Μπορεί ένας χωρισμός να είναι άλλο ένα συν στο βιογραφικό σου, μια εμπειρία που σ’ έκανε να πέσεις στα πατώματα, να φτάσεις στο μηδέν ή ακόμα και να μη βλέπεις το μηδέν επειδή ήσουν στο μείον. Ένας χωρισμός που άφησε πίσω του τραύματα αγιάτρευτα, τραύματα που χτυπάνε πίσω τις γνωριμίες ή τις επόμενες σχέσεις σου. Αυτό που ονομάζεται όμως κέρατo, είναι ο άσσος στο μανίκι σου, το κατόρθωμα ενός αιώνα, η νίκη απέναντι σ’ έναν πόλεμο άνευ προηγουμένου. Ένα κέρατο που σ’ έκανε να δεις ποιος πραγματικά ήταν ο άνθρωπος που είχες στη ζωή σου, ποιος πραγματικά ήταν ο άνθρωπος που είχες δίπλα σου. Ένα κέρατο που έμοιαζε με θείο δώρο, γιατί όχι απλώς δεν ήταν κέρατο, ήταν κέρατο μέσα στο σπίτι σου, πάνω στο ίδιο σου το κρεβάτι.
Αν θεωρήσουμε ότι ο άνθρωπος με τον οποίο συμβιώνατε σε πρόδωσε είναι ένα χτύπημα κάτω από τη μέση, το κέρατο μέσα στο ίδιο σας το σπίτι είναι η θύελλα που ξερίζωσε όλη σου τη ζωή, όλα σου όνειρα, όλα σου τα πιστεύω και τα πέταξε εκεί που πιθανόν να μη φανταζόσουν. Το τρίτο πρόσωπο που σε πολλές σχέσεις έχει φέρει τα πάνω κάτω, κατάφερε και κέρδισε την εμπιστοσύνη της σχέσης σου και εισχώρησε στη δική σας φωλιά. Το τρίτο πρόσωπο που ενέπνευσε τόσο πολύ τον άνθρωπό σου, ώστε να ζήσουν μαζί τον παράνομο έρωτα, κατόρθωσε να γευτεί λίγο από τον χώρο σας και πολύ από τη ζωή σου. Κι εδώ προκύπτει το ερώτημα, αν φταίει αυτό το περιβόητο τρίτο πρόσωπο.
Θα μπορούσαμε να καταλογίσουμε όλες τις ευθύνες εκεί και να εθελοτυφλούσαμε. Να μιλήσουμε για ανήθικeς ζώνες, ερωτικά συμπλέγματα και γονεϊκή αγάπη που πιθανόν να μην έλαβε. Να αναλύσουμε και να γίνουμε ψυχολόγοι, να βγάλουμε πόρισμα. Να μιλήσουμε για άτομα που κυνηγούν τα πάθη τους χωρίς να καμία σκέψη περί ηθικής και να πλύνουμε μετά τα χέρια μας. Έτσι, θα βάζαμε πολύ εύκολα ένα τέλος στην εμπειρία της μοιχείας, δίνοντας άφεση στον άνθρωπο που κατά βάθος φέρει την ευθύνη. Στον άνθρωπο που είναι ο κύριος υπαίτιος όλης αυτής της καταστροφής που φαντάζει δύσκολο να ξεπεραστεί.
Μπορεί το τρίτο πρόσωπο να έχει ανάγκη από ερωτικά τρίγωνα και παράνομους έρωτες, το έναυσμα γι’ αυτήν την αρχή των παθών όμως, δόθηκε από τον άνθρωπό σου. Το τρίτο πρόσωπο πήρε ζωή από τον άνθρωπο που εξιδανίκευσες, που έβαλες πιο πάνω από τον καθένα. «Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες», θα μου πεις. Και ποιος τις ρώτησε τις καλύτερες οικογένειες τι τους συμβαίνει; Ή μήπως η δική σου οικογένεια υπήρξε χειρότερη; Και ποιος ορίζει τι πάει να πει καλύτερη οικογένεια; Η προδοσία που ψάχνεις να βρεις τι φταίει πάνω σου, είναι προδοσία των ιδεών σου. Είναι προδοσία της πίστης που παρείχες στον άνθρωπο αυτό.
«Ο δειλός πεθαίνει πολλές φορές πριν τον θάνατό του» έχει πει o William Shakespeare και δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη φράση που μπορεί να χαρακτηρίσει καλύτερα τη θέση εκείνου που δεν παίρνει την ευθύνη της αποτυχίας της σχέσης του. Τη θέση εκείνη που πλημμυρίζει από νaρκισσισμό, ματαιοδοξία κι ανικανότητα ν’ αγαπήσει ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό. Μια θέση τόσο ευάλωτη, που διψά για επιβεβαίωση, τόσο σ3ξουαλική όσο και συναισθηματική. Μια θέση καταστροφική για όσους γύρω στέκουν και μένουν άλαλοι στο άκουσμα, πιστεύοντας ότι πρόκειται για φάρσα. Για έναν εφιάλτη που θα ξυπνήσεις και θα ‘χει γίνει άλλο ένα κακό όνειρο.
Δεν είναι όμως όνειρο ούτε κακόγουστη φάρσα. Όσο άδειος κι αν νιώθει, όσο προδομένος κι αν αισθάνεται, εκείνος που θα βιώσει την προδοσία είναι ζωτικής σημασίας να προχωρήσει χωρίς να κοιτάξει πίσω του. Να προχωρήσει και να κλειδώσει εκτός ό,τι από ‘δω και στο εξής δεν μπορεί να μείνει αληθινό, όρθιο στη δύναμη της αλήθειας. Να προχωρήσει μέσα από τις στάχτες και να δημιουργήσει τον κόσμο που δεν μπόρεσε να δει στην πραγματικότητα, βλέποντας τον άνθρωπο ή γινόμενος ο ίδιος, αυτός που θα πεθαίνει πολλές φορές πριν τον θάνατό του.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ιωάννης Σαββίδης
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
