Μόνο εμείς

Γράφει ο Στέλιος Ζαλούμης.

Μεγαλώνουμε, μάτια μου. Μεγαλώνουμε και με τα τόσα μας καθημερινά προβλήματα ξεχνάμε πώς είναι να ερωτεύεσαι. Αγχωμένοι, στρεσαρισμένοι άνθρωποι παντού. Άνθρωποι με οικονομικά κι επαγγελματικά αδιέξοδα. Δεν υπάρχει πλέον αρκετός χρόνος για την προσωπική μας ζωή, καθώς οι υποχρεώσεις μας ολοένα κι αυξάνονται.

Βουβά, σιωπηρά, αγχωμένα και μουντά πρόσωπα στο δρόμο -πέρα από λίγους ανθρώπους που είναι πραγματικά χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι. Τι τυχεροί, θα μου πεις. Δεν είναι τυχεροί, μάτια μου, ερωτευμένοι είναι.

Ζουν την ευτυχία τους μέσω του έρωτά τους. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που ξεχωρίζουν πλέον. Άλλωστε, τον κόσμο οι τρελοί κι οι ερωτευμένοι μπορούν να τον αλλάξουν, γιατί είναι οι μόνοι που κάνουν τέτοιες υπερβολές στη ζωή τους.

Ίσως κι ο έρωτας να ‘ναι μια μορφή τρέλας. Μια τρέλα που μοιράζεται στα δύο. Δύο να γελούν, δύο να χαίρονται, δύο να κλαίνε, δύο να λυπούνται, δύο να μοιράζονται τα πάντα. Εσείς που γεννηθήκατε ολόκληροι, όπως λέτε, ή δεν είστε λογικοί ή δε βρήκατε ακόμη το άλλο σας μισό.

Εγώ ο τυχερός, για παράδειγμα, βρήκα το άλλο μου μισό. Βρήκα εσένα. Εσύ που μου θύμησες πώς είναι να ερωτεύεσαι κάποιον με όλη την καρδιά σου, με όλη τη δύναμή σου. Εσύ που μου θύμησες πώς είναι να ονειρεύεσαι, ακόμη και με τα μάτια ανοιχτά.

Τα όνειρα που κάνουμε μαζί είναι τα όνειρα που φοβόμουν πάντα να κάνω. Γιατί μόνο μαζί σου μπορώ να ονειρεύομαι, μόνο μαζί σου φτάνω στο πιο όμορφο όνειρο, εμάς. Γιατί για εμάς θα προσπαθήσω και θα τα καταφέρω.

Ξέρω όταν έρχεται ο άνθρωπός σου στη ζωή σου, όλα αλλάζουν, όλα γίνονται ομορφότερα και γίνεσαι κι εσύ ένας πολύχρωμος άνθρωπος μες στο καθημερινό ασπρόμαυρο που κυριαρχεί γύρω μας.

Οι περισσότεροι δεν μπορούν να μας καταλάβουν κι άλλοι τόσοι είναι αυτοί που θα μας κρίνουν. Κι όλα αυτά καθώς ζουν μόνο με δυο τρόπους τη ζωή τους, ή άσπρο ή μαύρο, ενώ εμείς έχουμε βάλει όλα τα χρώματα, χρώματα αγάπης. Κανείς, όμως, δε θα κατορθώσει να φτάσει τόσο ψηλά όσο εμείς. Δεν μπορούν, αγάπη μου. Μόνο εμείς. Η ευτυχία, βέβαια, είναι υποκειμενική υπόθεση, επομένως μου αρκεί και μόνο να είμαστε εμείς ευτυχισμένοι.

Να σκιαγραφείται καθημερινά στο πρόσωπό σου η ομορφότερη καμπύλη, το χαμόγελό σου. Αυτό προσπαθώ και θα προσπαθώ συνέχεια. Ορίζεται πλέον ως αυτοσκοπός, μιας κι είναι αυτό που δημιουργεί εκρήξεις μέσα μου. Εκρήξεις και πυροτεχνήματα έρωτα.

Ξέρεις και συμφωνείς πως όταν θέλουν και προσπαθούν κι οι δύο, η μόνη κατάληξη σε μια σχέση είναι η ευτυχία κι η επιτυχία. Πράγματα αλληλένδετα, εφόσον όταν είσαι αληθινά ευτυχισμένος, τότε έχεις επιτύχει στη ζωή σου. Κι αν το θέλεις και μπορείς, τότε εμείς οι δυο μπορούμε να χτίσουμε ένα καλύτερο αύριο, να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Λέγε, θες;

«Κι όταν το δάκρυ μου το γέλιο σου σκεπάσει», λέει το τραγούδι μας, αναφερόμενο στις πιθανές δυσκολίες που θα συναντήσουμε κι η μόνη λύση είναι το «εμείς». Μαζί στα εύκολα, αλλά και μαζί στα δύσκολα. Εκεί θα αναδείξουμε τις δυνάμεις μας και το πόσο δεμένοι είμαστε. Αν αντέξουμε στα δύσκολα, τα εύκολα θα είναι ο παράδεισος, μωρό μου.

Ο χρόνος θα κρίνει εμάς κι όσα νιώσαμε. Το πόσο ψηλά θα φτάσουμε, το πόσα θα ζήσουμε μαζί και το κατά πόσο θα επιτύχουμε τα όνειρά μας. Τα όνειρα που κάνουμε μαζί κι αυτά που ποτέ μου δεν είχα τολμήσει να κάνω ξανά.

Μόνο μαζί σου, λοιπόν, αγάπη μου.