Χορός. Ο χορός είναι γιατρειά, δεν είναι μόνο τεχνική. Είναι τέχνη που διδάσκεται όχι για να πραγματοποιηθεί τέλεια, αλλά για να απελευθερωθεί από μέσα σου αυτό που μόνο οι κινήσεις του σώματος μπορούν να μαρτυρήσουν. Είναι διασκέδαση, η πιο γλυκιά εξουθένωση που μπορείς να βιώσεις.
Είναι λυτρωτικός ο χορός. Λυτρώνει ψυχή και σώμα, ζεις μέσα απ’ τα τραγούδια κι υπάρχεις μέσα σε μια μαγική πραγματικότητα όπου δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά μόνο εσύ, χωρίς άμυνες, χωρίς σκέψεις, χωρίς σκοπό. Απλά και μόνο εσύ.
Κάθε κύτταρό σου αναστατώνεται τη στιγμή που χορεύεις γιατί ρέει μέσα σου η μαγεία της μουσικής. Είναι ίσως απ’ τις λίγες στιγμές που μυαλό και ψυχή υποκύπτουν στο ίδιο κάλεσμα, αυτό μιας συγκεκριμένης νότας που σε κάνει να μη σκέφτεσαι, μόνο να νιώθεις.
Λίγοι είναι εκείνοι που ξέρουμε να ζουν μέσα απ’ τον χορό; Που τους βλέπεις να αστραποβολούν μέσα απ’ τις κινήσεις τους και να σου λένε όλα εκείνα που δεν μπορούν να σου πουν με το στόμα; Άκουσε τον χορό, σου μιλάει. Αφήσου στη μελωδία κι όση ώρα χορεύεις, επέτρεψε στο μυαλό σου να ξεκουραστεί και δώσε βάση σε αυτό που ακούς. Κάν’ το δικό σου και διέγραψε τον φόβο του τσαλακώματος, τις μικροπρέπειες και τον καθωσπρεπισμό.
Το τελευταίο που πρέπει να σε νοιάζει είναι το τσαλάκωμα. Στον χορό, οφείλεις να τσαλακωθείς. Να δοθείς στη μουσική χωρίς όρια και περιορισμούς. Στον χορό απλά υπάρχεις. Αυτοί που έχουν μάθει να βλέπουν τον χορό με τα μάτια, θα αδιαφορήσεις για το φύλο, το χρώμα δέρματος κι όλα τα άλλα επιφανειακά χαρακτηριστικά που αποτελούν άχρηστες πληροφορίες, χωρίς ουσία. Γιατί στον χορό, είσαι στην ουσία άυλος. Είσαι μια κινούμενη έκφραση ελευθερίας.
Χόρεψε και μη σε νοιάζει τίποτα. Άφησε τον εαυτό σου, το σώμα σου, την ψυχή σου, να σου δείξουν πόσα μπορείς να κάνεις τελικά. Μη βάζεις όρια στον εαυτό σου. Ξεπέρασέ τα, δημιούργησε καινούργια που να μην μπορείς να φτάσεις για να δεις πόσο εύκολο είναι τελικά να πετάς όταν χορεύεις.
Για ποιο λόγο λοιπόν να βάζουμε τα «μη» και τα «δεν μπορώ» σε κάτι που μόνο καλό μας προσφέρει; Οι περιπτώσεις όπου ο χορός έχει γίνει σωτήρια λύση για ασθενείς ψυχής και σώματος, πληθαίνουν μέρα με τη μέρα δείχνοντάς μας ότι η λύση δεν είναι πάντα πικρή κι ότι υπάρχει, ακόμη και στα πιο απίθανα μέρη.
Η τοξικότητα μερικών ανθρώπων βέβαια δε γνωρίζει όρια. Υπάρχουν και κείνοι που θα σε δουν να χορεύεις και θα σε κατακρίνουν, γιατί υπάρχει κι αυτό το κομμάτι της κοινωνίας που περιμένει να καταδικάσει το οτιδήποτε εκφράζεται ελεύθερα.
Μη σε ενδιαφέρει πώς κινούνται οι άνθρωποι, αλλά τι τους παρακινεί να χορέψουν. Το τι θα σκεφτεί ο καθένας για σένα τελικά, δεν είναι δική σου δουλειά. Ο χορός είναι πάθος το οποίο πρέπει να υμνούμε.
Θυμήσου όμως. Μια απ’ τις καλύτερες αναμνήσεις που έχεις είναι μια έξοδος με άτομα που γούσταρες και χορός μέχρι τελικής πτώσης. Γι’ αυτό χόρεψε μέχρι να ξεπατωθείς. Άφησε κάτω το κινητό και μη σε νοιάζει και τόσο η τελειότητα της εικόνας σου. Απλά αφέσου, χαράζοντας όμορφες αναμνήσεις με μουσική που μιλάει μέσα σου. Όποια κι αν είναι αυτή.
Επιμέλεια Κειμένου Ευαγγελίας Μερμίγγη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ευαγγελία Μερμίγγη
