Ίσως όλοι στη ζωή μας να έχουμε νιώσει έναν έρωτα για κάποιον, αλλά δεν τον έχουμε εκδηλώσει γιατί φοβόμαστε να είμαστε ευάλωτοι. «Κι αν εγώ ανοιχτώ και με απορρίψει;» είναι η πρώτη ερώτηση που μας έρχεται στο μυαλό. Αλλά πάμε να εμβαθύνουμε λίγο σ’ αυτό το κομμάτι.
Για εκατομμύρια χρόνια, η επιβίωσή μας εξαρτιόταν από το να ανήκουμε σε μια ομάδα. Η επιβίωση μπορεί να είναι ευκολότερη για εμάς τώρα, αλλά η ανάγκη του να ανήκουμε δεν άφησε ποτέ το DNA μας. Ως αποτέλεσμα, εξακολουθούμε να ενδιαφερόμαστε βαθιά για την κοινωνική μας κατάσταση. Η ευτυχία και η σωματική μας υγεία εξαρτώνται κυριολεκτικά από την ύπαρξη ουσιαστικών σχέσεων. Δεν είναι δύσκολο να δούμε γιατί ένας από τους βαθύτερους φόβους μας συνδέεται με αυτές τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Γιατί φοβόμαστε να είμαστε ευάλωτοι; Η απάντηση είναι απλή τελικά.
Γιατί όταν επιλέγουμε να δείξουμε τον αυθεντικό μας εαυτό -είτε μέσω λέξεων, ενεργειών ή σκέψεων- γεννιέται ο φόβος του τι θα συμβεί σε περίπτωση που δε γίνουμε αποδεκτοί. Το να μην είμαστε λοιπόν ορατά ευάλωτοι, αποτελεί την απροθυμία μας να εκτεθούμε σε συναισθηματικούς κινδύνους ακόμα όταν δε γνωρίζουμε το αποτέλεσμα, με σκοπό να συνδεθούμε με άλλους ανθρώπους.
Για μεγάλο μέρος της ιστορίας, το να είσαι ευάλωτος θεωρήθηκε εσφαλμένα ταυτόσημο με το να είσαι αδύναμος. Ο όρος ευάλωτος σημαίνει «ευαίσθητος σε βλάβη» σε πολλές οδηγίες προϊόντων αλλά και υλικών. Ωστόσο, όταν μιλάμε για την ανθρώπινη κατάσταση, το να είσαι ευάλωτος στην πραγματικότητα απαιτεί τεράστια δύναμη. Είναι επίσης απαραίτητο για να επιτύχουμε τις στενές, ουσιαστικές σχέσεις που αναζητούμε.
Ενώ ελπίζουμε ότι οι αληθινοί μας εαυτοί θα γίνουν αποδεκτοί, διακινδυνεύουμε την απόρριψη κάθε φορά που εμφανίζεται η ευάλωτη μεριά μας. Η κοινωνία μας έχει αναπτύξει σαφείς προσδοκίες για άνδρες και γυναίκες, με πολύ σαφή όρια του τι είναι επιτρεπτό συναισθηματικά. Αυτές οι προσδοκίες μεταξύ των φύλων είναι βαθιά ριζωμένες στην κοινωνία για αιώνες, με αποτέλεσμα να νιώθουμε ντροπή όταν τις αντιμετωπίζουμε στεκόμενοι απέναντί τους. Το να είσαι ευάλωτος μπορεί να σημαίνει ότι μπορείς να στέκεσαι εναντίον αυτών των αυθαίρετων, αλλά ισχυρών, ρόλων φύλου χωρίς να νιώθεις την αίσθηση της ντροπής ή του αποκλεισμού, λοιπόν, θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε.
Ο φόβος μας όμως δεν προέρχεται αποκλειστικά από κοινωνικούς κανόνες. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι οι δικές μας εμπειρίες και η ανατροφή μας. Εάν μεγαλώσαμε με απόρριψη, θα είναι δύσκολο να ξεπεράσουμε αυτές τις πρώτες εμπειρίες και να ανοίξουμε τον εαυτό μας για να είμαστε ευάλωτοι. Έχουμε επίσης την τάση να θυμόμαστε πιο έντονα τις αρνητικές εμπειρίες από τις θετικές. Εάν ήμασταν ευάλωτοι στο παρελθόν κι αποτύχαμε, είναι λιγότερο πιθανό να επαναλάβουμε αυτές τις συμπεριφορές. Φοβόμαστε να απορριφθούμε ξανά. Οι φόβοι του να είσαι ευάλωτος μπορούν να προσδιοριστούν ως οι ακόλουθοι:
Φοβόμαστε ότι δε θα γίνουμε αποδεκτοί
Φοβόμαστε να μην είμαστε άξιοι
Φοβόμαστε ότι άλλοι θα μιλάνε για μας και θα μας κρίνουν
Φοβόμαστε ότι οι εμπειρίες του παρελθόντος επαναλαμβάνονται
Φοβόμαστε ότι δεν υπάρχουν αρκετές πιθανότητες με το μέρος μας
Η έλλειψη είναι η φυσική ανθρώπινη τάση να εστιάζουμε σε αυτό που μας λείπει. Ο εγκέφαλός μας εξακολουθεί να ανησυχεί συνεχώς ότι δε θα υπάρξει ποτέ αρκετός.Όταν είμαστε αντιμέτωποι με μια ευκαιρία να είμαστε ευάλωτοι, η νοοτροπία του ότι δε θα αντεπεξέλθουμε μπαίνει μέσα στο παιχνίδι διεκδικώντας χώρο. Ο δρόμος του να ξεπεραστεί ο φόβος του να είμαστε ευάλωτος θα είναι μακρύς και χρειάζεται ψυχική δύναμη.
Όλοι αξίζουμε να ζούμε τον έρωτα που επιθυμούμε και να είμαστε οι αληθινοί μας εαυτοί. Οι ευάλωτες πλευρές μας είναι σημαντικά κομμάτια του παζλ του χαρακτήρα μας. Ο φόβος του να είμαστε ευάλωτοι μας κρατάει δέσμιους και μας στερεί ένα κομμάτι της ελευθερίας μας. Χρειάζεται να κάνουμε μια βουτιά στους φόβους μας, να τους αντιμετωπίσουμε και να συνεχίσουμε πιο δυνατοί κι απελευθερωμένοι. Κι αν τελικά ανταποδώσει τον έρωτά μας;
Συντάκτης: Βίκυ Μήλιου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
