Δεν τους καταλαβαίνω τους ανθρώπους που δε χαμογελάνε. Πώς μπορούν να έχουν μονίμως τα χείλη τους σε μια ίσια γραμμή, και το πρόσωπο τους να είναι ανελλιπώς κατσουφιασμένο, αυστηρό και ανέκφραστο. Με κάνουν να αναρωτιέμαι αν είναι πραγματικά ευτυχισμένοι.
Εγώ χαμογελάω πάντα, και ενίοτε δυνατά, χωρίς να με νοιάξει για τα επικριτικά βλέμματα που μπορεί τυχόν να εισπράξω, και ούτε πρόκειται κιόλας να φοβηθώ ποτέ μου να γελάσω μην τυχόν και ενοχλήσω κάποιον. Και αυτό, γιατί για εμένα το γέλιο είναι η ίδια η ζωή.
Η ζωή μας όλη είναι στιγμές. Είναι στιγμές που μπορεί να μην αποτελούνται μόνο από χαρά, ευτυχία και όμορφα χρώματα όπως θα θέλαμε ιδανικά να έχουμε, αλλά κάποτε είναι άσχημες και ψυχοφθόρες καταστάσεις, με εντάσεις και λύπες, συνοδευόμενες από δάκρυα, επειδή όπως και να το κάνουμε, έτσι είναι η ζωή. Και εμείς απασχολημένοι με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, καμιά φορά ξεχνάμε πως πρέπει και να χαμογελάμε, γιατί κάνει καλό.
Η αλήθεια είναι ότι το γέλιο δεν μπορεί να λύσει κανένα από τα προβλήματα της καθημερινότητάς μας, ούτε να αλλάξει τα δεδομένα που έχει να αντιμετωπίσει ο κάθε ένας από εμάς, όμως, μπορεί να ελαφρύνει λίγο τη δική μας διάθεση όπως και των γύρω μας. Καλό θα είναι να επιδιώκουμε καταστάσεις που θα μας κάνουν να ξεφεύγουμε από την καθημερινότητά μας πού και πού, και να αποφεύγουμε όσο μπορούμε αυτές που μας στρεσάρουν και κάνουν το χαμόγελό μας να σβήνει.
Άλλωστε, ένας πολύ σημαντικός παράγοντας στις διάφορες σχέσεις μας, είτε μιλάμε για τους φίλους μας, είτε για τον σύντροφό μας, είναι να έχουμε γύρω μας ανθρώπους που προκαλούν αβίαστα το γέλιο στα χείλη μας. Ανθρώπους που θα μας κάνουν να περνάμε καλά, γεμίζοντας τις μέρες μας με ήχους από δυνατά γέλια -γέλια μέσα από την καρδιά μας.
Μερικοί άνθρωποι δε συνειδητοποιούν πόσο σημαντικό είναι να έχει κανείς αίσθηση του χιούμορ. Φυσικά, δεν εννοούμε να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε τις καταστάσεις που πρέπει να είμαστε σοβαροί και πότε σηκώνει να αστειευτούμε, ούτε να τα παίρνουμε όλα στην πλάκα, είναι σημαντικό να ξέρουμε τα όρια. Όπως σημαντικό είναι και το ακριβώς αντίθετο, να αντιλαμβανόμαστε πότε πρέπει να παίρνουμε τα πράγματα και τις καταστάσεις πιο χαλαρά και λίγο πιο παιχνιδιάρικα, και να μην είμαστε τόσο σοβαροφανής.
Αν το καλοσκεφτούμε όλοι έχουμε στο παρεάκι μας έναν πλακατζή ή αλλιώς τον χαβαλέ όπως συνηθίζουμε να τον αποκαλούμε, και ως επί το πλείστον, το άτομο αυτό είναι και το πιο περιζήτητο της παρέας. Είναι ο άνθρωπος «έξω καρδιά» και πώς να μην είναι όταν αυτό που κάνει είναι τόσο απλό και όμορφο -κάνει τους άλλους να γελάνε με την ψυχή τους.
Όμως, το χιούμορ μας φέρνει πιο κοντά και σε ένα άλλο πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μας, στον έρωτα. Άλλωστε, σε αρκετές περιπτώσεις το χιούμορ θεωρείται προσόν και ανήκει και στα κύρια χαρακτηριστικά που ψάχνει κάποιος σε έναν άνθρωπο, και είναι απόλυτα λογικό. Αλήθεια, υπάρχει έστω κι ένας ο οποίος δεν θέλει να έχει δίπλα του έναν άνθρωπο για να γελάνε μαζί; Το «βρες κάποιον που θα σε κάνει να γελάς» θα έπρεπε να είναι κανόνας πριν ερωτευτούμε! Γιατί άμα δεν μπορούμε να γελάμε μαζί με τον άλλον, τότε πώς θα πορευτούμε μαζί;
Πολλές φορές χωρίς να χρειαστεί να πούμε κάτι, το χαμόγελο από μόνο του είναι αρκετό. Παρόλο που οι άνθρωποι μπορεί να μη μιλάμε την ίδια γλώσσα, να μην έχουμε την ίδια ηλικία, θρησκεία ή ιδεολογία, όλοι μας μπορούμε να καταλάβουμε ένα αγνό χαμόγελο, το οποίο δεν κοστίζει τίποτα να δώσουμε, αλλά μας γεμίζει πολλά όταν το λάβουμε. Ίσως, φτιάξουμε τη μέρα και τη διάθεση κάποιου με κάτι τόσο μικρό και απλοϊκό.
Και η αλήθεια είναι ότι το χαμόγελο ενός ανθρώπου είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που προσέχει κανείς, και γίνεται ακόμη καλύτερο όταν αυτό συνοδεύεται και από δυο μάτια που λάμπουν προσδίδοντας έτσι πραγματική ευτυχία.
Χαμογελάστε, λοιπόν, το χαμόγελο είναι η ίδια η ζωή.
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα