Γράφει η Ολυμπία.
Για ένα ακόμη πρωί θα σηκωθείς νωρίς, όπως εξάλλου κάνεις πάντα. Θα αντικρίσεις την αυγή και θα πιεις τον καφέ σου ατενίζοντας για λίγα λεπτά τον ουρανό απ’ το μπαλκόνι σου. Η σημερινή, αν κι η ημέρα των γενεθλίων σου, θα σε βρει και πάλι στη γνωστή σου ρουτίνα. Στην πραγματικότητα όμως είναι πέρα για πέρα ξεχωριστή.
Είναι η ημέρα που εσύ κι ο υπέροχος εαυτός σου ήρθατε στη ζωή. Γεννήθηκες για να με συναντήσεις και να σε συναντήσω. Και σ’ έναν κόσμο απόλυτα χαοτικό αγαπηθήκαμε.
Γεννήθηκες για να μου δείξεις τι σημαίνει αγάπη χωρίς τερτίπια. Για τα πρωινά μηνύματα και τις καλημέρες που δεν είναι σκέτες ευχές. Για να μου δείξεις πόσο καλύτερη μπορώ να γίνω. Για να με μάθεις να τα αντιμετωπίζω όλα με ψυχραιμία.
Γεννήθηκες για να μου δώσεις να καταλάβω τι αξίζω. Για να με πείσεις πως είμαι η συνειδητή επιλογή σου κι όχι μια τυχαία κλήρωση με την οποία συμβιβάστηκες. Είμαι η προτεραιότητά σου κι όχι ένα «ίσως» μέσα στην ημέρα σου. Η διάρκειά σου κι όχι μόνο ένα διάλειμμα. Γεννήθηκες για να μου δείξεις το μεγαλείο στα απλά καθημερινά πράγματα γύρω μου. Τα ηλιοβασιλέματα, τα αστέρια και τις βόλτες.
Γεννήθηκες για να μου θυμίζεις πώς συμπεριφέρεται κάποιος όταν στα αλήθεια σε θέλει. Εκφράζεις τις ευαισθησίες σου, μιλάς για τα συναισθήματά σου. Δακρύζεις και ζεις κάθε στιγμή. Γιατί σε λυτρώνει. Γιατί σε απελευθερώνει.
Γεννήθηκες για να θυμίζεις πως οι άντρες παλιάς κοπής κι αίγλης δεν είναι πια είδος προς εξαφάνιση. Πως ο ιπποτισμός δε βρίσκεται μόνο στις πολύχρωμες σελίδες ενός παραμυθιού. Μου δανείζεις το φούτερ σου για να μην κρυώσω. Με προσέχεις.
Γεννήθηκες για να με διεκδικήσεις. Σιγά-σιγά με τον καιρό, σταθερά όμως και δυνατά. Για να με κερδίσεις με το χαμόγελό σου. Για να χάνω σε ένα βλέμμα σου κάθε αίσθηση χωροχρόνου.
Γεννήθηκες για να με αγκαλιά ζεις. Σφιχτά, ζεστά, ρομαντικά κι αγαπησιάρικα. Κι αυτή σου η αγκαλιά μου ανήκει, είναι δική μου. Πέρασε πολύς καιρός μέχρι να την αποκτήσω και πια δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτήν.
Γεννήθηκες για να επιβεβαιώσουμε πολλές φορές τη χημεία που υπάρχει μεταξύ μας. Το άγγιγμά σου να συναντά το δικό μου σε ένα παιχνίδι απόλυτου συντονισμού που όμως καταλήγει σε ισοπαλία. Δεν μπορεί να υπάρχει ένας μόνο νικητής. Κερδίζουμε και χάνουμε μαζί.
Γεννήθηκες για να αγαπηθείς. Βαθιά κι έντονα. Για να μπορώ να σε κοιτάζω στα μάτια και να σου λέω πως σε νοιάζομαι. Να σου ψιθυρίζω πως σ’ αγαπώ. Να σε αγγίζω και να στο δείχνω.
Γεννήθηκες για να μου αποδείξεις ότι τα «σ’ αγαπώ» φτιάχτηκαν για να αντέχουν κυρίως στις αποστάσεις. Τις μέρες που είσαι μακριά μου θα κρατάω το δικό σου και θα αντέχω. Θα περιμένω ανυπόμονα την επόμενη φορά που θα σε δω φυλάγοντας το δικό μου «σ’ αγαπώ» για να στο χαρίσω. Μαζί με ένα φιλί. Ξέρεις, από αυτά που κόβουν την ανάσα και πατάνε παύση σε όλα γύρω μας.
Κι αυτές οι λέξεις δε θα μπορούσαν να λείπουν απ’ τα γενέθλιά σου. Καθόλου υπερβολές, απλώς οι αλήθειες σου. Να σου θυμίσουν τι υπέροχος άνθρωπος είσαι τις στιγμές που το ξεχνάς. Μόνο μια ευχή για απόψε. Μην αλλάξεις ποτέ και για κανέναν. Μαζί σου είμαι ακριβώς εκεί που θα ήθελα να είμαι.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
