Έλα και δώσε μου ένα βράδυ

Γράφει η Κατερίνα.

Έλα για ένα βράδυ. Έλα χωρίς προειδοποίηση και πες μου να κατέβω, πες μου ότι είσαι κάτω από το σπίτι μου. Έλα και δε θα χρειαστεί να περιμένεις, κάθε βράδυ είμαι έτοιμη, ελπίζοντας ότι το αποψινό θα χτυπήσει το τηλέφωνό μου και θα δω το δικό σου νούμερο να με καλεί.

Έλα σαν να μην έφυγες ποτέ. Έλα να προσποιηθούμε πως δε χωριστήκαμε ποτέ, πως οι μήνες αυτοί ήταν μια ψευδαίσθηση, έλα να ζήσουμε μαζί για ένα βράδυ. Έλα χωρίς εξηγήσεις, ερωτήσεις, απαντήσεις, έλα και δε θα ανακυκλώσουμε κανένα άλυτο θέμα, μόνο θα συμπεριφερθούμε σαν να μη χαθήκαμε ποτέ, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Έλα κι άσε με να νιώσω πως θα ήταν αν μ’ αγαπούσες, έλα ένα βράδυ να ζήσουμε σαν ερωτευμένοι που τους βρίσκει και το πρωί μαζί, όπως και η επόμενη νύχτα. Έλα και μόλις ξημερώσει φύγε, δε θα σε εμποδίσω, ούτε θα ρωτήσω γιατί.

Έλα όμως. Έλα γιατί μου το χρωστάς κι ας είναι ψέμματα κι ας μην το νιώθεις. Έλα και κάνε μου αυτό το χατήρι, δώσε μου ένα βράδυ μόνο δικό μου. Δες το σαν δώρο ή σαν αποζημίωση για όλα τα βράδια που μου στέρησες. Άσε με να πιστέψω πως θα μείνεις. Άσε με να σε φροντίσω, να σε κρατάω αγκαλιά, να σε ξεκουράσω μετά από μια δύσκολη μέρα, να σου φτιάξω το κέφι, να σου δείξω πόσο σε θέλω αυτό το βράδυ, πόσο σε θέλω γενικά. Και θα σου πω «καλημέρα» το πρωί, θα σου φτιάξω καφέ, θα σε φιλήσω και θα φύγω χωρίς αντίο και μούτρα, θα φύγω σαν να πρόκειται να ξανάρθω. Θα φύγω με χαμόγελο, ευτυχισμένη, γιατί το βράδυ μου το πήρα.

Έλα και προσποιήσου ότι με αγαπάς, ότι σου έλειψα, ότι με θέλεις. Έλα κι αυτό το βράδυ θα γίνω αυτό ακριβώς που θα μου ζητήσεις. Έλα και σου υπόσχομαι πως θα είμαι όπως σου αρέσει. Ευτυχώς ξέρω τον τρόπο, ξέρω τι να σου δώσω χωρίς να το πεις δυνατά.

Έλα να αποχαιρετιστούμε σωστά, έλα να πάρω την τελευταία μου τζούρα από σένα, τόσο γερή που να χορτάσω για καιρό, τόσο δυνατή που δε θα θέλω άλλη μετά, έλα και κάνε τις φωνές στο κεφάλι μου να το βουλώσουν, έλα γιατί τα βράδια μου είναι βαρετά και γιατί όσοι προσπάθησαν να τα γεμίσουν απέτυχαν. Έλα να σε αποχαιρετήσω όπως μας πρέπει, έλα γιατί το μισό είναι χειρότερο από το καθόλου και εγώ θέλω το μισό μας να το ξορκίσω και να το πάω από το «όλα» στο «τίποτα». Έλα για να σιγουρευτείς κι εσύ πως έκανες καλά που έφυγες, έλα για να σβηστούν οι κακές σου αναμνήσεις, δώσε μου το δικαίωμα να σου αφήσω από μένα να θυμάσαι κάτι όμορφο, κάτι που θα σε κάνει να χαμογελάς.

Αν θες, έλα για σένα. Έλα για να με βρίσεις αν σε πλήγωσα, έλα για να μου ξεσπάσεις τα νεύρα σου, τα παράπονά σου, για να με κατηγορήσεις για όσα φταίω ή για όσα πιστεύεις πως φταίω, έλα να μου τρίψεις στα μούτρα πόσο αχάριστα ή παράλογα ή άδικα φέρθηκα. Έλα και δε θα με υπερασπιστώ, δε θα με δικαιολογήσω, δε θα προσπαθήσω να σου αλλάξω γνώμη. Έλα κι αυτό το βράδυ δε θα αμφισβητήσω τίποτα, έλα αυτό το βράδυ να συμφωνήσουμε σε όλα.

Έλα και δε θα το πούμε σε κανένα. Αυτό το βράδυ που θα έρθεις, θα είναι κατάδικό μας, ένα από τα πολλά μας μυστικά, θα υπάρχει μόνο το «εμείς», κανένας άλλος, καμία άλλη. Έλα ένα βράδυ να ζήσουμε μια ζωή, να χωρέσουμε τα βράδια που ήμασταν και θα είμαστε χώρια. Έλα ν’ αγαπηθούμε ως εκεί που δεν αντέχουμε άλλο, να πονέσουν τα χείλη μας από τα φιλιά και τα σώματά μας από τις αγκαλιές.

Έλα και δώσε μου ένα βράδυ. Ένα ακόμα βράδυ, ρε γαμώτο, ένα βράδυ σωστό, σε ένα κόσμο που θα υπάρχουμε μόνο εμείς. Έλα στ’ αλήθεια, όχι μόνο στα όνειρα που κάνω. Έλα να σταματήσουν οι αναμονές μου, οι φαντασιώσεις μου, οι ελπίδες μου.

Μόνο έλα. Έλα και φύγε μετά, μα έλα. Αν ποτέ ένιωσες όσα μου έλεγες, έλα. Έλα γιατί πλέον αυτό το βράδυ το ‘χω τόσο ανάγκη που με πονάει σωματικά. Έλα γιατί το θέλω, το απαιτώ, το παρακαλάω. Ένα βράδυ μόνο.

Και μετά θα προσποιηθούμε πως δεν υπήρξαμε ποτέ, πως όλη μας η σχέση ήταν αυτές οι ώρες, δύο άγνωστοι που γνωρίστηκαν και έζησαν μια ζωή σε μία νύχτα. Θα κάνουμε σχέδια κι ας ξέρουμε πως δε θα πραγματοποιηθούν, μα δε θα μας νοιάζει. Θα μιλάμε σαν να έχουμε χρόνια μπροστά μας, μα το πάθος μας θα είναι τόσο, όσο αρμόζει σε ένα τέλος.

Έλα. Έλα γιατί το κενό σου με τρομάζει, γιατί ο χρόνος περνάει και ξεχνάω τη μυρωδιά σου, γιατί οι αρχές που κάνω είναι στιγματισμένες από το τέλος μας που δε δόθηκε με μας να κοιταζόμαστε στα μάτια. ‘Ελα για να μπορέσω να φύγω. Σε περιμένω.