Ο καθένας επιζητεί την αλήθεια, θέλει τα ξεκάθαρα πράγματα κι όχι τα μισόλογα και τις μπερδεμένες καταστάσεις. Πόσοι όμως, είναι σε θέση να αντέξουν την ειλικρίνεια του άλλου; Πολλές φορές η ειλικρίνεια συγχέεται με την αγένεια. Γιατί ακούει κανείς πράγματα άκομψα για τον εαυτό του, πράγματα που στην ουσία καθρεφτίζουν την προσωπικότητά του απ’ τα μάτια κάποιου άλλου.
Απ’ την άλλη ενώ διατυμπανίζει ο καθένας ότι θέλει να έχει αληθινούς ανθρώπους στη ζωή του, ο ίδιος αποφεύγει στο έπακρο να είναι ξεκάθαρος. Γιατί πολλές φορές το να είσαι ξεκάθαρος κοστίζει. Και τελικά αναρωτιέται κανείς αν μέσα απ’ τις εξηγημένες καταστάσεις και τα ντόμπρα λόγια, χάνει ή κερδίζει στην τελική.
Αν κάποιος λέει αφιλτράριστα τη γνώμη του και τις απόψεις του σε κάποιον, θα χάσει. Θα χάσει, γιατί η ειλικρίνεια μπορεί να συγχέεται με την αγένεια, αλλά δεν είναι αγένεια. Γιατί πολλές φορές απ’ το να πεις την άκομψη γνώμη σου, χωρίς να έχεις κανένα λογικό επιχείρημα είναι καλύτερα να μασήσεις παρά να μιλήσεις.
Το να ξεκαθαρίζει κάποιος μια κατάσταση, το πώς βλέπει αυτός τα πράγματα ,το τι θέλει απ’ τον άλλον, τα συναισθήματά του –είτε θετικά είτε όχι– μόνο κερδισμένο μπορεί να τον βγάλει στο τέλος. Ίσως πληγώσει τον απέναντί του και τον εγωισμό του, ίσως θυμώσει και δεν του μιλήσει για αρκετό καιρό, όμως ποιος δε θα εκτιμήσει –έστω και μετά από καιρό– ένα ξεκαθάρισμα που θα τον βγάλει απ’ την ουτοπία του, που θα τον σώσει στην τελική απ’ το άνοιγμα μίας βαθύτερης πληγής;
Κι όταν δει πως ο ίδιος απ’ την πλευρά του ό,τι ήταν να κάνει το έκανε κι ότι ξεκαθάρισε τα πράγματα, θα μπορεί να κοιμάται πιο ήρεμος, δίχως τύψεις κι άσχημες σκέψεις. Θα ξέρει ότι ήταν πιο ειλικρινής από ποτέ, δε φοβήθηκε να πει τη δική του αλήθεια και κατάφερε να δείξει το ποιος είναι πραγματικά, να φανερώσει την προσωπικότητά του, αυτή που μπορεί να μην αρέσει και τόσο, αλλά δείχνει το ποιόν του και δε θα συμβιβαζόταν με τίποτα λιγότερο από αυτό.
Και δεν είναι ότι δε θα στεναχωρηθεί που το δικό του ξεκαθάρισμα ελάφρυνε τη δική του ψυχή και τον γλίτωσε από τυχόν μπερδέματα ούτε είναι ότι θα χαρεί που πλήγωσε την ψυχή κάποιου άλλου. Θα χαρεί που έβγαλε κάποιον από έναν λαβύρινθο απ’ τον οποίο έλειπε ο Μίτος και θα ήταν αδύνατο να βρεθεί η έξοδος παρά μόνο κλειδαμπαρωμένες πόρτες με επιγραφή «έξοδος κινδύνου».
Εξάλλου κουραστήκαμε απ’ τους τζάμπα μάγκες και τους πουθενάδες που κυκλοφορούν εκεί έξω. Το να είσαι τζάμπα μάγκας είναι αυτό που στοιχίζει, όχι το να είσαι ξεκάθαρος. Αυτό που αξίζει είναι ο άλλος να σε αποδεχτεί γι’ αυτό που είσαι κι όχι γι’ αυτό που υποκρίνεσαι.
Να μάθεις να μιλάς λοιπόν. Και πρώτα πρέπει να μάθεις να μιλάς με τον εαυτό σου, να είσαι ειλικρινής πρώτα με ‘σένα και μετά με όλους τους ανθρώπους γύρω σου. Ο ξεκάθαρος άνθρωπος δεν περιβάλλεται μόνο από ηθική, κρύβει μέσα του θάρρος, αλήθεια, τόλμη και πάθος. Πάθος για τις επιθυμίες του, τη ζωή του και τον ίδιο του τον εαυτό.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Παπαϊωάννου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Maria
