«Ζητείται ανθρώπινη επαφή»

Ζούμε σε μια εποχή συνεχόμενης εξέλιξης και προόδου. Η καθημερινότητά μας έχει γίνει ευκολότερη, οι αποστάσεις έχουν πλέον εκμηδενιστεί και η ζωή μας κινείται ταχύτερα. Θεωρητικά η εξέλιξη και βελτίωση της προσωπικής ζωής μας και των σχέσεών μας θα έπρεπε να ήταν ευθέως ανάλογη με αυτή της γενικότερης προόδου της ανθρωπότητας. Είναι όμως;

Έχεις πιάσει και εσύ τον εαυτό σου να τρέχει ξοπίσω της, να την προλάβεις; Παρ’ όλη την εξέλιξη, είναι σαν να βρισκόμαστε μόνιμα σε μια παύση, λες και τίποτα πραγματικά δεν εξελίσσεται. Βρισκόμαστε σε ένα συνεχές κυνήγι χρόνου, προσπαθώντας να ξεκλέψουμε στιγμές για να βολέψουμε τα ραντεβού μας, τις υποχρεώσεις μας και πολλά άλλα. Και παρ’ όλη τη φιλότιμη προσπάθειά μας, η ουσιαστική ανθρώπινη επαφή βρίσκεται σε ένα διαρκές pause. Μήπως έχουμε πιαστεί έρμαια σε μια τροχοπέδη με το χρόνο και την εξέλιξη, που ξεχάσαμε να εξελίξουμε εμάς;

Τα ραντεβού με φίλους πρέπει να κανονιστούν εβδομάδες πριν, το ίδιο και οι κοινωνικές υποχρεώσεις. Οι επισκέψεις σε γονείς και παππούδες βολεύονται μια φορά το μήνα, σε γιορτές και αργίες. Ο χρόνος με τον άνθρωπό σου συμπυκνώνεται μέσα σε μια δύο ώρες την ημέρα που κι αυτές τις περνάμε τις πλείστες φορές μπροστά από την τηλεόραση, με λιγοστές κουβέντες να σπάζουν τη σιωπή μιας κατά τ’ άλλα κουραστικής ημέρας. Όσο για τον ελεύθερο χρόνο, από κάποιους εκλείπει εντελώς από το ημερήσιο πρόγραμμά τους. Κι ενώ μέσα σε όλο αυτό εσύ νομίζεις πως ζεις, στην πραγματικότητα, προσπαθείς να αναπνεύσεις για να συνεχίσεις το κυνηγητό σου με το χρόνο.

Όταν κλείσεις το διαδίκτυο, το κινητό, τον φορητό, τι από όλα όσα γέμιζαν την καθημερινότητά σου παραμένει προτεραιότητα; Όταν σταματήσεις για λίγο να είσαι online για να γίνεις πραγματικά διαθέσιμος στον εαυτό σου και στους ανθρώπους σου ποιος πραγματικά είσαι; Όλοι μας έχουμε νοσταλγήσει παλαιότερα χρόνια. Ίσως γιατί η ζωή μας ήταν απλούστερη πριν το Internet, πριν την ψηφιοποιήση. O άνθρωπος οφείλει στον εαυτό του και σε αυτό το καλύτερο αύριο που συνεχώς έρχεται, να εξελίσσεται. Σε ποια εξέλιξη αναφερόμαστε όμως όταν δεν έχουμε ουσιαστικό χρόνο να αφιερώσουμε σε όλα όσα καθορίζουν τον καθένα μας; Χωρίς ουσιαστική επικοινωνία με τον άνθρωπό μας, τις οικογένειες αλλά κυρίως τον εαυτό μας πώς αλήθεια μπορούμε να εξελιχτούμε; Όταν οι βάσεις είναι σαθρές το τέλμα της οποιασδήποτε σχέσης είναι βέβαιο. Γιατί τώρα που η επικοινωνία είναι πιο εύκολη από ποτέ, ο άνθρωπος νιώθει ακόμη πιο μόνος;

Μήπως απλά υπάρχουμε και παρακολουθούμε τη ζωή μας σαν εξωτερικός παρατηρητής; Εσύ πόσο αλήθεια ζεις τη ζωή σου; Κι ο έρωτας πού χωράει σε αυτό; Όταν υπάρχουν πλατφόρμες γνωριμιών και με ένα scroll έχεις ήδη ξεσκαρτάρει καμία δεκαριά ανθρώπους προτού καν τους γνωρίσεις, ποια ευκαιρία στον έρωτα ζητάς; Όταν έχεις εξιχνιάσει κάθε γωνία των social media του άλλου και καταλήγεις να στείλεις απλά ένα emoji, για ποιο αυθορμητισμό κι ενθουσιασμό μιλάμε; Ο έρωτας για να αναπτυχθεί θέλει μαγεία και μυστήριο. Θέλει χώρο και χρόνο να αγριέψει. Τον αφήνουμε; Ή τον πνίγουμε βεβιασμένα, βασισμένοι σε μια αποξενωμένη από κάθε ουσία εικονική πραγματικότητα;

Κατακλυσμένοι από την ταχύτητα της ζωής μας αναζητούμε έναν έρωτα take-away. Να τον πάρεις μαζί σου με την ελπίδα πως όταν επιτέλους θα έχεις ώρα για αυτόν να μην έχει κρυώσει. Κόντρα με τους ρυθμούς της ζωής σου αυτός θέλει να απολαμβάνεις κάθε βήμα. Θέλει να τον ζητάς με όλο σου το είναι και όχι να αφιερώνεις σε αυτόν απομεινάρια σημασίας. Δώσε του το χρόνο που του αξίζει. Επένδυσε σε αυτόν για να ανθίσει, να ξεδιπλώσει τα αρώματά του, και τότε γεύσου τον γουλιά γουλιά.

Ο μέσος άνθρωπος ζει πλέον περισσότερο ψηφιακά. Όταν όλοι εμείς κάνουμε story κάθε λεπτό της ζωής μας, ποιο από αυτά τα λεπτά αλήθεια το ζούμε; Ποια πραγματικότητα βιώνουμε και μέχρι πού φτάνει η αλήθεια μας; Μήπως η λύση για μια πιο ουσιαστική επαφή με τις ζωές μας να είναι μια τεχνολογική επιβράδυνση. Την επόμενη φορά που θα κάνεις μια καινούργια γνωριμία μην ψάξεις τα social media. Άσε τη μαγεία της ανθρώπινης επαφής και επικοινωνίας να καθορίζει πόσο ταιριάζετε. Μην τσεκάρεις τα emails της δουλειάς σου όταν φεύγεις και αφιέρωσε πραγματικό χρόνο στην οικογένειά σου. Με λίγα λόγια δες μέσα σου και καθόρισε τις ουσιαστικές προτεραιότητες της ζωής σου. Αυτές που ολοκληρώνουν εσένα ως άνθρωπο, όχι αυτά που καθορίζουν την αλλοτριωμένη ψηφιακή σου πραγματικότητα.