Κάνουμε όνειρα από την παιδική μας ηλικία. Όταν είναι μικρός μπορεί να φαντάζεσαι πως θα γίνεις πρίγκιπας, μπαλαρίνα, αστροναύτης ή πυροσβέστης. Στην πορεία, μεγαλώνοντας, αλλάζουν τα όνειρά μας και για κάποιους αντικατοπτρίζουν την πινελιά που θέλουν να αφήσουν στον κόσμο τούτο. Ορισμένοι ονειρεύονται να γίνουν γιατροί ή συγγραφείς, άλλοι ν’ αποκτήσουν πολλά χρήματα, κάποιοι να γίνουν καλλιτέχνες, “travelers” ή και “influencers”.
Τα όνειρά μας καθορίζονται και από τα κοινωνικά στερεότυπα, τα πρότυπα που έχουμε και ίσως πολλά από αυτά να μας επηρεάζουν ασυνείδητα. Εν τέλει, κάπου μετά τα 25 μια σημαντική μερίδα ανθρώπων με μεγάλα όνειρα, καταλήγει πίσω από ένα γραφείο, σε μια θέση με καλό μισθό, αλλά με παράπονο για όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν.
Όλοι έχουμε όνειρα. Κάποια εκπληρώνονται και άλλα μένουν ανεκπλήρωτα. Κάποια είναι μικρά, εύκολα στην πραγματοποίησή τους, ενώ κάποια άλλα είναι πιο δύσκολα, πολυεπίπεδα. Μερικά μοιάζουν τόσο τρελά, που στο πρώτο άκουσμά τους πολλοί γελάνε κι άλλα έχουν μεγαλύτερη δόση ρεαλισμού. Για κάποιους γίνονται απωθημένα, μένουν ανεκπλήρωτα, και χάνουν κάθε ελπίδα για την πραγματοποίησή τους μέσα σε ένα συνονθύλευμα υποθετικών καταστάσεων και γεγονότων. Μερικοί δημιουργούν οι ίδιοι εμπόδια από τον φόβο τους μήπως βγουν από τη ρουτίνα τους και βιώσουν κάτι ξένο. Άλλοι πάλι νομίζουν πως προσπάθησαν και φυσικά τα παρατάνε με την πρώτη δυσκολία. Υπάρχουν κι εκείνοι που τα ξεχνάνε καθώς περνά ο καιρός, αφού δεν αποτέλεσαν ποτέ γι’ αυτούς προτεραιότητα, απλώς τα θυμούνται και γελάνε.
Υπάρχει όμως κι η ιδιαίτερη κατηγορία ανθρώπων που τα κυνηγάνε. Αυτοί που εναντιώνονται σε κάθε αντιξοότητα και δυσκολία και έναντι στην σίγουρη -κατά κάποιους- αποτυχία τα καταφέρνουν. Με έναν μοναδικό και ιδιαίτερο, ολόδικό τους τρόπο κάνουν τα ανέφικτα να μοιάζουν εύκολα. Γι’ αυτούς η κατάκτηση του ονείρου είναι ένας δρόμος που μόνο μπροστά πάει και πράγματι αξίζουν κάθε χειροκρότημα.
Μισοί άνθρωποι αυτοί με απωθημένα όνειρα. Μισοί άνθρωποι αυτοί που γκρινιάζουν για όσα δεν έχουν, αυτοί που ζητούν πολλά και προσπαθούν λίγο. Τα όνειρα γίνονται απωθημένα, γιατί δε θελήσαμε να ζήσουμε τη ζωή μας με πάθος. Τα όνειρα, τα μεγάλα, τα τρελά, αυτά που καθορίζουν ποιος είσαι και αποτελούν στοιχεία της ύπαρξής σου πρέπει να γίνονται στόχοι. Και για αυτά πρέπει να υπάρχει μόνο ένας δρόμο, αυτός της κατάκτησης. Κάποιοι ίσως σε αποθαρρύνουν και άλλοι ίσως γελάσουν μαζί σου, κάποιοι θα σε στηρίξουν και άλλοι θα σε εγκαταλείψουν. Στηρίξου στα δικά σου φτερά, και μην ξεχνάς πως κάποιοι ξεκίνησαν ολόκληρο πόλεμο για ένα όνειρο, για μια Ελένη. Αφού λοιπόν όλο το σύμπαν συνωμότησε να δημιουργηθεί η δική σου μοναδικότητα, οφείλεις να αφήσεις στον κόσμο τούτο, σαν παρακαταθήκη, ένα δικό σου αποτύπωμα. Μια ζωή που καθόρισες εσύ, μέσα από τα δικά σου μάτια, και όχι μέσα από κοινωνικές παρωπίδες και πεποιθήσεις.
Δεν υπάρχουν σωστά ή λάθος όνειρα. Ούτε σωστός ή λάθος δρόμος να ακολουθήσεις προς την υλοποίησή τους, απλώς κάποιοι δρόμοι ίσως είναι μακρύτεροι. Η υλοποίηση τους βρίσκεται κάπου ανάμεσα στις απαριθμητές προσπάθειές σου, εκεί όπου θα ερωτευτείς τον φόβο που σου προκαλεί η ανεξερεύνητη πορεία που ακολουθείς. Δυστυχώς δεν υπάρχουν οδηγοί ονείρων και προκαθορισμένα βήματα στην ευτυχία. Εσύ δίνεις μορφή στη σκέψη σου πριν γίνει πράξη μέσα από την ορμή της επιθυμίας σου. Κάθε πράξη σου πηγάζει από την ακατάπαυστη δίψα σου για την υλοποίηση του σκοπού σου. Ξεκίνα μονάχα απ’ την αρχή, γνωρίζοντάς σε. Θυμήσου τι ήθελες όταν ήσουν μικρότερος, ίσως να ήμασταν πιο σοφοί τότε. Λιγότερο καθορισμένοι από κοινωνικά πρότυπα, ταμπού και υποχρεώσεις. Ποιος είσαι όταν δε σε κοιτάζει κανείς και πώς για σένα μεταφράζεται μια ευτυχισμένη ζωή; Ακολούθησε νέα μονοπάτια για να βρεις τι σου ταιριάζει, τι αγαπάς. Κι αν βγουν, καλώς, αν πάλι όχι, χάραξε καινούριους δρόμους. Ευτυχισμένος άνθρωπος αυτός που έχει βρει την ταυτότητά του και την ακολουθεί.
Έχεις δημιουργηθεί με μια ταυτότητα που σου έδωσαν, είναι επιλογή σου εάν θα παραδοθείς σε αυτή ή εάν θα συνεχίσεις τη ζωή σου ψάχνοντας ποιος πραγματικά είσαι.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.