Η Κατερίνα Κεχαγιά, έγραψε πριν λίγο καιρό το «Να μάθουν να χωρίζουν οι άνθρωποι»
Εγώ λέω, να μάθουν να αγαπούν οι άνθρωποι.
«Αγαπώ», μια λέξη σύντομη, μόλις πέντε γραμμάτων. Με τέτοια δύναμη όμως, που σε κάνει ν’απορείς πώς και γιατί, μερικοί άνθρωποι την αποφεύγουν με τέτοια μανία.
Που σχεδόν, έχουν ξεχάσει να την αισθάνονται και που ακόμη κι αν την νιώσουν, δε θα την εκφράσουν.
Γιατί φοβάσαι να το πεις; Να το φωνάξεις ρε αδερφέ αφού το νιώθεις;
Ποιο είναι εκείνο το συναίσθημα που υπερισχύει και σε κάνει αιχμάλωτο του;
Γιατί κρύβεσαι πίσω από δάχτυλο σου;
Γιατί δεν επαναστατείς απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό και ανοίγεις μόνος σου την πόρτα, σε όσους φεύγουν, ένας ένας, από κοντά σου;
Για μια λέξη;
Και μετά γκρινιάζεις και κατηγορείς τη μοίρα που στάθηκε μαζί σου αυστηρή.
Τους ανθρώπους που δεν εκτίμησαν το βάθος σου.
Τους επιφανειακούς, που βιάστηκαν να σε κρίνουν.
Τα σώματα που γέμισαν για λίγο το κρεβάτι σου, ενώ εσύ νόμιζες οτι τους έδειχνες την ψυχή σου.
Κάπου χάθηκες. Κάπου στο δρόμο της υποκειμενικής αγάπης.
Γιατί σίγουρα οι αγάπες όλες, υποκειμενικές είναι.
Είναι βασικό όμως, ο τρόπος σου, να γίνεται κατανοητός και στον απέναντι.
Κι αν δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές ή ετυμολογίες του τι εστί αγάπη, σίγουρα αγάπη δεν είναι το να θεωρείς οτι ο απέναντί σου είναι μαριονέτα.
Μαριονέτα που θα κινείς, όπως και όποτε γουστάρεις, ανάλογα των ορέξεων σου.
Επίσης δεν είναι μπιζνα, να την σφραγίσεις και να την κατοχυρώσεις μ’ένα συμβόλαιο.
Και στα σίγουρα, δεν είναι μια μαγική αυτοτροφοδοτούμενη μηχανή..
Είναι ζωνταντός οργανισμός, που απαιτεί κάθε μέρα, βοήθεια, προσοχή, πότισμα.
Είναι εκείνη που δίνει στον κόσμο ώθηση για να γυρίζει.
Σε ολοκληρώνει και σε κατευθύνει.
Σου δημιουργεί νέα όνειρα, νέες ανάγκες.
Σε κάνει να βουτάς στη ζωή σου με τα μούτρα και όχι να δανέιζεσαι των άλλων.
Επουλώνει τις πληγές σου και λιαίνει τις τομές.
Μάθε να αγαπάς κι ας γκρεμοτσακιστείς για λιγό ή για περισσότερο.
Προτίμησε τη μάχη, από την άτακτη φυγή.
Μη ζητάς εγγυήσεις. Ενέπνευσε το δέσιμο και μην το απαιτείς.
Και κυρίως, μην ξεχνάς, τα λόγια του Μενέλαου Λουντέμη. «Αγαπώ θα πει εγώ αγαπώ, το τι κάνει ο άλλος είναι δική του δουλειά».
Συντάκτης: Αγγελική Μαρμαγκιώλη
