Ο Αρθούρος Ρεμπώ είπε ότι «τον έρωτα πρέπει να τον επινοήσουμε από την αρχή». Κάθε σχέση μοιάζει με έναν αγώνα ισορροπίας των «θέλω» μας με τα «θέλω» της άλλης πλευράς. Μια προσπάθεια εξισορρόπησης του «εμείς» με το «εγώ» μας. Καθένας από εμάς βρίσκει τον εαυτό του σε συνεχές κυνήγι με τον χρόνο που δε μοιάζει ποτέ αρκετός για να μοιραστεί ανάμεσα στη σχέση, τα παιδιά, τους γονείς και τους φίλους. Παράλληλα πρέπει κανείς να μην ξεχνά να βρίσκει χρόνο για τη δική του προσωπική ανάπτυξη και ξεκούραση. Η σκέψη και μόνο κουράζει. Ειδυλλιακό λοιπόν μοιάζει το «εμείς» που προδιαγράφεται για όλες τις σχέσεις σαν απαραίτητη προϋπόθεση ευτυχίας. Η διατήρηση όμως των βασικών χαρακτηριστικών του «εγώ» μας έχει σημασία για την ομαλή λειτουργία της σχέσης. Πού βρίσκεται η τέλεια ισορροπία; Υπάρχει;
Κάποια ζευγάρια έχουν βρει τη «χρυσή τομή» κι έχουν αποφασίσει πως θα ‘χουν κάποιες μέρες «ελεύθερες» μέσα στην εβδομάδα. Για παράδειγμα, Δευτέρα και Πέμπτη θα βλέπουν το ταίρι, Τρίτη και Παρασκευή θα κάνουν παρέα με τον εαυτό τους ή και τους φίλους τους. Θα λειτουργούσε κάτι τέτοιο για σένα ή σου φαίνεται περίεργο; Ας ξεφύγουμε για μια στιγμή από τα ταμπού περί σχέσεων και ας αφήσουμε στην άκρη τα «πρέπει» που έγιναν κανόνες. Ας κατέβουμε από το συννεφάκι του «κανονικού» που κάναμε ιδανικό στο μυαλό μας και ας συνειδητοποιήσουμε πως καμιά σχέση δε μοιάζει με άλλη και δεν πρόκειται να πετύχει αν και τα δύο άτομα δεν βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Ακόμα κι αν είσαι σε σχέση, το σημαντικότερο είναι να νιώθεις ελεύθερος. Βασική της αρχή λοιπόν είναι η εμπιστοσύνη. Εάν οι πρώτες σκέψεις σου είναι πως απ’ τη στιγμή που δε βγαίνετε και δε θα είστε μαζί, το ταίρι θα βγαίνει περισσότερο με φίλους και θα φλερτάρει, τότε το πρόβλημα είναι άλλο. Το να είσαι ελεύθερος πάει να πει πως δε σε περιορίζει ο/η σύντροφός σου και δε σου στερεί δραστηριότητες που σε διαφορετική περίπτωση θα ήθελες να απολαύσεις. Εάν σήμερα είναι η δική σου ελεύθερη μέρα μπορείς να κανονίσεις ό,τι θες χωρίς να είναι απαραίτητο να συντονιστείς με το ταίρι. Χωρίς να πρέπει να προηγηθεί συζήτηση και να γίνουν υποχωρήσεις. Τόσο απλό. Σαφώς στα όρια της ελευθερίας εμπίπτει ο σεβασμός προς τον άνθρωπό σου και φυσικά ελευθερία δε σημαίνει απάτη ή να συμπεριφέρεσαι σαν να μην είσαι δεσμευμένος.
Αν παίρνετε κάποιες μέρες ρεπό απ’ τη σχέση θα έχετε περισσότερο χρόνο για τον εαυτό σας, για τους φίλους σας, για πράγματα που θα θέλατε να κάνετε αλλά δεν καταφέρνετε. Η συγκατοίκηση, ο γάμος, η μακροχρόνια σχέση, τα παιδιά, δημιουργούν υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα ο ελεύθερος χρόνος να είναι λιγοστός. Οι έξοδοι με φίλους έχουν μειωθεί και ο καθένας χάνεται στη δική του ρουτίνα. Ο ελεύθερος χρόνος απ’ τη σχέση βοηθά στη διατήρηση της επαφής και της επικοινωνίας με τους φίλους σου. Χάνεις όμως κάποιες οικογενειακές στιγμές και τη δυνατότητα να κανονίσεις κάτι αυθόρμητα τελευταία στιγμή. Ένα όμορφο βράδυ στο σπίτι ίσως χαθεί αν η εβδομάδα είναι σπασμένη σε ελεύθερες μέρες μεταξύ του ζευγαριού. Από την άλλη μήπως δεν έχουμε πήξει με το πρόγραμμα στη ζωή μας; Πρέπει δηλαδή και ο χρόνος που θα αφιερώνουμε στον εαυτό μας να μπαίνει στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα; Αν απλώς σήμερα θες να ‘σαι παρέα με το ταίρι αντί να μείνεις μόνος; Χάνεται η μέρα για τον εαυτό σου ή αναπρογραμματίζεται; «Δούναι και λαβείν» είναι κι αυτό όπως και κάθε παράγοντας στη ζωή μας.
Στα πλαίσια μιας σχέση δεν πρέπει να παύεις να νιώθεις ελεύθερος. Στο μαζί και λίγο χώρια είναι αναγκαίο. Μη χάσεις λοιπόν τη δυνατότητα να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου. Η ελευθερία στη σχέση πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν βασική ανάγκη και όχι σαν μορφή τιμωρίας. Το να ζητάς ελεύθερο χρόνο για σένα δε σε καθιστά αδιάφορο ούτε αποτελεί δείγμα έλλειψης αγάπης προς το ταίρι, αλλά αποτελεί δείγμα αγάπης προς τον εαυτό σου. Είτε είσαι υπέρμαχος του να περνάτε κάποιες μέρες χώρια είτε όχι η ελευθερία πρέπει να υφίσταται στις σχέσεις, πάντα υπό τα όρια του σεβασμού προς τον άνθρωπό μας.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.