Γράφει η Μαριάννα.

 

Μη με ερωτευτείς. Υπάρχουν μέρες που επιλέγω να είμαι στεναχωρημένη. Αυτές τις μέρες δε θέλω να μιλήσω σε κανέναν. Μόνο να κοιτάζω το ταβάνι θέλω.

Μη με ερωτευτείς. Θα περιμένω πολλά από σένα, ίσως περισσότερα από αυτά που θα μπορείς να δώσεις. Θα απαιτώ και θα νευριάζω και θα πείθω τον εαυτό μου ότι δε με θες αρκετά επειδή σε πήρε ο ύπνος ένα βράδυ και δεν απάντησες στο καληνύχτα μου.

Μη με ερωτευτείς. Είμαι περίεργο άτομο. Θα σε βάζω να τρως μακαρόνια με κουτάλι, να μου διαβάζεις δικά μου κείμενα μέχρι να με πάρει ο ύπνος, να μην κυκλοφορείς με παπούτσια μες το σπίτι. Δε θα σε αφήνω να μου δίνεις μαχαίρια στο χέρι γιατί το’ χω για τσακωμό, ούτε ανοιχτά ψαλίδια στο τραπέζι θα σου επιτρέπω να αφήνεις. Θα σε βρίζω που θα ξεχνάς ανοιχτό το καπάκι της τουαλέτας και αυτό το γαμημένο το φως οροφής στο χολ.

Μη με ερωτευτείς. Ώρες ώρες είμαι μια αποτυχία. Κάνω το σπίτι άνω κάτω, ξεχνάω ανοιχτό το αέριο μαζί με τις μπαλκονόπορτες, κάνω τα δωμάτια τεκέ από το τσιγάρο, μέχρι να μην μπορείς να ανασάνεις. Καίω φαγητά, δεν πλένω ποτέ τα πιάτα, μπορώ να κάθομαι να κλαίω με τις ώρες αν θέλω να βγω και δε μου αρέσουν τα μαλλιά μου ή τα ρούχα μου ή το σώμα μου.

Μη με ερωτευτείς. Η διάθεσή μου μες τη μέρα έχει περισσότερα σκαμπανεβάσματα κι από παλμογράφο. Θα γελάω με τα ηλίθια αστεία σου αλλά κάποια στιγμή θα αρχίσουν να με εκνευρίζουν και θα σκέφτομαι ότι υποτιμώ την ίδια μου τη νοημοσύνη που κάθομαι μαζί σου. Δε θα σε αφήνω να μου πειράζεις τα μαλλιά, αλλά θα νευριάζω αν δεν προσπαθείς καν. Μπορεί να ξυπνήσω μες τη γλύκα και το κέφι και έστω και ένα περίεργο φτέρνισμά σου θα με κάνει να θέλω να φύγεις από το σπίτι.

Μη με ερωτευτείς. Είμαι υπερβολικά εγωίστρια. Δε θα σου ζητήσω ποτέ συγγνώμη. Ούτε σε παρακάλια θα πέσω. Έστω κι αν είμαι λάθος, δε θα το παραδεχτώ ποτέ. Θα προτιμήσω να χάσω εσένα παρά τον εγωισμό μου.

Μη με ερωτευτείς. Ποτέ δε θα εκφράσω συναισθήματα πριν από σένα. Έστω κι αν τα νιώθω. Είμαι πολύ ανασφαλής για να κάνω κάτι τέτοιο. Θα περιμένω όσο πάει μέχρι να μου πεις «σ’ αγαπώ» για να σου πω «κι εγώ». Θα περιμένω πάντα να με κάνεις να νιώθω ασφάλεια μέσα από τα λόγια σου. Και αν δε λες αυτά που θέλω να ακούσω θα σου κρατάω μούτρα και θα γίνομαι σκύλα και αμίλητη και θα αναρωτιέσαι τι βρήκες σε μένα.

Μη με ερωτευτείς. Αν δεθώ μαζί σου θα σου δώσω τα πάντα. Θα δίνω και θα δίνω μέχρι να μην έχω πλέον τίποτα μέσα μου. Μέχρι ν’ αδειάσω. Θα σε υπερφορτώσω μέχρι να μη με αντέχεις άλλο και θα τρέχεις μακριά μου. Και θα μείνω έτσι, κενή και γκρίζα, να μην περιμένω ανταλλάγματα.

Μη με ερωτευτείς. Δεν είμαι από αυτές που βάζουν το αίσθημα πάνω από όλα. Λειτουργώ με τη λογική. Ξέρεις, έχω την πιο τετράγωνη λογική του κόσμου. Πολύ ηθική, πολύ μετριόφρων. Θα συμβιβαστώ, θα δώσω χίλιες διαφορετικές λύσεις στα δικά σου προβλήματα, αλλά εγώ θα ‘μαι πάντα διχασμένη. Και ούτε εσύ, ούτε κανένας δε θα μπορεί να ρίξει φως στη μαυρίλα μου.

Μη με ερωτευτείς. Σκέφτομαι υπερβολικά. Σκέφτομαι τα πάντα υπερβολικά. Φτιάχνω χίλιες διαφορετικές εκδοχές του ίδιου συμβάντος και το μεγεθύνω στο κεφάλι μου μέχρι να τρομοκρατηθώ. Έχω πάντα κάτι να σκέφτομαι. Μπορεί να σκέφτομαι μια ασήμαντη κίνηση ή φράση σου για μήνες. Θα προσπαθώ να καταλάβω τι να εννοούσες. Θα προσπαθώ να μπω στο δικό σου κεφάλι. Δε θα ‘σαι εσύ αυτό που θα με βασανίζει, αλλά οι αντιδράσεις σου.

Σε παρακαλώ, μη με ερωτευτείς. Μη με διεκδικήσεις, μην επιμείνεις. Δεν έχω μάθει να κάνω μέσα μου χώρο για δύο. Ούτε να μοιράζομαι έχω μάθει. Μόνο για μένα ξέρω να ζω. Με τρομάζει η αφοσίωση, το ότι θα πρέπει να κάνω χώρο στο κρεβάτι μου για άλλον, η εικόνα μιας έξτρα οδοντόβουρτσας στο μπάνιο μου. Με τρομάζει η ιδέα της μόνιμης παρουσίας δεύτερου ατόμου στο σπίτι μου, η ανάσα κάποιου άλλου το βράδυ δίπλα στο αυτί μου.

Μη με ερωτευτείς. Γιατί θα σε ερωτευτώ κι εγώ. Και θα γίνω όλα αυτά που είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δε θα πλησίαζα ποτέ.

Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Κεχαγιά