Μπορεί η απιστία να γίνει η δεύτερη (και καλύτερη) αρχή σας

Εμπρός στην απόφαση για δεύτερη ευκαιρία μετά την απιστία έχουμε δει τις πιο φοβερές τούμπες. Έχουμε δει τους τύπους που διαλαλούν με περηφάνεια πως αν τους κερατώσει το ταίρι την έβαψε και δε θα δώσουν δεύτερη ευκαιρία και τελικά τους είδαμε να κυλιούνται στο βούρκο του έρωτα δίνοντας και δεύτερες και τρίτες και τέταρτες ευκαιρίες. Είδαμε και άλλους που τους είχαμε για αγαθιάρηδες που όρθωσαν ανάστημα μπρος στα παρακάλια και με ψηλά το κεφάλι έφυγαν. Όχι δεύτερη ευκαιρία, αλλά ούτε και δεύτερη ματιά δεν έριξαν πίσω τους.

Το κέρατο, ακόμα κι αν η σχέση έχει τελειώσει, αποτελεί ένα ευαίσθητο θέμα συζήτησης, ένα θέμα που δεν μπορείς να κατανοήσεις αν δεν το έχεις βιώσει. Νιώθεις ντροπή γιατί τρυπάει την αυτοεκτίμησή σου, φόβο μην τυχόν κι εν τέλει κάτι έλειπε από τη σχέση και το ταίρι ψάχτηκε αλλού και πόνο γιατί πονάει το άτιμο όπως και να το κάνεις. Προφανώς ο χώρος, ο χρόνος και οι φορές που το γεγονός αυτό διαπράχθηκε παίζουν σημαντικό ρόλο στη δική σου προσωπική ψυχοσύνθεση. Παρ’ όλα αυτά η απιστία παραμένει απιστία κι εσύ βρίσκεσαι στο σταυροδρόμι, αν θα γίνει η αφετηρία για μια νέα αρχή, ή το οριστικό σας τέλος.

Για αρχή μην αναλώνεσαι άλλο στις υποθετικές σου σκέψεις και τα πλασματικά σου σενάρια. Τα «αν», «ίσως» και «μακάρι» δεν έφτασαν ποτέ κανέναν πουθενά. Ό, τι έγινε έγινε, και τώρα βρίσκεστε στη λεγόμενη “damage control” φάση της σχέσης σας. Όπως σε κάθε πληγή έτσι και σε αυτήν η πρώτη πράξη προς επούλωση είναι να τη λούσεις με φάρμακο. Θα κάψει, το ξέρεις, θα κλείσεις τα μάτια και θα δαγκώσεις τα χείλη σου, μα είσαι δυνατός και θα αντέξεις. Το φάρμακο σε αυτή την περίπτωση είναι ο διάλογος. Πρέπει να δώσεις μια ευκαιρία στον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου να σου εξηγήσει με κάθε ειλικρίνεια το πώς και το γιατί, ή αντίστοιχα να το κάνεις εσύ.

Ο θυμός και οι παρορμητικές αποφάσεις και πράξεις δε θα σε βοηθήσουν, μα ούτε θα απαλύνουν το πόνο σου. Την πηγή του προβλήματος πρέπει να βρεις αν θες να «σώσεις οτιδήποτε αν σώζεται». Πίσω από τις διάφορες ενδυμασίες που ντύνουμε τον λόγο της απιστίας όπως η αδιαφορία, η στιγμή αδυναμίας, ή ρουτίνα, και ο πολύ περιορισμένος ελεύθερος χρόνος, μία μονάχα ερώτηση πρέπει ουσιαστικά να απαντηθεί. Αν προσπάθησε κάποιος από τους δύο να επικοινωνήσει τη δυσαρέσκειά του ή όχι. Κι αν υπήρχε προσπάθεια, υπήρχε η ανάλογη ανταπόκριση;

Στη συνέχεια, σταμάτα να «θυματοποιείσαι». Ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος. Όπως λέει και το άσμα «λίγο πολύ όλοι το έχουμε γευτεί». Αν η σχέση ήταν υγιής και συναισθηματικά ώριμη τότε το λάθος ίσως βαραίνει περισσότερο τον έναν από τους δύο, αλλά όχι καθολικά. Για να μπορέσει ένα τρίτο άτομο να «μπει» ανάμεσα σε ένα ζευγάρι πρέπει να υπάρχει χώρος. Πάρε χρόνο για τον εαυτό σου και αναλογίσου τις πράξεις σου, τη συμπεριφορά και τον τρόπο που εξωτερίκευες τον έρωτά σου. Πιστεύεις πως ίσως τα λόγια και τα συναισθήματα κρύβουν την άλλη πλευρά του δικού σου νομίσματος; Μήπως τελικά κάπου άφησες και την πόρτα της σχέσης σας ανοικτή; Μήπως απλώς θεώρησες τον άνθρωπό σου λιγάκι δεδομένο;

Κι αφού έχεις ακούσει και έχεις σκεφτεί, αντιμετώπισε το θέμα κατά πρόσωπο. Να έχεις θάρρος να εκφράσεις τις ανησυχίες σου, τους προβληματισμούς σου. Κατά κύριο λόγο τα ζευγάρια που χωρίζουν από απιστία δε χωρίζουν για την κάθε’ αυτό πράξη της απιστίας αλλά για το τι ακολουθεί μετά. Η εμπιστοσύνη κλονίζεται και παίρνει τη θέση της η ανασφάλεια που σιγά-σιγά γίνεται και ο βασικός πυλώνας της σχέσης.

Τέλος μην ψάχνεις τη λύση σε πεπατημένες των φίλων και γνωστών σου. Το μονοπάτι της κάθε σχέσης είναι μοναδικό και η οποιαδήποτε σύγκριση απλά δεν υφίσταται. Οι κοινωνικές πεποιθήσεις και οι αποδεκτές συμπεριφορές σχετικά με την απιστία έχουν διαφορές σε κάθε τόπο και σε κάθε άνθρωπο. Κάποιοι ακολουθούν πιο φιλελεύθερες γραμμές και κάποιοι άλλοι έχουν ως συνώνυμο του έρωτα την αποκλειστικότητα. Στο τέλος πρέπει να ακολουθήσεις αυτό που ουσιαστικά ποθεί η ψυχή σου. Έτσι κι αλλιώς βαθιά μέσα μας πάντα ξέρουμε την απάντηση, έστω κι αν πολλές φορές αποφεύγουμε να την κοιτάξουμε κατά πρόσωπο.