Έχουν γίνει άπειρες συζητήσεις για τη μονογαμία και το κατά πόσο ο άνθρωπος κατά φύση είναι πολυγαμικό ή μονογαμικό όν. Πολλοί έχουν προβάλει θεμελιώδεις ισχυρισμούς για να στηρίξουν τη μονογαμία όπως η θρησκεία και τα κοινωνικά πρότυπα κι άλλοι έχουν εναντιωθεί σε αυτήν και καταπιάστηκαν με την καθαρά ανθρώπινη ανάγκη για ολοκλήρωση και με την απατηλή ψευδαίσθηση του ενός και μόνο ατόμου που είναι πλασμένο να βρεθεί στον δρόμο μας. Κι αν ο άνθρωπος είναι καθαρά μονογαμικό όν, γιατί βρίσκουμε τους εαυτούς μας να έλκονται κι από άλλους, εκτός του συντρόφου μας; Κι αν τελικά είμαστε φτιαγμένοι ως πολυγαμικά όντα, γιατί έχουμε ορίσει νόμους που το απαγορεύουν και εναντιωνόμαστε στην ίδια μας τη φύση; Μήπως ήρθε η ώρα να συστηθούμε ουσιαστικά με τον όρο «Polyamory» που όλο και τον ακούς να σιγοψιθυρίζεται και να επιλέξουμε τελικά αυτό που δουλεύει για εμάς περισσότερο;

O όρος «Polyamory» χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη συναινετική σχέση που δημιουργείται από περισσότερο από δύο άτομα. Για να λειτουργήσει σωστά το Polyamory απαιτεί ειλικρίνεια και διαφάνεια μεταξύ όλων των εμπλεκομένων με τα βασικά όρια, όπως η συχνότητα των επαφών αλλά και το είδος της σχέσης, να πρέπει να ξεκαθαρίζονται από την αρχή. Κάποιες πιο γνωστές μορφές polyamory που ίσως έχεις συναντήσει είναι οι ελεύθερες σχέσεις και το swinging. Παράλειψη θα ήταν να μην αναφερθούμε στην πολυγαμία η οποία σε πολλές χώρες είναι καθ’ όλα νόμιμη. Παρ’όλα αυτά στις χώρες που η πολυγαμία επιτρέπεται αυτό που συναντάμε είναι το «Polygyny» κι όχι το «Polyandry». Το δικαίωμα δηλαδή στην πολυγαμία είναι καθαρά προνόμιο του αντρικού φύλου με τη γυναίκα να μην έχει το ίδιο δικαίωμα. Δεν αποτελεί λοιπόν αποτέλεσμα ενός πιο φιλελευθέρου τρόπου σχέσης μα αποτελεί τη θεμελίωση ενός άνισου συστήματος συνύπαρξης.

 

eBook Box | Be my Baby


€20,00

-----

 

Για να μπορέσει εξ’ολοκλήρου το φάσμα του «polyamory» να κατανοηθεί πρέπει να ξεπεραστούν δύο βασικοί μύθοι που αφορούν την ερωτική πράξη και την απιστία. Ενώ τα άτομα της σχέσης αυτής απολαμβάνουν την ερωτική επαφή με περισσότερους από έναν ανθρώπους δε σημαίνει ότι κάθε φορά όλα τα εμπλεκόμενα άτομα συμμετέχουν στις ίδιες ερωτικές επαφές. Με λίγα λόγια όταν αναφερόμαστε σε «polyamory» δε σημαίνει απαραίτητα τρίο. Η ερωτική επαφή μπορεί να βιώνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, συχνότητα, ένταση και νόημα όπως σε μια μονογαμική σχέση. Δεν αλλάζει απαραίτητα η ερωτική επαφή με την αλλαγή της μορφής της ερωτικής σχέσης.

Επίσης σε μια «polyamorous» σχέση δεν υπάρχει η ανάγκη για απιστία επειδή υπάρχει η ειλικρίνεια, η εμπιστοσύνη και η διαφάνεια μεταξύ των εμπλεκομένων μερών. Υπάρχει δηλαδή πλήρης ελευθερία στην επιλογή ερωτικών συντρόφων μέσα ή έξω από τη σχέση, από τη στιγμή που οι βάσεις και τα δεδομένα της σχέσης έχουν συζητηθεί και συμφωνηθεί από όλα τα εμπλεκόμενα άτομα. Λυτρωτική αυτή η ελευθερία ή μήπως στερεί από κάποιους τη μισή χαρά του παιχνιδιού; Εδώ έγκειται ένα βασικό ερώτημα των ανθρωπίνων σχέσεων, τι θεωρείται απιστία; Η οποιαδήποτε ερωτική πράξη με άλλο πρόσωπο ανεξαρτήτως του αν το γνωρίζει ο σύντροφός μου θεωρείται απιστία; Η μήπως η απιστία καθορίζεται από το μυστικιστικό πέπλο που συνήθως σκεπάζει τις πράξεις αυτές;

Κάθε επιλογή όμως έρχεται με τις δικές της συνέπειες. Μια σχέση αυτής της μορφής απαιτεί ώριμες συναισθηματικές τοποθετήσεις, πρώτα από τον εαυτό σου. Πόσο δηλαδή θα ζηλέψεις με τον ερχομό ενός καινούργιου ατόμου στη σχέση; Πόσο κτητικός είσαι στον έρωτα; Πόσο σε επηρεάζει το κοινωνικό στίγμα μιας τέτοιας σχέσης; Κι όσο κι αν και εσύ ενστερνίζεσαι τη σκέψη ότι ο άνθρωπος δεν είναι βιολογικά πλασμένος για να είναι ένα μονογαμικό όν, μπορείς να πας κόντρα στην κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά του Δυτικού κόσμου; Σε ένα κόσμο που θα επικρίνει την επιλογή σου, πόσο σίγουρος μπορείς να παραμείνεις εσύ γι’ αυτήν;

Ίσως ακούγεται ειδυλλιακή η σχέση σε τέτοια μορφή λόγω της ελευθερίας που σου παρέχει, όμως απαιτεί βαθιά συναισθηματική επένδυση, περισσότερο χρονικό περιθώριο κι ουσιαστική επικοινωνία. Το «polyamory» για να πετύχει απαιτεί να παίξεις το παιχνίδι με διαφορετικούς κανόνες και να πιστέψεις σε αυτό. Θα μπορούσες;

Συντάκτης: Χριστίνα Τρακοσιή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου