Γράφει η Γεωργία.
Ευτυχώς η καλή μου μοίρα με αξίωσε να βιώσω στο πετσί μου την ηδονή του σεξ. Την ικανοποίηση που αισθάνεται ο οργανισμός μετά την κορύφωση. Με βοήθησες κι εσύ σ’ αυτό. Κι ευχαριστώ για τη συμμετοχή σου στο κρεβάτι της εύρυθμης λειτουργίας του κορμιού μου. Προσέφερες ανανέωση στη σάρκα μου κι ήσουν εκεί να καλύπτεις τις ανάγκες μου.
Γιατί και το sex είναι μια ανάγκη. Όπως το φαΐ, ο ύπνος και πολλές άλλες, που ένα άτομο δε ζει φυσιολογικά αν δεν τις καλύπτει. Εσύ ήσουν εκεί για να περνάμε γερά βράδια. Ταιριάζαμε κιόλας, οπότε ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Φιλαράκι μου, τέλεια ήταν.
Περνούσαμε καταπληκτικά, τα στρώματα δεν ήταν ποτέ άλλοτε τόσο ζωντανά. Γινόταν ένας μικρός πόλεμος, θα έλεγα. Αλήθεια, η χημεία μας σε αυτό ήταν αδιαμφισβήτητη. Κι ήξερες καλά πώς να διαχειρίζεσαι τα σημεία του δικού μου σώματος. Σου βάζω δέκα με άριστα το δέκα.
Ήρθε, όμως, η ώρα για κάτι παραπάνω. Ξέρω ότι θα φοβηθείς και θα εξαφανιστείς αν σου το πω. Αλλά θα στο πω κι ας γίνει ό,τι θέλει. Λοιπόν, θέλω έρωτα. Ναι, έρωτα. Τόσο καιρό έχω αρχίσει να περνάω τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στο σεξ και στον έρωτα, αλλά φοβόμουν να στο πω. Δεν ξέρω πόσο δυνατός θα φανείς από ‘δω και πέρα κι αν έχεις την πυγμή να το κάνεις. Να λειτουργήσεις και να βαδίσεις στο στιλ του έρωτα. Ωραία πρόκληση, δε βρίσκεις; Και ξέρω πως σου αρέσουν οι προκλήσεις. Μήπως να την θέταμε σε εφαρμογή;
Αν συμφωνήσεις, είμαι ικανή να σου περιγράψω όλα τα βήματα με κάθε λεπτομέρεια. Να σου εξηγήσω τι είναι ο έρωτας και γιατί είναι καλό να γίνεται. Να υπάρχει. Μπορεί να μη σου φανεί και τόσο τρομακτικό, όσο πιστεύεις ότι είναι. Καλά, εγώ θα στα πω και κάνε ό,τι θέλεις. Δε θα σου βάλω και το πιστόλι στον κρόταφο αν δε θες. Ξεκινάω, να ξέρεις.
Αρχικά αυτό που ξεχωρίζει το σκέτο σεξ απ’ τον έρωτα είναι ότι το δεύτερο ενέχει περισσότερη ένταση απ’ το πρώτο. Το πάθος στον έρωτα είναι πιο ουσιαστικό και καθρεφτίζεται σε πρώτο στάδιο στα μάτια και μετά περνάει στο σώμα. Είναι αλληλεπίδραση ανάμεσα σε τέσσερα μάτια και μετά σε δύο σώματα.
Σκοπός του είναι η ένωση των ψυχών, που επιτυγχάνεται μέσα απ’ τη ραφή των σωμάτων. Το καλό με αυτόν είναι πως διακινείται σε όλο το είναι και δεν αρκείται μόνο στη σάρκα. Η σάρκα για τον έρωτα είναι το μέσο, που θα οδηγήσει τελικά και στην ψυχή του άλλου. Στον έρωτα δε γίνεται τίποτα πεζά κι άμορφα. Όλα γίνονται σιγά-σιγά με τεχνική, συναίσθημα, και μόλις φτάσει στο σημείο να κορυφωθεί, εκεί γεννιέται μια καινούρια μορφή.
Αφού τα σώματα ενωθούν για τα καλά, παύουν να είναι δύο. Είναι ένα. Ένα ισχυρό, που δε σπάει, όσο κι αν προσπαθήσεις να το διαλύσεις. Αφότου το ένα δημιουργηθεί καμία επιστροφή δεν υπάρχει, δεν μπορείς να μετανιώσεις, δεν μπορείς να αποκτήσεις την αρχική σου μοναδική μορφή.
Ξαφνικά, μέσα στο διάστημα του έρωτα ο χρόνος παγώνει και δε σε νοιάζει τι έχεις να κάνεις αύριο. Είναι ουσιαστικά σαν ένα σώμα να βρίσκεται τοποθετημένο στο κρεβάτι και να παλεύει να μη χωριστεί στα δύο. Βασικά δε θέλει να χωριστεί στα δύο.
Εκείνο το σώμα, λοιπόν, ολοκληρωμένο πια έχει δύο ψυχές. Αυτές οι ψυχές παραμένουν δύο. Αγγίζει η μία την άλλη και χαϊδεύει η μία την υφή της άλλης. Τόσο τρυφερά, τόσο αθώα.
Κι εκεί πια ο έρωτας λειτουργεί αισθησιακά κι είναι ποιοτικός. Μια ένωση περίεργη και ταυτόχρονα τόσο θελκτική. Είναι μαγικό πόση δύναμη έχει. Βάζει το σώμα σου μέσα σε ένα άλλο και νιώθεις μια άλλη ύπαρξη να διαφεντεύει τη δική σου, αλλά κι η δική σου να είναι βασίλισσα σε μια άλλη.
Τρομερό. Εμείς δεν το κάναμε ποτέ. Και θέλω να το ζήσω. Θέλω τα σώματα μας να αποτελέσουν την κινητήρια δύναμη για να συναντηθούν οι ψυχές μας. Θέλω στο κρεβάτι μου να νιώσω ένα σώμα με δύο πρόσωπα, που εξαιτίας του έρωτα θα αρχίσουν κι αυτά να μοιάζουν μεταξύ τους. Θέλω να περάσω για λίγο σε ένα άλλο επίπεδο.
Θέλω να νιώσω τα αποτελέσματα του έρωτα. Εκείνη την καθαρότητα που βγάζει το σώμα, το πρόσωπο κι η ψυχή μετά την εκτέλεσή του. Εκείνη τη ζωγραφισμένη ευτυχία που επικρατεί στα μάτια κι εκείνη τη μυρωδιά που βγάζει ο τόπος όλος όταν ο έρωτας είναι παρών στη ζωή. Μυρίζει κάτι από λεβάντα.
Να συμβεί όλο αυτό και μετά να κοιμηθώ ερωτευμένη. Όχι απλά σαρκικά ευτυχισμένη. Δεν ξέρω πώς σου ακούγεται όλο αυτό. Αν τρόμαξες, καθόλου δεν πειράζει. Μπορείς να κλείσεις την πόρτα φεύγοντας και να με αφήσεις να ψάξω τον έρωτα κάπου αλλού. Σε εκείνον που δεν τον φοβάται, αλλά τον περιμένει. Όπως κι εγώ.
Α, άφησέ μου και τα κλειδιά στο έπιπλο που βρίσκεται δίπλα στην πόρτα. Ευχαριστώ.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
