. Είναι ωραίο να βρίσκεις τον εαυτό σου εκεί που νόμισες ότι θα πιάσεις πάτο ή να κάνεις κεφάλι για να απογειωθεί η βραδιά. Ένα τσιγαριλίκι μετά το σεξ για να βρεις ουρανό απ’ την ηδονή. Μια γύρα στην παρέα πριν πας σπίτι σου και δεις όλα αυτά που φοβάσαι. Ένα δανεικό, επειδή έτσι σου την καύλωσε. Έναν μπάφο για τον μπάφο, γα να χάσεις τον έλεγχο, για να κάνεις κεφάλι. Για όλα αυτά και γι’ άλλα, άγνωστα σενάρια που ίσως δεν έχεις σκεφτεί και δεν έχεις μάθει. Το ίντερνετ, που όλη μέρα χειρίζεσαι, δε σου τα ‘χει πει όλα κι ο γείτονας που στολίζεις καθημερινά με διάφορα χαριτωμένα επίθετα, γιατί δε σταματά να πίνει, δε γουστάρει να σου πει.

Καθώς το βρήκες εύκολα και γρήγορα, δεν έψαξες ίσως την καλή του πλευρά, γιατί υπάρχει, όπως σε όλα τα πράγματα γύρω μας. Μέσα στα χόρτα που σου πασάρουν φθηνά, δεν μπόρεσες να δεις πως το συγκεκριμένο τσιγάρο μπορεί να ‘ναι φάρμακο για πολλούς. Και καθώς μιλάμε για φάρμακο, μιλάμε και για θεραπεία. Συστήνεται, δηλαδή, από γιατρούς, θεραπευτές κι ειδικούς για την προαγωγή της υγείας, είτε ψυχικής είτε σωματικής. Έξω απ’ το πλαίσιο της μαγκιάς και της μόδας, της μαζοποίησης και της διαφήμισης, ανάμεσα σε κιτάπια κομπλεξισμού, δαιμονοποίησης κι αμαρτιών, άγνοιας και παραπληροφόρησης. Την ώρα που σε κάποιες χώρες του εξωτερικού, άνθρωποι ανακουφίζονται με έναν μόνο μπάφο.

Δεν είναι υπερβολή. Όχι τουλάχιστον για έναν καταθλιπτικό, που δεν μπορεί να σηκωθεί απ’ το κρεβάτι του γιατί νιώθει τα πόδια του τσιμεντωμένα. Για έναν σχιζοφρενή που ακούει φωνές τα βράδια. Για μια μετατραυματική αγχώδη συμπεριφορά, που χρειάζεται για λίγο να ξεχάσει. Την ίδια στιγμή που μια κακή χρήση κάνναβης μπορεί να προκαλέσει σχιζοφρένεια σε μια σειρά από συνεχόμενες χρήσεις. Ένα νήμα νοερό που κρατά τις ισορροπίες, ανάμεσα στη γιατρειά και τον εθισμό, την ίαση και την εξάρτηση, τον κατήφορο και τον ανήφορο.

Εκεί που η μαριχουάνα γίνεται συνοδευτικό στα τρόφιμα, στα ποτά και στις τσίχλες. Εκεί που νευρολόγοι τη συστήνουν σε επιληπτικούς και σ’ ανθρώπους με σκλήρυνση κατά πλάκας. Εκεί που καρκινοπαθείς μαλακώνουν τις τσιμπιές τους κι οι χρόνιοι πόνοι σωπαίνουν. Εκεί που φημίζεται ότι η νόσος Πάρκινσον αφήνει για λίγο τους ασθενείς της να πιάσουν άφοβα τους ασθενείς με Αλτσχάιμερ που ίσως καταφέρουν να θυμηθούν, την ίδια στιγμή που η χρήση της μπορεί μ’ ένα βραχύ ψυχωσικό επεισόδιο να παρακάμψει επιστημονικές έρευνες και βήματα χωρών που επιδιώκουν τη νομιμοποίησή της. Χώρες που χορηγούν οικονομικά προγράμματα για την καλλιέργειά της.

Αποδεδειγμένα πια, η κανναβιδιόλη είναι το κλειδί πολλών για ευεξία, βελτίωση του ανοσοποιητικού τους συστήματος και τόνωση αυτού. Η λεγόμενη CBD, αποτελεί προϊόν αγοράς σε φαρμακεία πολλών χωρών με ασθενείς ακόμα και με πεπτικής φύσεως προβλήματα. Η βιομηχανική κάνναβις παραμένει σήμερα θέμα ταμπού. Χρησιμοποιούμενη με λάθος τρόπο και στιγματισμένη από φοβικές κοινωνίες, γίνεται λόγος για διχασμούς ως προς την ύπαρξή της για θεραπευτικούς σκοπούς. Τη στιγμή που, αποδεδειγμένα, συμβάλλει στη βελτίωση της υγείας και της ποιότητας της ζωής πολλών ανθρώπων.

Όχι τα τελευταία χρόνια. Εδώ και χιλιάδες χρόνια χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς και ψυχαγωγικούς σκοπούς. Κάνοντας την εμφάνισή της σε κινέζικα κείμενα, σήμερα φτάνει να μπαίνει σε smoothies και brownies, καθώς αποτελεί μέλος της λίστας των αντιοξειδωτικών ουσιών ενώ συνδράμει και με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Όλα αυτά σε μια σούπα ή μια πέστο από σπόρους κάνναβης. Μια κρέπα με γάλα κάνναβης ή αυτούσιο γάλα. Ένα φραπέ με αλεύρι κάνναβης ή την ύπαρξής της σε μεσογειακές  συνταγές. Μπάρες για μετά το γυμναστήριο ή φυστικοβούτυρο για ένα ενεργειακό πρωινό. Αφορμές να ξανασκεφτείς τη σωστή της χρήση, βγαίνοντας απ’ τα συντηρητικά καλούπια. Μαριχουάνα start!

Κι αν ακόμα έχεις τις αμφιβολίες σου, κλείσε ένα ταξίδι για μια χώρα όπου η διακίνηση κι η πώλησή της είναι επιτρεπόμενες. Μια επίσκεψη σ’ αυτούς που θεραπεύτηκαν ή είναι ακόμα σε θεραπεία με το χασίσι. Ίσως, σε μια άλλη εποχή, να λέγαμε πως ένας μπάφος την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα, αλλά ας όψεται που είναι το νήμα που τεντώνεται όλο περισσότερο, καθώς μπερδεύονται οι λέξεις. Και χάνονται οι άνθρωποι σε σκέψεις τοξικές και πράξεις εξαρτήσεων. Κι έμεινε το ύψος να ‘ναι μονάδα μέτρησης μόνο των εκατοστών των ανθρώπων, όχι και της εξέλιξής τους.