Δείξε μου πώς περπατάς να σου πω πώς νιώθεις

Αλό και καλησπέρα σας! Σήμερα θα μιλήσουμε για μια πτυχή του εαυτού μας που, αν την ερμηνεύσουμε από κοινού με άλλες του πλευρές, μπορούμε να εξάγουμε αρκετά ακριβή και ασφαλή συμπεράσματα για την προσωπικότητά μας. Κατά καιρούς έχουμε ακούσει ότι στοιχεία του χαρακτήρα μας και της προσωπικότητάς μας μπορούν να φανούν μέσα από πράγματα που δεν τα πιάνει το μάτι μας, όπως ο γραφικός μας χαρακτήρας, η επιλογή του αγαπημένου μας χρώματος και σχήματος ή η στάση του σώματος με την οποία κοιμόμαστε. Ένα από αυτά, surprisingly enough, είναι και ο τρόπος με τον οποίο περπατάμε, ο οποίος μπορεί να φανερώσει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία τόσο όσον αφορά στην προσωπικότητά μας όσο και στη διάθεσή μας τη δεδομένη στιγμή.

Και θα αναρωτηθείς τώρα: «Πόσο διαφορετικό μπορεί να είναι το περπάτημα από άνθρωπο σε άνθρωπο, σε σημείο που να εκδηλώνει στοιχεία προσωπικότητας;» Μη βιαστείς να πυροβολήσεις, θα σου πω. Φέρε στο μυαλό σου την τελευταία φορά που βγήκες έξω να περπατήσεις. Είδες πολλά διαφορετικά στιλ περπατήματος, μα δεν είχες, ενδεχομένως, το χρόνο να τα παρατηρήσεις και να τα διαφοροποιήσεις οπτικά. Είδες να περπατούν μάγκικα, με το βάρος του σώματος να παλαντζάρει από τη μια πλευρά στην άλλη, σαν να βρίσκονται στο Harlem (yo!), είδες να το πηγαίνουν «πασαρέλα» και να σαρώνουν τα πάντα με το βάδισμά τους, είδες ανθρώπους να περπατούν άλλοι πιο αργά και laid back και άλλοι πιο γρήγορα και πιο βιαστικοί, με το βάρος τους προς τα μπρος κι αυτά είναι μόνο ελάχιστα αντιπροσωπευτικά βασικά δείγματα και χαρακτηριστικά του ανθρώπινου περπατήματος το οποίο, στον πυρήνα του, είναι προσωπικό και μοναδικό για τον καθέναν μας. Ας δούμε, λοιπόν, τι μπορεί να πει αυτό το κατά τα άλλα απλό πράγμα για το χαρακτήρα μας.

Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Περπατάς με το κεφάλι ψηλά, διατηρώντας μια ευθυτενή κορμοστασιά που τείνει ελαφρώς προς τα μπρος, έχοντας, παράλληλα έναν σχετικά γρήγορο βηματισμό; Αυτό μπορεί να δείχνει για εσένα ότι είσαι από τους ανθρώπους που είναι φτιαγμένοι για να αναλαμβάνουν αρχηγικές θέσεις, είναι καλοί στο να συντονίζουν μια ομάδα ανθρώπων, είσαι ένας doer, που θα κάνει τη δουλειά που του έχει ανατεθεί με κάθε προσπάθεια για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στο μικρότερο δυνατό χρόνο. Αν, δε, μπορείς να κάνεις και άλλα πράγματα ενώ περπατάς –και μπράβο σου και ζήτω σου!- όπως, ας πούμε, να μιλάς στο τηλέφωνο ή να σκέφτεσαι τη λύση κάποιου συγκεκριμένου θέματος που σε απασχολεί, τότε ενδεχομένως να μιλάμε για έναν άνθρωπο πολύ παραγωγικό μα, συνάμα, και ανταγωνιστικό που χαίρει του θαυμασμού όσων τον περιτριγυρίζουν μα κάποιοι ενδεχομένως να τον θεωρούν και λιγάκι απόμακρο.

