Θυμάσαι τι έκανες τρία χρόνια πριν από σήμερα; Τι ήθελες, τι σκεφτόσουν;
Η Ειρήνη πάντως αυτό που τότε διακαώς επιθυμούσε, ήταν να βρει επιτέλους μια σχέση με διάρκεια παραπάνω από όσο κρατάει ένα πυροτέχνημα. Ήταν κοπέλα που αναζητούσε στη ζωή της σταθερότητα και σιγουριά, όμως όλες οι εμπειρίες που τύχαιναν ως εκείνη τη στιγμή στο δρόμο της οδηγούσαν συνεχώς σε αδιέξοδο.
Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν μια κυριακάτικη μέρα. Οι Κυριακές βλέπεις ήταν πάντα κλεισμένες για καφέ και βόλτα με την κολλητή της, ιεροτελεστία από εκείνες που κρατάνε τις φιλίες αναλλοίωτες στο χρόνο. Μέχρι αυτό το σημείο λοιπόν, όλα έδειχναν πως ήταν μια ακόμη συνηθισμένη μέρα.
Η κουβέντα κυλούσε ευχάριστα, τα θέματα εναλλάσσονταν γρήγορα και έτσι δεν άργησε να τεθεί επί τάπητος το φλέγον ζήτημα, η αναζήτηση ενός επιτυχημένου δεσμού από την Ειρήνη. Η φίλη της καταλαβαίνει την μεγάλη της επιθυμία και δεσμεύεται να αναλάβει εκείνη δράση.
Όλα όμως στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο κι έτσι η ανάγκη της Ειρήνης να κάνει ένα τηλεφώνημα φέρνει στα χέρια της το κινητό της φιλενάδας της. Το βλέμμα της πέφτει κατά τύχη στις επαφές και τότε εμφανίζεται μπροστά της η καταχώρηση «Άγγελος». Χωρίς να καταλάβει και η ίδια το γιατί αρχίζει να ρωτάει για να μάθει λεπτομέρειες.
Η φίλη της την πληροφορεί πως είναι ένας κάλος της φίλος από τα παλιά. Το θέμα όμως δεν σταματάει εκεί, κάτι η νοσταλγία της έξαψης μια καινούργιας αρχής, κάτι η ανεξήγητη έλξη που αισθάνθηκε από την πρώτη στιγμή που είδε το όνομά του, την κάνουν να ζητήσει από τη φίλη της να του τηλεφωνήσει.
Εκείνη γελά, το γεγονός ότι δεν είχε δει καν ακόμα φωτογραφία του, αλλά ήταν αποφασισμένη να τον γνωρίσει της φαινόταν περίεργο και λιγάκι αστείο. Η επιμονή της όμως τελικά νικάει και το τηλεφώνημα γίνεται.
«Θέλω να σου γνωρίσω μια καλή μου φίλη», του λέει και αυτός απροετοίμαστος όπως ήταν αρχικά φάνηκε να σαστίζει. Η συνέχεια τους βρίσκει να μιλάνε οι δύο τους και να γνωρίζονται αναμεταξύ τους, ενώ λίγο πριν κλείσουν ανταλλάσουν αριθμούς. Όλη την υπόλοιπη μέρα στέλνουν συνεχώς μηνύματα ο ένας στον άλλον.
Η συζήτηση αναγνωριστική και προβλεπόμενη, αγαπημένη μουσική, χόμπι και ενδιαφέροντα, παρ’ όλα αυτά ο τρόπος που μιλάει την κάνει να νιώθει ότι ήξερε ποιος ήταν και τι ζητάει και αυτό δεν μπορούσε παρά να τη γοητεύσει. Οι ώρες κυλάνε γρήγορα, τώρα πια το μόνο που θέλουν είναι να βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο. Το ραντεβού κλείνεται δίχως καμία καθυστέρηση, το βράδυ κιόλας της ίδιας μέρας κανονίζουν να συναντηθούν. Η έξοδος γίνεται τελικά για τρεις, αφού το άγχος της νικά και καλεί τη φίλη της να συνοδέψει την παρέα.
Η πραγματικότητα έρχεται σε αντίθεση με αυτά που είχε φανταστεί χωρίς όμως να στερεί κάτι από τη γοητεία του, ήταν και πάλι απολύτως ερωτεύσιμος. Τα μάτια του ειδικά είχαν εκείνη τη μοναδική ικανότητα να σε κοιτούν και ταυτόχρονα να καταφέρνουν να αγγίζουν την ψυχή σου.
Η κουβέντα αρχίζει με ιστορίες από το παρελθόν και παλιές αναμνήσεις, δεν αργεί όμως να γίνει η Ειρήνη και πάλι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Και από τις δύο πλευρές επικρατεί διάχυτη αμηχανία. Οι ασχολίες τους έρχονται ξανά στο προσκήνιο και ύστερα από αρκετή συζήτηση αυτός την ρωτάει πια ευθέως αν αυτό που θέλει πραγματικά είναι να κάνει μια σχέση ή απλά παίζει για να περάσει την ώρα της. Όταν αυτή του απαντά ξεκάθαρα πως αισθάνεται έτοιμη να δεσμευτεί, αυτός της λέει τα δικά του στάνταρ για να μπορέσει να γίνει οτιδήποτε μεταξύ τους.
Οι επιθυμίες τους κουμπώνουν αβίαστα και βρίσκονται να συμφωνούν για τα πάντα, έτσι παίρνουν τελικά την απόφαση να ξεκινήσουν να βγαίνουν για να γνωριστούν καλύτερα και να δουν στην πορεία πού θα καταλήξει όλο αυτό. Όσο ήταν ακόμα στην αρχή, βλέπει ανάμεσά τους τα πράγματα περισσότερο χαλαρά. Όλες εκείνες οι αποτυχημένες προσπάθειες του παρελθόντος την κάνουν να μην έχει εμπιστοσύνη στον παράγοντα τύχη.
Ο καιρός όμως περνάει και φτάνοντας στο σήμερα, οι δύο τους συνεχίζουν να είναι ακόμα μαζί και ευτυχισμένοι. Γιατί στην τελική η συνταγή για να γνωρίσεις τον έρωτα είναι απλή. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται, είναι ένας καφές, η κολλητή σου και το κινητό της.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Τριγώνη: Σοφία Καλπαζίδου