Γράφει η Βασιλική Β.
Νομίζω πως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον έρωτα. Τι είναι τελικά αυτός ο έρωτας; Έρωτας είναι το πρώτο σκίρτημα που νιώθεις στο στομάχι σου για τον συμμαθητή σου, που κάθεται στο απέναντι θρανίο και το μόνο σου μέλημα είναι αν θα σου ζητήσει να είστε στην ίδια ομάδα στο παιχνίδι του διαλλείματος ή αν θα παίξει κάποια στιγμή δήθεν με τα μαλλιά σου -κι αυτό εσένα τότε σου αρκεί. Ένα χαμόγελο, ένα άγγιγμα είναι αρκετό για να χαμογελάς όλη μέρα και να θες το επόμενο πρωί να ξυπνήσεις για να τρέξεις να πας στο σχολείο.
Έρωτας είναι το πρώτο σου φιλί, η πρώτη σου αγκαλιά όταν πλέον πας στο πανεπιστήμιο και νιώθεις πως έχεις κατακτήσει τον κόσμο. Και μιλάμε γι’ αυτά τα φιλιά που σου κόβουν την αναπνοή κι εκείνες τις αγκαλιές που ανατριχιάζεις. Όλα αυτά που νιώθεις για πρώτη φορά και πετάς σε πελάγη ευτυχίας. Αυτά τα φιλιά και τα αισθήματα που νιώθεις πως δε θα τελειώσουν ποτέ.
Συναισθήματα αγνά, αυθεντικά, που έχουν κάτι από ξενύχτια, από μεθύσια, από βόλτες στην παραλία, από ταξίδια κι από δυνατά γέλια μέχρι το πρωί. Αυτά είναι τα καλύτερα∙ ξέρεις γιατί; Γιατί τότε είσαι ξέγνοιαστος, όλα μοιάζουν τέλεια, νιώθεις πως έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. Δεν έχεις ευθύνες, δεν έχεις υποχρεώσεις.
Είσαι ακόμη τόσο νέος και πεπεισμένος πως είναι τόσο εύκολο να βρεις τον έρωτά σου. Κι ερωτεύεσαι και ξαναερωτεύεσαι και βρίσκεσαι και χάνεσαι και ξαναβρίσκεσαι και ξαναχάνεσαι, αλλά ξέρεις ποιο είναι το μαγικό στην όλη ιστορία; Δε σε νοιάζει, γιατί έχεις χρόνο.
Έρωτας είναι όταν πλέον αρχίζεις να αναζητάς στο πρόσωπο του άλλου αυτόν που θα μοιραστείς την υπόλοιπη ζωή σου. Έρωτας είναι όταν ακόμη κι αν μεγάλωσες ψάχνεις τα μάτια αυτού για τον οποίο χτυπάει σαν τρελή η καρδιά σου. Έρωτας είναι να τριγυρνάς στο διάδρομο με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη, μόνο και μόνο επειδή είδες αυτόν που θέλεις.
Έρωτας είναι να έχεις ακούσει εκατό φορές το “in love with you” και να επιμένεις άλλες εκατό και κάθε φορά οι παλμοί σου να χτυπούν δυνατά, γιατί σκέφτεσαι το πρόσωπο αυτού που σου θυμίζει πως η ζωή είναι ωραία. Που σου θυμίζει ότι πάντα υπάρχει λόγος να χαμογελάς, έστω κι αν δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί κάτι με αυτόν που επιθυμείς.
Ποτέ δεν είναι αργά για έρωτες, όπως ίσως ποτέ δεν είναι αργά για συμβιβασμούς. Κάποια μέρα πρέπει να μάθεις πως δεν μπορείς να έχεις πάντα αυτό που θέλεις κι όσο δυνατά κι αν χτυπάει η καρδιά σου για ένα ζευγάρι μάτια, που σου κλέβει τον ύπνο τα βράδια, πρέπει να αποδεχτείς πως δε θα κοιμηθείς ποτέ αγκαλιά μ’ αυτά τα μάτια…
Ίσως όλοι πρέπει να ζήσουμε τον ανεκπλήρωτο έρωτα, χωρίς ποτέ να είναι αργά. Ίσως αυτό να είναι και το ωραίο με αυτούς τους έρωτες, ότι μένουν πάντα ανεκπλήρωτοι κι έτσι σου δίνουν το προνόμιο να φαντάζεσαι, να δημιουργείς εικόνες, όπως εσύ τις θέλεις, χωρίς να μπορεί να σε απογοητεύει η πραγματικότητα.
Οπότε ονειρέψου τον ανεκπλήρωτο έρωτά σου και φτιάξε τον εαυτό σου, ώστε όταν θα ‘ρθει ο έρωτας της ζωής σου να είσαι έτοιμος, ολοκληρωμένος και να έχεις πολλά να του διηγηθείς.
Και να ‘σαι σίγουρος πως όταν ‘ρθει αυτός ο έρωτας, ο ένας και μοναδικός, δε θα έχεις αμφιβολίες. Αυτός θα σβήσει όλες σου τις πληγές, αυτός θα ταράξει τον εσωτερικό σου κόσμο κι αυτός θα σ’ αγαπάει έτσι ακριβώς όπως είσαι, χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις τίποτε. Θα σ’ αγαπάει γιατί είσαι εσύ.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
