Καλώς ήρθες παράξενε στο τόπο μου.
Δεν με νοιάζει αν είσαι μαύρος, κίτρινος, ροζ ή μπλε. Δεν με νοιάζει αν δεν έχουμε την ίδια σφραγίδα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης.
Είμαστε όλοι το ίδιο κοντά και το ίδιο μακριά με όλους.
Είμαστε όλοι μεταξύ μας ξένοι. Δεν είσαι ξένος επειδή είσαι μετανάστης ή αλλοδαπός στη χώρα μου.
Πατρίδα σου θα είναι εκεί που πατάς τα πόδια σου και χτίζεις τη ζωή σου.
Κάποιοι θα σε κοιτάνε στραβά, θα σε δείχνουν με το δάχτυλο. Μπορεί να σε φοβούνται επειδή δεν είσαι ντόπιος, επειδή δεν σε γέννησε το χώμα μας. Επειδή δε σε ξέρουν και δε θέλουν να σε μάθουν.
Ψάχνεις να βρεις αγάπη και αποδοχή εδώ. Ψάχνεις φίλους, οικογένεια και διεκδικείς ζωή στη ξενιτιά.
Θέλεις να αγγίξεις τους γύρω σου και εκείνοι απομακρύνονται μήπως τους μολύνεις.
Κάποιοι προσποιούνται πως δεν σε καταλαβαίνουν επειδή μιλάς σπαστά ελληνικά, αλλά δε σε ακούνε καν. Σκύβεις το κεφάλι σου και προσπαθείς με τον καιρό να περνάς απαρατήρητος δίπλα τους.
Αυτούς τους κάποιους, αγνόησε τους και κράτα κοντά σου εκείνους που βλέπουν πίσω από το σφραγίδα σου, πίσω από τις λέξεις που με δυσκολία προφέρεις.
Όπως η Μίλα, μια κοπέλα από τη Ρωσία που ζει ενοχικά στο διαμέρισμα της κάπου στο κέντρο της Αθήνας ή ο Ομέρ, που ήρθε από τη Τουρκία και μένει στην επαρχία εργαζόμενος στην οικοδομή.
Όλοι αυτοί που ήρθαν εδώ εκτός από άδεια παραμονής θα έπρεπε να κρατάνε και μία ταμπέλα που να γράφει «Δε δαγκώνω, δε βρωμάω, δεν θα σας βλάψω.»;
Όλοι αυτοί δε θέλουν να ξαπλώσουν με κάποιον αγκαλιά στο κρεβάτι τους;
Δε θέλουν να σου χαμογελάνε στο λεωφορείο χωρίς να σφιχταγκαλιάζεις τη τσάντα σου;
Δε θέλει να σε βλάψει ο ξένος, χαζέ. Να σε πάρει αγκαλιά θέλει και να προσπαθήσει να επικοινωνήσει μαζί σου.
Άνοιξε τα μάτια σου και γνώρισε τον ξένο. Κάνε τον φίλο σου ή εραστή σου και δώσε του μια ευκαιρία να μπει στη ζωή σου.
Μην αδιαφορείς για αυτόν, μην τον ακυρώνεις σα να ξέρεις περί τίνος πρόκειται.
Άσε του λίγο χώρο να έρθει κοντά σου και μην ντρέπεσαι που κουβαλάει άλλο διαβατήριο από το δικό σου.
Γνώρισε τον στους δικούς σου ανθρώπους και απέδειξε σε όλους τους στενόμυαλους πως οι σχέσεις δεν χωράνε ταμπέλες.
Άφησε ένα παράθυρο ανοιχτό να μπει στη ζωή σου και μπορεί να ανοίξει μια πόρτα με όμορφες στιγμές και ας υπάρχουν και αυτοί που εξακολουθούν να κοιτάνε στραβά.
Ακόμα και αν σου βάλουν και εσένα ταμπέλες που είσαι κοντά στο ξένο και το διαφορετικό.
Δε χρειάζεται να καταλαβαίνει ο κόσμος τις επιλογές σου. Το μόνο που αρκεί είναι αυτό που έχεις και όχι αυτό που βλέπουν οι άλλοι.
Ο κόσμος δε θα σταματήσει να φοβάται και να αποφεύγει τον μετανάστη που κάθεται δίπλα σου.
Εσύ όμως μπορείς να τον αγαπήσεις και να του κάνεις παρέα όσο αυτός θα ζει σε μία χώρα που μοιάζει να μην τον χωράει. Κράτα σφιχτά το χέρι του και δείξε του πως στο δικό σου κόσμο χωράει.
Στα δικά μου τα μάτια, είμαστε όλοι ξένοι μέχρι να γνωριστούμε καλύτερα.
Καλώς ήρθες παράξενε λοιπόν στη χώρα μου. Εγώ θα σε υποδεχτώ με χέρια ανοιχτά και πρόθυμα να μολυνθούν από τη πολύχρωμη στάμπα σου.
Συντάκτης: Ναντίνα Μούτου
