Έρως ανίκατε μάχαν ψέλλιζε η Αλίκη στην ταινία-σταθμό για τις απανταχού ερωτευμένες μαθήτριες.
Κάτι τέτοιο ήθελε να πει και η Σοφία, με μόνη διαφορά στη γλώσσα.
Βλέπεις, ο Άρης ήταν νέος, όμορφος και πολλά υποσχόμενος καθηγητής αγγλικών. Την είχε κάνει να μετανιώσει χίλιες φορές και να χαρεί άλλες τόσες που είχε αποφασίσει να αρχίσει ιδιαίτερα στα αγγλικά.
Ήταν αυτός που την έκανε να ξενυχτά πάνω από βιβλία με λέξεις ακαταλαβίστικες έως τότε.
Ήταν αυτός που το δικό του μπράβο είχε μεγαλύτερη σημασία από οποιαδήποτε επιβράβευση.
Ήταν αυτός που την έκανε να νιώσει το πρώτο ερωτικό της σκίρτημα.
Για χάρη του λοιπόν θα γινόταν η καλύτερη μαθήτρια που είχε ποτέ.
Το κουδούνι στην πόρτα δεν προλάβαινε να χτυπήσει καθώς είχε πλέον αποθηκεύσει στη μνήμη της τον ήχο που έκανε η μηχανή του και τον προλάβαινε πάντα στην πόρτα τρέχοντας.
Οι ώρες στο μάθημα κυλούσαν υπερβολικά γρήγορα, με ιδρωμένες παλάμες, περίεργα συμπτώματα στο στομάχι και ονειροπολήσεις.
Ανάθεμα και αν άκουγε λέξη από τα εγγλέζικα που της ξεφούρνιζε.Στα αυτιά της οι ήχοι που έβγαιναν από το στόμα του ακούγονταν μελωδία.
Ευτυχώς ο Άρης ήταν υπομονετικός και δεν κουραζόταν να της επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια.
Είχε μυριστεί, από την αρχή σχεδόν, το ενδιαφέρον της μικρής αλλά προσπαθούσε να το παίξει άνετος και ήρεμος.
Ήταν σωστός επαγγελματίας και καμία διάθεση δεν είχε για μπλεξίματα.
Δεν έπαυε όμως να είναι άντρας και η όλη ιστορία τον κολάκευε και σε κάποιο βαθμό του είχε ξυπνήσει το ενδιαφέρον. Ένα ενδιαφέρον καταδικασμένο για τον ίδιο, όπως του υποδείκνυε η λογική και οι ηθικές του αρχές.
Ως γνωστόν όμως είναι γλυκός ο καρπός της αμαρτίας, ιδίως σε νεαρές ηλικίες, όπου το απαγορευμένο λειτουργεί σαν κόκκινο πανί μπροστά σε ταύρο.
Το κλίμα απαγόρευσης σε συνδυασμό με την άνιση σχέση εξουσίας που αναπτύσσεται μεταξύ καθηγητή μαθήτριας, συνήθως, θολώνει τα νερά.
Εύκολα τότε μπορεί μια νεαρή κοπέλα, ούσα και άπειρη, να μπερδέψει τα συναισθήματά της.
Ο καθηγητής από την θέση ισχύος όπου βρίσκεται εμπνέει όχι μόνο θαυμασμό αλλά και αγάπη στους μαθητές, που τον βλέπουν σαν πρότυπο σοφίας.
Υπάρχουν βέβαια και οι ψυχολογικές θεωρίες περί έλλειψης και αναζήτησης πατρικής φιγούρας, αλλά αυτές αποτελούν ίσως την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.
Λίγη σημασία είχαν οι αναλύσεις για τη Σοφία που έβλεπε μέρα με τη μέρα το αίσθημά της να φουντώνει και τον Άρη να απομακρύνεται και να κρατά απόσταση ασφαλείας.
Με το που κατάφερε επιτέλους να πάρει το πτυχίο, ο Άρης βρήκε καλή ευκαιρία να εξαφανιστεί και να αφήσει τη Σοφία με ερωτηματικά κι απωθημένα.
Γιατί η νιότη δε δίνει βάση σε κοινωνικές επιταγές και πρέπει, απλώς ζει και ερωτεύεται.
Δε βλέπει μπροστά της δυσκολίες, φραγμούς και εμπόδια μόνο ευκολοδιάβατους δρόμους που ανυπομονεί να τους περπατήσει, να τους γνωρίσει, να τους μάθει απ’έξω κι ανακατωτά.
Συνώνυμα στην ορμή τους η νιότη και ο έρωτας συμβαδίζουν αρμονικά κι αν κάποια στιγμή τύχει να διασταυρωθούν γεννιούνται οι πιο όμορφες ιστορίες.
«Μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε», της είχε γράψει σε ένα τετράδιο στις αρχές να το βλέπει και να την εμψυχώνει.
Τότε εκείνο το μαζί το είχε παρεξηγήσει, ως γνήσια ερωτευμένη που εθελοτυφλεί.
«Ο έρωτας δεν πάει φροντιστήριο», έγραψε από κάτω σαν απάντηση.
Συντάκτης: Νικολέτα Σάρρου
