Γράφει η Ταρσή
Ο έρωτας είναι άνευ όρων παράδοση. Είναι αφοσίωση. Όταν αποφασίζεις πως θα το ζήσεις, οφείλεις να αφιερώνεις χρόνο σε κάποιον, να προσπαθείς κάθε λεπτό να αφουγκράζεσαι, να διαισθάνεσαι και να νιώθεις τα πάντα γύρω από σας τους δυο, όλα εκείνα που σας αφορούν. Εγώ το κάνω καθημερινά μαζί σου. Ξέρεις ότι σκέφτομαι μετά από ώρες το βλέμμα σου και προσπαθώ να το ερμηνεύσω; Παιχνίδι του μυαλού μου η εξερεύνησή σου
Σήμερα είχες μια σύγχυση, ήταν κάπως αναστατωμένο το μυαλό σου και ίσως να τη διάνθισα κι εγώ. Σε ψυχανεμίζομαι. Αν ήμουν κοντά σου, θα έσκυβες στο αφτί μου και σαν αεράκι θα με άφηνες να σε νιώσω. Νομίζω πως έχει να κάνει με τα συναισθήματα. Νιώθεις απόλυτα, ολοκληρωτικά, την αγάπη μου κι εγώ τη δική σου. Αν με ρωτήσεις θα σου πω ότι σε σχέση με χθες, με αγαπάς ελάχιστα παραπάνω. Κάπου χάνεται η διάθεσή μας σκεπτόμενοι πως ό,τι ζούμε αυτή τη στιγμή είναι εφήμερο, γιατί προσμένουμε και ανυπομονούμε για κάτι που θέλουμε και δεν έρχεται.
Είμαστε ένα ζευγάρι που πέρα από το ιδεατό σμίξιμο των μυαλών, δεν καταφέραμε να σμίξουμε τις ψυχές μας (την ύπαρξή μας) με έναν απόλυτο έρωτα. Σε καταλαβαίνω. Μπορώ να σε καταλάβω και να αντιληφθώ πως σε μια μέρα, σε έναν χρόνο, δεν αλλάζεις συναίσθημα, αλλάζεις όμως ίσως διαθέσεις. Μπορεί να με αγαπάς και να σε αγαπώ ολοκληρωτικά και αυτό δε θα αλλάξει ποτέ (και εννοώ και το ποτέ και το πάντα σε όσα σου έχω πει μέχρι τώρα). Έτσι θα σε νιώθω, ως την απόλυτη αγάπη. Όμως ίσως να έχουν αλλάξει οι διαθέσεις μας και εδώ είναι το στοίχημα του έρωτα για να τον κρατήσεις ζωντανό. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα μας συμβεί αγάπη μου. Μπορεί να είμαστε ένας για πάντα ανεκπλήρωτος έρωτας, ένα απωθημένο.
Μην το σκέφτεσαι. Ζήσε αυτό που έχουμε τώρα. Απόλαυσε το, άσε να γίνουν πραγματικότητα οι φαντασιώσεις σου, ζήσε το παιχνίδι του «ό,τι ζητήσεις», γέλα με την υπερπροστατευτικότητα μου (αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο), ονειρέψου μας και μη σκέφτεσαι μακροπρόθεσμα. Θυμάσαι όταν γνωριστήκαμε δεν πίστευες ποτέ πως σε μια τυχαία ματιά θα έβλεπες εμένα και αυτό θα μας έφερνε σήμερα εδώ μαζί. Έχουμε δουλέψει τόσο πολύ αυτή τη σχέση που έχουμε το σθένος και τη δύναμη (αποτέλεσμα αγάπης) να είμαστε ειλικρινείς, να μιλάμε ξεκάθαρα. Ξέρω ότι ποτέ μα ποτέ δε θα μ’ αφήσεις ούτε λεπτό να ζω στην άγνοια. Ότι θα λέμε πάντα αλήθειες. Θυμάσαι τι έχουμε υποσχεθεί; Απόλυτα ξεκάθαροι κι οι δυο μας. Νομίζω πως όσο θα υπάρχουμε, πως όσα χρόνια κι αν περάσουν, αυτό δε θα αλλάξει ποτέ.
Μέχρι λοιπόν να έρθει αυτή η στιγμή, μακάρι να αργήσει και μπορεί ακόμη τότε να είμαστε τόσο αγαπημένοι που να το διαχειριστούμε και αυτό. Δεν ξέρω αν θα μείνεις ή πόσο θα μείνεις ακόμα, αλλά και το λίγο το ελάχιστο που έχω πάρει από σένα μου φτάνει για πολλές ζωές. Άλλωστε εγώ δε θέλω το πιο πολύ σου, εγώ θέλω το πιο καλό σου. Ξέρω πως τώρα έχω το καλύτερο χαμόγελό σου. Και ξέρεις πόσο σ’ αγαπάω.
