Δε θα πάνε όλα καλά μα ο έρωτας φτάνει για να το αλλάξει αυτό

Είναι σχεδόν ιερό να δίνεσαι ολοκληρωτικά σε έναν άλλον άνθρωπο. Έχει μια μορφή ιεροτελεστική το να γυρνάς σπίτι και να είναι εκεί, να σε περιμένει. Να εξελίσσεσαι μαζί του και να αλλάζετε, αλλά και πάλι να τα βρίσκετε γιατί ό,τι και να αλλάξει η αγάπη σας μένει ίδια. Να λες «Σ’ αγαπώ» και να ξέρεις ακριβώς τι σημαίνουν οι λέξεις που ξεστομίζεις. Όλη αυτή η άφεση, η ανάγκη να δοθείς και να σου δοθεί ένας άνθρωπος έχει κάτι από θαύμα.

Κι είναι όλο ενέργεια. Τα κορμιά που γίνονται ένα κι ανακαλύπτουν μια γλώσσα επικοινωνίας που είναι μόνο δική σας. Ακόμη και η απουσία του άλλου, είναι ένα καύσιμο συναισθήματος. Να μιλάτε όλη μέρα και να μην είναι αρκετό, να σου λείπει αν δεν τον βλέπεις και να τον χρειάζεσαι σαν το οξυγόνο φτάνοντας σε μονοπάτια που καμιά φορά σε περιορίζουν για να μη φτάσεις στην υπερβολή και την παθογένεια. Ίσως και να είναι σχέση εξάρτησης αλλά παλεύετε καθημερινά για την ελευθερία του έρωτά σας, κόντρα σε κάθε αρνητικό που μπορεί να βγάλει το πάθος. Άλλωστε δεν είμαστε κτήμα κανενός. Είναι ο άνθρωπος που δε χρειάζεται να εξηγήσεις τα κίνητρα των πράξεών σου, σε καταλαβαίνει, σε νιώθει και σε σέβεται. Είναι το σπίτι σου, γιατί σπίτι μπορούμε να αποκαλούμε το συναίσθημα ασφάλειας και την αγκαλιά ενός ανθρώπου.

Για να είναι μια σχέση υγιής και να μη σε πνίγει, χρειάζεται να έχουν κάνει και οι δύο δουλειά με τους εαυτούς τους, να έχουν ωριμάσει μέσα από εμπειρίες κι αλληλεπιδράσεις με ανθρώπινες σχέσεις και να είναι πρόθυμοι να βάλουν τον εγωισμό τους στην άκρη. Να μην περνάς στη σχέση σου μόνο τα δικά σου θέλω και να μην έχεις απαιτήσεις που άλλος δεν μπορεί να εκπληρώσει. Είναι άδικο να ζητάς να γίνει ένας άλλος εαυτός για να ταιριάζει στα δικά σου γούστα και να μη σέβεσαι την ατομικότητα και τις ανάγκες του. Είναι λίγο, μπροστά σε όλα όσα θα μπορούσατε να έχετε καταφέρει διαλέγοντας έναν άλλο δρόμο.

Φυσικά και άθελά σου θα τον πληγώσεις και θα τον στεναχωρήσεις, το ίδιο θα κάνει και το ταίρι σου, όμως έρωτας σημαίνει να είσαι εκεί κι όταν όλα είναι στραβά. Μια σχέση δεν είναι κάτι αμετάβλητο, ωριμάζει μαζί σας και παίρνει την κατεύθυνση και τον ρυθμό που θα ορίσετε εσείς. Πολλές φορές, οι πιο δυνατές σχέσεις γκρεμίζονται σε μια στιγμή, άλλες χαλαρές γίνονται πολύ σοβαρές και κάτι που θα ζούσε για μια βραδιά φτάνει να μετράει χρόνια. Αυτά είναι τα ωραία να σου πω την αλήθεια, τα απρόσμενα, τα ξαφνικά τα απλά. Μα το νόημα είναι πως τον έρωτα τον χτίζεις κι είσαι αφελής αν θεωρείς πως κάτι μοιραίο σας οδηγεί. Τίποτα μοιραίο δεν υπάρχει, μόνο επιλογές κι έξυπνες ή όχι και τόσο αποφάσεις.

Αν είσαι απ’ τους ανθρώπους που κάνεις πλάνα για όλη σου τη ζωή -σου έχω νέα- η ζωή γελάει και θα σε βρει στο παρά πέντε για να στα χαλάσει. Αν είσαι κι από κείνους τους τυχερούς ανθρώπους που έχουν βρει τον άνθρωπο που όσες φορές τούς τα χαλάει η ζωή πάνε και χτίζουν από την αρχή, τότε κάτι έχεις καταλάβει παραπάνω που ίσως άλλοι κουράζονται για να δουν, μιας και θέλει ψάξιμο για να το εντοπίσουν. Και για εκείνους που χάρισαν μεγάλες δηλώσεις έρωτα που έπεσαν στο κενό ή που μίλησαν και δεν ακούμπησαν και σε όλες εκείνες τις απογοητεύσεις που μας αφήνουν άδειους, είναι κι αυτά στο παιχνίδι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι love is not a losing game κι ας λέει ότι θέλει η Amy Winehouse.