Σχέσεις, μια λέξη που κρύβει μέσα της την πολυπλοκότητα της απλότητας. Και που, αν οι καταστάσεις ή οι άνθρωποι αφαιρέσουν το αρχικό «σ» της λέξης, σου υποδεικνύει ότι πρέπει να ξεφορτωθείς κάτι περιττό για την ομαλή λειτουργία του συναισθηματικού οργανισμού σου.
Είναι λοιπόν κι αυτό, θέμα προοπτικής. Νομίζεις πως μεγαλώνοντας θα αποκτήσεις αυτό που λέμε το «holy grail» ( όχι, δεν είναι πόκεμον ) στους χρυσούς κανόνες μιας δυνατής σχέσης. Στην ουσία αυτό που γίνεται είναι απλά να μάθεις το τι θέλεις εσύ. Κι αυτό ακόμα παίζεται, γιατί υπάρχουν φορές που γνωρίζεις ένα άτομο που σε κάνει να ανακαλύψεις τί ήταν αυτό που ήθελες τελικά.
Πρωταρχικό ρόλο παίζει ο άνθρωπος και το κατά πόσο θα αφήσεις τα πάθη σου να σε παρασύρουν προσπαθώντας να βιώσεις έντονα συναισθήματα, με πλώρη ένα αβέβαιο μέλλον και προορισμό το «μαζί». Μήπως λίγες φορές είναι εκείνες που έχεις σκεφτεί το τι πήγε στραβά τελικά ενώ όλα ξεκίνησαν τόσο γαμάτα, στιγμές γεμάτες χαμόγελα, αγκαλιές πολλά υποσχόμενες, καυτές νύχτες που το σώμα σου αναστέναζε, ψιθυρίζοντας τον ορισμό του έρωτα.
Όλα στην αρχή είναι τέλεια, σχεδόν χολιγουντιανά, ξέρεις, που το μόνο που σε απασχολεί είναι να μη σας πέσει κάτω στο πάτωμα η φρυγανιά ενώ τρώτε πρωινό. Κι αυτό γιατί στην αρχή δε σου χτυπάει την πόρτα η ρουτίνα, θέλεις να νιώθεις μια θεότητα στα μάτια του δικού σου ανθρώπου και στην ουσία τυφλώνεσαι οικειοθελώς. Γιατί – κακά τα ψέματα – ο έρωτας είναι δωρεάν ναρκωτικό και μάλιστα το πιο δυνατό του κόσμου.
Τι να στράβωσε όμως, σπας το κεφάλι σου κι αναρωτιέσαι γιατί ενώ αυτό που βίωσες ήταν τόσο δυνατό, τόσο αληθινό. Γιατί ήρθε η απόσταση, ή μάλλον, γιατί δεν μπορέσατε να την ξεπεράσετε; Όταν μια σχέση βασίζεται στην ουσιαστική αγάπη και την ελευθερία, δεν αυτοκαταστρέφεται λόγο έντασης. Δεν επιτρέπει στην απόσταση που ίσως δημιουργηθεί, να ορίσει το τέλος.
Η επαφή όμως είναι πλανεύτρα, γι’ αυτό μπερδεύει τις καταστάσεις, είναι σπίρτο. Όχι επειδή είναι έξυπνη, αλλά για την έκρηξη της φλόγας που προκαλεί με την πρώτη τριβή. Στην αρχή είναι φαντασμαγορική και καθώς το σπίρτο καίγεται, η φλόγα μειώνεται μέχρι το κάψει όλο και στο τέλος να σβήσει.
Κανείς λοιπόν δεν υπόσχεται ότι μια σχέση θα είναι δυνατή μόνο και μόνο επειδή υπάρχει η επαφή, το σύνολο στιγμών. Ο χρόνος είναι αυτός που πάντα δείχνει τι μπορεί ν’ αντέξει το πέρασμά του. Γι’ αυτό και μια σχέση από απόσταση μπορεί και να έχει πιο δυνατές βάσεις. Γιατί ξέρεις απ’ την αρχή ότι θα είναι δύσκολο. Κι όμως. Για να το πάρεις απόφαση σημαίνει ότι το άτομο που είναι δίπλα σου, σου βγάζει κάτι το οποίο νιώθεις ότι άνετα παλεύεις.
Μην μπερδεύεις τα πάθη με το πάθος. Ζήσε τη στιγμή σου, όρισέ την εσύ, όχι για να καλύψεις το οποιοδήποτε κενό ή για να σβήσεις ένα παρελθόν – που μην ξεχνάς, σε έφερε εδώ που είσαι σήμερα.
Ερωτεύσου τον έρωτα κι όταν έρθει η ώρα να δοκιμαστεί, ετοιμάσου. Γιατί όπως μας είπε κι ο αγαπητός καπετάνιος Jack Sparrow:
« Το πρόβλημα δεν είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι η στάση σου απέναντι στο πρόβλημα».
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη