Γύρνα υπέρ σου τις ερωτήσεις-παγίδα σε συνεντεύξεις για δουλειά

Συνεντεύξεις, συνεντεύξεις και συνεντεύξεις, ξανά. Όλες για μια θέση. Μια αγχωτική διαδικασία που σε γυρνάει πίσω στα χρόνια των πανελληνίων. Εκεί εξεταζόσουν σε σχέση με τις ικανότητές σου στα μαθηματικά και στα αρχαία και τώρα εξετάζεσαι σε σχέση με τον χαρακτήρα σου. Ξεκινάει η συνέντευξη και σού ζητούν να τους πεις λίγα πράγματα για σένα. Η μεγαλύτερη παγίδα όλων. Κολλάς και δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις, τι να πεις και τι όχι, τι θα μπορούσε να τους ενδιαφέρει και τι καλύτερα να κρατήσεις για τον εαυτό σου. Να πεις για το άγχος που σε καταβάλει κάθε φορά που έχεις πολλές ευθύνες ή να το κρύψεις λέγοντας πως έχεις μεγάλη αίσθηση ευθύνης; Να πεις ότι είσαι εργασιομανής και τελειομανής; Μάλλον θα ακουστείς σαν δεκάδες άλλους που τά πλασάρουν σαν τα αρνητικά τους γνωρίσματα. Πώς λέει κανείς ψέματα, βγάζοντας και λίγη αλήθεια;

Και τι να απαντήσεις στην ερώτηση, «πού βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 χρόνια»; Θα ήθελες να πεις «στην παραλία με μια πίνα κολάδα στο χέρι να ακούς το κύμα και να χορεύεις μπατσάτα» αλλά τελικά λες πως σε φαντάζεσαι σε κάποια υψηλή θέση που θα είσαι υπεύθυνος μιας ομάδας. Αχ αυτές οι ερωτήσεις για τα δυνατά κι αδύναμα χαρακτηριστικά. Προσωπικά, νιώθω να τις έχω προβάρει τόσες πολλές φορές που τις παίζω σαν κασέτα πια.

Η πιο ωραία συμβουλή που έχω πάρει, ωστόσο, είναι πως στη συνέντευξη αξιολογείς κι εσύ αν σού ταιριάζει η εταιρεία κι αν σ’αρέσει η κουλτούρα της. Δεν κρίνεσαι μόνο εσύ αλλά κι αυτοί κι έτσι πρέπει να το βλέπεις, επομένως τα ψέματα μπορεί να σού κερδίσουν μια θέση, όμως αν οι ερωτήσεις σε φέρνουν σε αμηχανία, τότε είναι ένα καλό σημάδι ότι μπορεί την ίδια αίσθηση να ακολουθήσει και η ίδια η δουλειά.

Αν οι αξίες που έχουν, αντιθέτως, μιλάνε στην καρδιά σου κι ανταποκρίνονται στον τρόπο που δουλεύεις, είναι κάτι που θα το δείξει η συνέντευξη- ως ένα βαθμό. Κάποιος θα πει βέβαια πως η κουλτούρα και οι αξίες μιας εταιρείας είναι μόνο κανόνες κι οδηγίες που έχουν ξεχαστεί, αλλά εγώ θα πω πως είναι η καρδιά της επιχείρησης και κάνουν τη διαφορά. Αν δουλεύεις κάπου που ο σκοπός της εταιρείας ταυτίζεται με τις κλίσεις και τα θέλω σου, θα πας με άλλον αέρα στη δουλειά και θα δουλεύεις γιατί πιστεύεις σ’ αυτό που κάνεις. Θα βρεις συναδέλφους που θα μοιράζεστε κοινές βλέψεις και θα δουλεύετε σαν ομάδα. Θα το παίρνεις προσωπικά γιατί θα σε αφορά.

Έχω δουλέψει σε 5 διαφορετικές εταιρείες και θυμάμαι έντονα πως τον καλύτερό μου χρόνο τον πέρασα όταν δούλευα για να δώσω συμβουλές καριέρας σε νέους με σκοπό να ελαττώσουμε ως ομάδα την ανεργία. Ένιωθα ότι παράγω ένα σημαντικό έργο κι εξαιτίας μου ίσως αλλάξουν κάποιες ζωές. Μέσα απ’ τη δουλειά έμαθα κι εγώ καλύτερα τον εαυτό μου, τι θέλω και τι δε θέλω, τι ανέχομαι και τι όχι. Ποιος τρόπος εργασίας μού ταιριάζει και τι μάνατζερ θέλω να έχω. Είναι μια ζούγκλα εκεί έξω η αγορά εργασίας κι αποτελεί ίσως απ’ τις πιο στρεσογόνες καταστάσεις που θα περάσεις. Θα αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου και τις ικανότητές σου και κάθε απόρριψη θα σε πάει κι ένα βήμα πίσω. Μέχρι βέβαια να τις συνηθίσεις και να είναι απλώς άλλο ένα μικρό εμπόδιο μέχρι να βρεις τον δρόμο σου.

Μέσα απ’ τις αιτήσεις και τις συνεντεύξεις δίνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου. Θα έρθουν οι σωστοί άνθρωποι που θα εκτιμήσουν αυτό που μπορείς να προσφέρεις. Κι όταν θα έρθει η πρόσληψη και η πρώτη μέρα στη δουλειά, θα βάλεις τα καλά σου, θα φορέσεις το χαμόγελό σου και μια περιπέτεια θα ξεκινήσει για σένα.