Έχεις προσέξει, μήπως, εάν το περπάτημά σου πληροί τα παραπάνω χαρακτηριστικά και, συγχρόνως, είναι λίγο πιο upbeat και λιγάκι πιο –πως να το πω-  πηδηχτό από το μέσο όρο; Αν ναι, τότε είναι πιθανόν να είσαι ένας άνθρωπος εξωστρεφής, χαμογελαστός, πολύ κοινωνικός μα και λιγάκι παρορμητικός. Σύμφωνα με έρευνες, πολλές διασημότητες και πολλά πρόσωπα της πολιτικής σκηνής του κόσμου διαθέτουν αυτό το στιλ περπατήματος. Κάποιοι εξ αυτών, μάλιστα, δεν το έχουν εκ φυσικού τους, μα το έμαθαν και το εξέλιξαν με τη βοήθεια κάποιου κινησιολόγου, προκειμένου να φαίνεται effortless και συγχρόνως, να περνά τα επιθυμητά μηνύματα στο ακροατήριο και το κοινό τους, ότι πρόκειται, δηλαδή, γι’ ανθρώπους προσιτούς και εξωστρεφής, ακόμη και αν κάτι τέτοιο δεν ισχύει απόλυτα. Όπως και να ‘χει, κάποιος με αυτού του τύπου το περπάτημα είναι σύνηθες να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής του κόσμου, αντιμετωπίζοντας άλλες φορές θαυμασμό κι άλλες ζήλια.

Πάμε, τώρα, στα λιγότερο δυναμικά στιλ περπατήματος. Εάν ο ρυθμός σου δεν είναι πολύ γρήγορος και το περπάτημά σου χαρακτηρίζεται από νωχελικότητα και μαλακές κινήσεις (σαν γοργόνα στο νερό, ένα πράγμα), τότε αυτό μπορεί να αποτελεί δείγμα του γεγονότος ότι βάζεις σε προτεραιότητα την ισορροπία στην προσωπική σου ζωή και όχι άλλα ζητήματα όπως, λ.χ., την καριέρα σου. Πιθανότατα είσαι κοινωνικός, όχι όμως όπως ο παραπάνω φίλος μας, απολαμβάνεις την αίσθηση του «ανήκειν» σε μια ομάδα ή μια οικογένεια και είσαι καλός ακροατής και έτοιμος να παρηγορήσεις και να δώσεις στους αγαπημένους σου ανθρώπους έναν ώμο για να κλάψουν. Πρόσεξε όμως: όσοι ανήκουν στις δύο πιο δυναμικές κατηγορίες μπορεί να εκλάβουν τη στάση σου ως αδυναμία και έλλειψη άποψης, οπότε είναι πολύ καλό να υπενθυμίζεις που και που πως κι εσύ αξίζεις και επιθυμείς αναγνώριση.

Εάν, τώρα, ο ρυθμός σου είναι αργός και το περπάτημά σου σχετικά αβέβαιο, με τα μάτια συνήθως κάτω, τότε είναι πολύ πιθανόν να φοβάσαι πολύ τα στραβοπατήματα, όχι μόνο κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά. Οι άνθρωποι που έχουν αυτό το στιλ περπατήματος είναι συχνά πολύ εσωστρεφείς και δεν εμπλέκονται εύκολα στην επικοινωνία με τους άλλους ανθρώπους. Ακόμη, εάν τείνουν να έχουν και τα χέρια τους σταυρωμένα ενώ περπατούν, αυτό μπορεί να δείχνει μια αίσθηση ευάλωτου απέναντι στους άλλους, καθώς και σοβαρό φόβο έκθεσης. Ωστόσο, το περπάτημα αυτό μπορεί να προδίδει και άνθρωπο ευγενικό και  δίκαιο, που του αρέσει να εισπράττει πίσω τη συμπεριφορά που δίνει.

Όποιο στιλ περπατήματος, όμως, και αν έχεις, ένα είναι το σίγουρο: ανεξάρτητα από κάποια βασικά χαρακτηριστικά που ενδεχομένως να έχεις κοινά με άλλους ανθρώπους, το περπάτημά σου είναι μέρος της ταυτότητάς και του χαρακτήρα σου. Δεν έχει σημασία εάν περπατάς γρήγορα ή αργά, πολύ καμαρωτά ή λιγότερο: στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετράει είναι ότι το περπάτημά σου είσαι εσύ, και αυτό είναι από μόνο του κάτι μοναδικό.