Χρόνος: Τρία χρόνια πριν από σήμερα, Τόπος: Αθήνα.
Αυτή μια κοπέλα με λίγες εμπειρίες, χωρίς καμία απολύτως δέσμευση, το μόνο που επιθυμούσε ήταν να ζήσει την περιπέτεια, να γευτεί τη ζωή στο μέγιστο. Αυτός βρίσκεται στην Αθήνα εκείνη τη χρονική στιγμή για δουλειές. Μένουν στην ίδια ακριβώς γειτονιά και η μεταξύ τους γνωριμία δεν αργεί να γίνει γεγονός. Αρχίζουν να έρχονται όλο και πιο κοντά, βλέμματα γεμάτα νόημα από αντικριστά μπαλκόνια που θύμιζαν έρωτες μιας άλλης εποχής, συζητήσεις ατελείωτες σαν και αυτές που προλαβαίνεις να χαζέψεις λίγο το ηλιοβασίλεμα, πριν πεις επιτέλους καληνύχτα και κλείσεις το ακουστικό.
Παρ’ όλα αυτά, τα πράγματα δε συνεχίζουν όσο ονειρικά ξεκίνησαν. Στα αυτιά της φτάνει η πληροφορία πως είναι δεσμευμένος τα δύο τελευταία χρόνια και ξαφνικά αισθάνεται να χάνει τη Γη κυριολεκτικά κάτω από τα πόδια της. Η επικοινωνία τους σταματά και για τους επόμενους μήνες ακολουθεί νεκρό διάστημα, μια παύση που δεν είναι, όμως, οριστική διακοπή.
Μια μέρα του Αυγούστου η σιωπή τελικά σπάει και λαμβάνει και πάλι μήνυμά του. Της λέει πως έχει χωρίσει και ότι το μόνο που θέλει είναι να μπορέσει να την ξανά δει. Τότε είναι και που ο έρωτας τους αναζωπυρώνεται. Κάνουν βόλτες μαζί μέχρι το ξημέρωμα, μαθαίνουν καλύτερα ο ένας τον άλλον, μιλάνε, ονειρεύονται.
Παρόλο που η σχέση αυτή δε γίνεται αποδεκτή από όλους, γι’ αυτούς αρκεί που έχουν ο ένας τον άλλον. Έτσι καταφέρνουν και συνεχίζουν να βρίσκονται, μακριά από επικριτικά βλέμματα χωρίς να τους ενοχλεί τίποτα και κανείς.
Όλα κυλούσαν και πάλι ειδυλλιακά, μα σαν η ιστορία να ήταν υποχρεωμένη να επαναληφθεί, προβλήματα άρχισαν να ξανά κάνουν την εμφάνισή τους. Η πρώην σχέση του κάνει θριαμβευτική επάνοδο στο προσκήνιο και ο χωρισμός τους είναι πλέον αναπόφευκτος.
Οχτώ ολόκληροι μήνες περνάνε και δεν έχει πει κάνεις τους κουβέντα, η παραμονή πρωτοχρονιάς, όμως, ήταν η κατάλληλη αφορμή για να γίνει το πρώτο βήμα της επανασύνδεσης. Της τηλεφωνεί και μόνο το άκουσμα της φωνή του ήταν αρκετό για να ανάψουν ξανά μέσα της τα πυροτεχνήματα. Η επόμενη συνάντηση τους κανονίζεται άμεσα και ήταν η τετ α τετ επαφή που την οδηγεί στο να καταλάβει πόσο πολύ της είχε λείψει η μυρωδιά του, η αγκαλιά του, το χαμόγελό του, όλες εκείνες οι μικρές λεπτομέρειες που την έκαναν εξαρχής να τον ερωτευτεί.
Τα συναισθήματα που νιώθουν και οι δύο τους επιβάλλουν να δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία, να κάνουν μια νέα αρχή, αφήνοντας πίσω τους το παρελθόν και ό,τι τους πλήγωσε. Κάνουν μάλιστα ένα βήμα μπροστά, αφού γνωρίζει την οικογένειά του· γονείς, γιαγιάδες και αδέλφια παρελαύνουν μπροστά της. Και πάνω που τα σχέδια για μια κοινή ζωή αρχίζουν να φουντώνουν, εκείνος κάνει και πάλι την ανατροπή και της ανακοινώνει πως αποφάσισε ότι απλά δεν ταιριάζουν.
Με τη γνωστή και χιλιοειπωμένη δικαιολογία «δε φταις εσύ, εγώ φταίω» την αφήνει για άλλη μια φορά στα κρύα του λουτρού. Όπως γίνεται με κάθε έρωτα που τελειώνει άδοξα και αναίτια ενώ εσύ τον βιώνεις ακόμα στο μάξιμουμ, η νύχτα τη βρίσκει με κλάματα, χαρτομάντιλα και ένα σωρό από «γιατί», που απαντήθηκαν σύντομα όταν μπροστά της βρέθηκε φωτογραφία του μαζί με την καινούργια αγαπημένη.
Θυμός, απογοήτευση και λύπη άρχισαν να εναλλάσσονται μέσα της και να μπλέκονται συνεχώς σαν κουβάρι, διαλέγει, όμως, να αλλάξει ρότα και αποφασίζει να βγει και να διασκεδάσει. Και εκεί πάνω στο χορό με τη συνοδεία του αλκοόλ, γνωρίζει κάποιον άλλον.
Αυτός την κάνει να νιώθει καλά, ευχαριστιέται να περνάει χρόνο μαζί της, της θυμίζει συνεχώς πως την αγαπάει και φροντίζει να της το δείχνει με κάθε ευκαιρία. Ο καιρός περνάει και βλέποντάς τους κάποια στιγμή μαζί, λαβαίνει ξανά σημάδι από εκείνον. Η επόμενη πράξη τους βρίσκει ξαπλωμένους αγκαλιά, να κοιτάζουν απλά ο ένας μέσα στα μάτια του άλλου. Και εκείνη η στιγμή μαζί, έφτανε για να καλύψει όλες αυτές που περάσανε χώρια.
Γιατί μπορεί η ίδια να λέει πως βρήκε τον αντικαταστάτη του, εγώ πάντως καταλαβαίνω ότι μέσα στο μυαλό και την καρδιά της, τον θεωρεί ακόμη αναντικατάστατο.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Τριγώνη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
