Δεν νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ για τις επιλογές μου. Δεν έχω κάνει κανένα κακό. Ίσα-ίσα που νιώθω προδομένος χωρίς να έχω φταίξει σε τίποτα.
Την Ειρήνη την παντρεύτηκα από έρωτα. Ήταν και είναι πολύ όμορφη. Μπορεί να με ήθελαν και άλλες τότε, αλλά εγώ αυτή αγάπησα και μόνο αυτή ήθελα. Ποτέ δεν με πίστεψε. Ούτε και σήμερα μετά από 14 χρόνια γάμου και δύο παιδιά μπορεί να πιστέψει πως εγώ μόνο εκείνη ήθελα.
Ζήλευε πάντα και με κάθε αφορμή. Ένα βλέμμα μιας γυναίκας επάνω μου την έκανε κάθε φορά έξαλλη. Εγώ αντίθετα καμάρωνα κάθε φορά που κάποιος καρφωνόταν στο θεϊκό σώμα της. Δεν έκανα έτσι.
Τέλος πάντων, αυτές τις κρίσεις ζήλιας τις είχα λίγο-πολύ αποδεχτεί. Είναι και φυσικό στη μικρή κοινωνία που ζούμε ο κόσμος να λέει και διάφορα ψέματα για τους άλλους για να περνάει την ώρα του. Είναι δύσκολο να δεχτούν πως κάποιοι μπορούν πράγματι να είναι ευτυχισμένοι.
Κάποια στιγμή πέρσι τη βρήκα να ψάχνει το laptop μου. Είχε μπει στο facebook και έψαχνε τα inbox. Δεν βρήκε κάτι πέρα από κάποιες συζητήσεις ενηλίκων με συναδέλφους από τη δουλειά, που μπορεί και να εμπεριείχαν και ψήγματα φλερτ. Τότε μου το ξεφούρνισε να γίνουμε μέλη του Swinging Club. Να ανταλλάσσουμε συντρόφους ταυτόχρονα και παράλληλα.
Είχε πολλά επιχειρήματα. Θα ανανέωνε, είπε, τη σεξουαλική μας ζωή που τα τελευταία χρόνια με τις δουλειές και τα παιδιά είχε πάρει την κατιούσα.
Δεν θα απολογηθώ για αυτό, αλλά μου φάνηκε καλή ιδέα. Δεν ξέρω δηλαδή και πολλούς άντρες που θα έλεγαν όχι σε κάτι τέτοιο. Αλκοόλ, όργια, ταξίδια στο εξωτερικό με τη συγκατάθεση της συζύγου. Δείξτε μου κάποιον που θα έφερνε αντίρρηση.
Τις επόμενες εβδομάδες τις περάσαμε μπροστά στους υπολογιστές. Γίναμε μέλη στα club της Αθήνας, ενημερωθήκαμε πώς το κάνουν στο εξωτερικό και οργανώσαμε το πρώτο μας ταξίδι στο Amsterdam. Περάσαμε πιο ωραία από όσο είχαμε περάσει ποτέ.
Λόγω εμφάνισης είχαμε μεγάλη πέραση στα άλλα ζευγάρια και όλοι μας ήθελαν στο κρεβάτι τους. Εμείς όμως ήμασταν εκλεκτικοί και αποφασίζαμε πάντα από κοινού για το πότε και με ποιους.
Η μεταξύ μας σχέση είχε ανανεωθεί τρομερά, γιατί ακόμα και όταν βρισκόμαστε οι δύο μας αναπολούσαμε αυτά που είχαμε κάνει με τους άλλους και είχε περάσει το sex σε άλλη διάσταση. Και στην Αθήνα όταν ανεβήκαμε, πήγαμε στα αντίστοιχα μαγαζιά και γνωρίσαμε πολλά αξιόλογα (fuckable) ζευγάρια και τα προσκαλέσαμε στο ξενοδοχείο μας.
Ώσπου, η Ειρήνη αποφάσισε να καλέσει άλλα δύο ζευγάρια που έμεναν σε κοντινές πόλεις στο σπίτι μας για να περάσουν το Σάββατο τους. Έστειλε τα παιδιά στη γιαγιά, έφτιαξε ατμόσφαιρα με κεριά, έβαλε τα φανταχτερά της ρούχα και εσώρουχα και τους υποδεχτήκαμε σαν καλοί οικοδεσπότες.
Στην παρέα ήταν και μια μικρούλα εξαιρετικά όμορφη που μου έδειξε από την αρχή μια εμφανή προτίμηση. Το παιχνίδι ξεκίνησε όπως πάντα από τις γυναίκες. Στη μέση του δωματίου είχαν βγάλει τα ρούχα τους και φιλιόντουσαν και χαδευόντουσαν μεταξύ τους. Γύρω τους εμείς τα αρσενικά απολαμβάναμε το θέαμα και ετοιμαζόμασταν να πάρουμε μέρος.
Αργότερα το γλέντι είχε ανάψει με τα καλά και εγώ απολάμβανα πλέον τις γενναιόδωρες πράξεις της μικρής σε μένα. Δεν κατάλαβα πότε βγήκε η γυναίκα μου από το δωμάτιο και τηλεφώνησε στην αστυνομία για διατάραξη κοινής ησυχίας, μόνο και μόνο επειδή ζήλεψε.
Δεν με νοιάζει κιόλας. Δεν θα τη συγχωρήσω ποτέ για αυτό. Να μπουκάρει μέσα η αστυνομία και τώρα όλη η πόλη να συζητάει για εμάς. Δεν θέλω ούτε να της μιλήσω.
Δεν έχει πια δικαίωμα να ζηλεύει. Δεν είμαι πια δικός της για να με ανταλλάξει… Αυτό να της πείτε!
