Γιατί δε θέλουμε να παραδεχτούμε πως μας χώρισαν;

Πολλά ζευγάρια χωρίζουν. Σε κάποιες περιπτώσεις η απόφαση λαμβάνεται από κοινού, αλλά στις πλείστες το επιλέγει ένας απ’ τους δύο. Το θέμα είναι ότι όταν ο χωρισμός αποφασίζεται μονόπλευρα, το πώς το παρουσιάζει ή το αντιλαμβάνεται καθένας διαφέρει.

Όταν μας χωρίζει ο/η σύντροφος έχουμε την τάση να το παρουσιάζουμε σε τρίτους λες κι εμείς πήραμε την απόφαση. Εκτός από τους φίλους μας που κατά πάσα πιθανότητα γνωρίζουν πώς έγιναν τα πράγματα, όταν διηγούμαστε την ιστορία σε άλλους, τους αφήνουμε να καταλάβουν ότι εμείς χωρίσαμε τον/την σύντροφό μας κι όχι το ταίρι εμάς. Υπάρχουν άπειροι λόγοι που μπορεί να διαστρεβλώσουμε τα γεγονότα, αλλά ο κυριότερος -και ο πιο εγωιστικός- είναι η γνώμη που θα σχηματίσουν οι άλλοι. Το αίσθημα της ντροπής κυριαρχεί, υπάρχει ο φόβος ότι θα μας κατακρίνουν, θα μας κατηγορήσουν, θα πουν πως δεν ήμασταν σωστοί στη σχέση μας. Επίσης, μας ενδιαφέρει τόσο πολύ τι θα σκεφτεί ο κόσμος που όχι μόνο έχουμε την τάση να λέμε ότι εμείς χωρίσαμε τον σύντροφό μας, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις τον κατηγορούμε κιόλας μόνο και μόνο για να είμαστε σίγουροι πως δε θα μας ρίξουν ευθύνες.

Πέρα από την ικανοποίηση του εγωισμού μας, ίσως υποσυνείδητα θεωρούμε ότι το να σε χωρίσει κάποιος σημαίνει πως έχεις κάποιο κουσούρι. Κάποιοι πιστεύουν πως εάν ήσουν καλός στη σχέση, το ταίρι δε θα σε χώριζε και άρα για να το έκανε, κάποιο ελάττωμα θα βρήκε. Έχοντας κανείς αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού του, αντί να λέει την πραγματική ιστορία, προσπαθεί να βγει κι από πάνω. Εξάλλου όταν είμαστε απ’ έξω και δεν ξέρουμε τι έγινε με το ζευγάρι, έχουμε μάθει να προτιμάμε το κουτσομπολιό παρά την απλή αλήθεια, γιατί μας δίνει ευχαρίστηση το να πιστέψουμε πως ο άλλος έχει κάποιο ελάττωμα. Πάντα το να λες «με χώρισε» συνοδεύεται κι από ένα «γιατί, τι έκανες;» και για να μη βγεις εσύ φταίχτης, προτιμάς να κατηγορείς τον/την πρώην σύντροφό σου, λέγοντας πως εσύ τελείωσες το δεσμό σας.

Το να δηλώσουμε πως κάποιος μας χώρισε, πιθανόν να επηρεάσει τις επόμενες σχέσεις μας. Εάν τύχει να εμπλακούμε ερωτικά με κάποιον που έχουμε μάθει ή που μας είπε πως στην τελευταία σχέση τον/την έχουν χωρίσει, άθελά μας ίσως είμαστε πιο επιφυλακτικοί. Χωρίς αυτό να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της άποψης που δημιουργούμε για τη νέα σχέση, υποσυνείδητα κρίνουμε εξ’ αρχής το πρόσωπο για κάτι που υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό μας. Πώς γίνεται να σχηματίζεις γνώμη για κάποιον από αυτό το μεμονωμένο περιστατικό, ενώ μπορεί να μην ξέρεις όλη την ιστορία ή απλώς να μην πέτυχε η σχέση ή να μην ταίριαζαν;

Υπάρχουν εκατοντάδες λόγοι που μπορεί να χωρίσει κάποιος και ακόμα κι αν τον/την χώρισαν, δε σημαίνει ότι έχει κάποιο κουσούρι ή ότι έκανε υποχρεωτικά κάτι λάθος. Θα πρέπει να δώσουμε ευκαιρίες στον άνθρωπο απέναντί μας και να κρίνουμε μονάχα απ’ τις πράξεις του. Πριν σχηματίσουμε άποψη για κάποιο πρόσωπο που το ‘χουν χωρίσει, ας σκεφτούμε πρώτα πόσες φορές έτυχε σε μας και πως σχέση με σχέση διαφέρει. Εξάλλου το πώς σου συμπεριφέρεται κάποιος έχει να κάνει και με τη δική σου συμπεριφορά απέναντί του.