Οι φίλοι που για χάρη μας γίνονται ντετέκτιβ

Οι φίλοι μας, απ’ τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μας. Με αυτούς μοιραζόμαστε τα πάντα∙ τις επιθυμίες μας, τους έρωτες και τους χωρισμούς μας, τα μεθύσια, τα ξενύχτια, τους φόβους και τα όνειρά μας. Θα ‘ναι εκεί για να μας συμπαρασταθούν στις ζόρικες στιγμές μας και θα ‘ναι οι πρώτοι που θα χαρούν με τις δικές μας επιτυχίες.

Εμείς στεκόμαστε πάντα δίπλα τους κι εκείνοι πάντα πλάι σε μας, στα δύσκολα και στα εύκολα∙ άλλωστε, οι φίλοι στην ανάγκη φαίνονται, σωστά; Μα φυσικά! Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο μπορούν να κάνουν οτιδήποτε, απ’ το πιο απλό ως το πιο ακραίο, αρκεί να νιώσουμε εμείς καλά, ακόμα κι αν χρειαστεί να γίνουν προσωπικοί μας ντετέκτιβ.

Άλλωστε, και το να μάθεις δυο-τρία πραγματάκια για το πρόσωπο που σε ενδιαφέρει, ανάγκη είναι κι αυτό, όχι; Κι αν δε σε βοηθήσει το κολλητάρι, τότε ποιος θα το κάνει! Καταρχάς, θέλεις ένα άτομο που να το εμπιστεύεσαι απόλυτα και με κλειστά τα μάτια για κάτι τέτοιες περιπτώσεις, αφού σίγουρα δε θέλεις να καρφωθείς και να ρεζιλευτείς. Και ξέρεις ότι το φιλαράκι σου δεν πρόκειται να κάνει ποτέ αυτό το λάθος, ακόμα κι αν χρειαστεί να κρεμαστεί απ’ το ταβάνι για να μη σε εκθέσει.

Καθώς εμείς κοιτάμε φωτογραφίες και χαζεύουμε τα όμορφα ματάκια του αμόρε ή του εν δυνάμει αμόρε, οι φίλοι μας κάνουν εξονυχιστικό έλεγχο στο καθετί που περιλαμβάνεται στην εικόνα. Το μέρος και την ώρα που τραβήχτηκε, τα άτομα που είναι δίπλα, πίσω και δεξιά στο βάθος απ’ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, τι ρούχα φοράει, πού ακουμπάει το χέρι του κι οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανεί χρήσιμο στις έρευνές μας. Στην περίπτωση μάλιστα που δε μιλάμε για ταίρι μας αλλά για φλερτ μας, μόλις εξακριβώσουν αν έχει σχέση ή όχι, πότε χώρισε και ποιοι είναι οι πρώην, ξεκινούν να ψάχνουν για επιπλέον στοιχεία καλύτερα κι από αληθινό κατάσκοπο.

Το κολλητάρι μας, σαν άλλος Σέρλοκ Χολμς, θα ψάξει να βρει κοινούς φίλους, γνωστούς και συγγενείς και θα μπει στη  διαδικασία να μιλήσει ακόμα και με εκείνον τον ξεχασμένο ξάδερφο που έχει να δει δυο χρόνια, προκειμένου να ψαρέψει έστω και μία πληροφορία –ασχέτως αν είναι χρήσιμη, τελικά– για να μας τη μεταφέρει. Κι εμείς,, ενθουσιασμένοι και τάχα έκπληκτοι, θα ξεφωνίζουμε ένα απλό «α, αλήθεια;», παρόλο που μπορεί να είναι κάτι τελείως αδιάφορο.

Στις περιπτώσεις που το άτομο που μας έχει τραβήξει την ερωτική προσοχή είναι δεσμευμένο, παγώνει τις λοιπές έρευνες εστιάζοντας στο πότε θα χωρίσει και με το που μαθαίνει ότι έπεσαν τίτλοι τέλους, έρχεται πάντα με ένα χαμόγελο μέχρι τα αφτιά και με δυο μάτια όλο πονηριά να μας το ανακοινώσει. Άσε που μπορεί να ‘χει μάθει ακόμα και τον λόγο που χώρισε. Φυσικά το επόμενο που κάνει είναι να ξεκινά να καταστρώνει σχέδιο για το πώς θα γίνει να βρεθούμε κάπου δήθεν τυχαία για την πρώτη γνωριμία ή προσέγγιση.

Και να έφτανε μόνο αυτό; Το πώς καταφέρνει να μαθαίνει τόσα πράγματα που αφορούν το παρελθόν του προσώπου που μας ενδιαφέρει είναι πραγματικά άξιον απορίας. Θα ανακατέψει, θα ρωτήσει, θα ψάξει, θα μάθει και θα έρθει να μας τα πει όλα χαρτί και καλαμάρι. Ο λόγος που το κάνει αυτό είναι για να σιγουρευτεί ότι δε θα την πατήσουμε άσχημα κάνοντας αυτήν την επιλογή.

Αφού μας νοιάζεται, μωρέ, και το ξέρουμε! Άσε που αν κάτι πάει στραβά στο τέλος, πάλι αυτό το δόλιο το κολλητάρι μας θα τραβήξει όλο το δράμα. Πάλι εκείνο θα βρίσκεται δίπλα μας για να μας παρηγορεί τα βράδια ακούγοντας τον πόνο μας παρέα με κρασί και μπίρες. Κι ως φιλαράκι σωστό θα μας πει την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, όποια κι αν είναι αυτή, θα μας χρεώσει τα λάθη και τις ευθύνες μας και θα μοιραστεί τη γνώμη του για το αν αξίζει ή όχι να ασχοληθούμε, πάντα με γνώμονα το δικό μας καλό και χωρίς να μας πιέσει για κάτι -η απόφαση δική μας.

Κι είναι κι η άλλη κατάσταση, η λίγο πιο ακραία, που αυτός ο φίλος είναι άξιος να παρακολουθήσει, στην κυριολεξία, τον έρωτά μας, αν του αναφέρουμε ότι έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι κάτι δεν πάει καλά. Και το ωραίο είναι ότι θα το κάνει χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Χωρίς δεύτερη σκέψη, θα βάλει καπέλο και γυαλιά και θα βγει στους δρόμους ακολουθώντας κάθε κίνηση του αμόρε μας, μέχρι να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τις δικές μας υποψίες.

Όμως κι εμείς το ίδιο δεν κάναμε γι’ αυτούς; Και ψάξαμε και μάθαμε, κι αν τους απογοητεύσαμε, καμιά φορά, με τα ευρήματά μας, το κάναμε γι’ αυτούς και μόνο. Γιατί τα κολλητάρια μας τα αγαπάμε και θα κάναμε τα πάντα γι’ αυτά, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να ντυθούμε επιθεωρητές Κλουζώ.