Τα φιλαράκια που στάθηκαν δίπλα μας στα νέα μας ξεκινήματα

Oι αρχές, όλα τα καινούρια ξεκινήματα, χωρίς τους φίλους έχουν τη μισή από την αίγλη τους. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η έμπρακτη υποστήριξη των φίλων και η χαρά τους με τη χαρά σου στο νέο σου ξεκίνημα μπορούν να μετακινήσουν βουνά και να δημιουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε το τελευταίο να έχει την καλύτερη δυνατή έκβαση. Σήμερα, λοιπόν, θα μιλήσουμε για στέκια που τα τρέχουν οικογένειες, ιδρώνοντας μέσα από την μπάρα ή επάνω από ένα δίσκο, προσπαθώντας για το καλύτερο δυνατό.

Ω, ναι. Υπάρχουν αρκετά στέκια σαν κι αυτά. Μπορεί να είναι μαγαζιά, εστιατόρια, καφέ ή μπαράκια, όπου οι φίλοι του ιδιοκτήτη βοηθούν όπου μπορούν προκειμένου η λειτουργία τους να είναι η καλύτερη δυνατή. Μέσα σ’ αυτά φίλοι ξημεροβραδιάζονται δουλεύοντας, μέρες και νύχτες ολόκληρες, ακούραστα, γιατί το μαγαζί είναι προσωπική υπόθεση της παρέας.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο χώρος έχει βρεθεί, αγοράζεται ή ενοικιάζεται και σιγά-σιγά πρέπει να φτιαχτεί και να σουλουπωθεί για να γίνει το μικρό καταφύγιο της παρέας και πολλών ακόμα. Είσαι μέσα και ετοιμάζεσαι να βάλεις τα κλάματα από τον όγκο των πραγμάτων που πρέπει να γίνουν, όταν ξαφνικά σκάει το ιππικό, δηλαδή η παρέα σου, με κουβάδες, βούρτσες κι όλα τα συναφή στα χέρια. Μια παρέα ολόκληρη βάφει, καθαρίζει, κουβαλά έπιπλα και ο, τι χρειαστεί, γιατί μέσα τους το καθένα από τα μέλη της θεωρούν χρέος τους να βοηθήσουν να χτιστεί η μαγαζάρα μας, όπως την αποκαλούν.

Έτσι, λοιπόν, πέρνα ο καιρός και το μπαράκι-στέκι είναι έτοιμο πια να υποδεχτεί κόσμο. Η οικογένεια αυτή και πάλι είναι εκεί για να βοηθήσει στην οργάνωση, να κάνει χαμαλοδουλειές, να πιάσει δίσκους και να βοηθήσει, εν γένει, στη διαδικασία. Γι’ αυτούς, ατάκες όπως «μπορείς να έχεις λίγο το νου σου να πεταχτώ δύο λεπτά σε μια δουλειά;» είναι φορές που δε χρειάζεται καν να ειπωθούν, αφού για όλους είναι δεδομένο πως η απάντηση θα είναι θετική σ’ αυτό και σε ακόμα περισσότερα, χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Η ατμόσφαιρα αυτή, φυσικά, διατηρείται και γίνεται ακόμη πιο χαρούμενη στα parties και στις live μουσικές βραδιές που μπορεί να οργανωθούν στο μαγαζί. Οι γνώστες κολλητοί επιστρατεύονται ως Djs για να επενδύσουν μουσικά τη βραδιά, ενώ οι μουσικοί κολλητοί με μεγάλη τους χαρά έρχονται για live βραδιές, καλωσορίζοντας τους τακτικούς και μη πελάτες στο «σπίτι» τους. Βλέπεις ότι ο καθένας από την παρέα πασχίζει να κάνει το μαγαζί γνωστό σε περισσότερο κόσμο με το να φέρει όσους παραπάνω γνωστούς του μπορεί, βλέπεις μια φαμίλια να γιορτάζει και να πίνει, όπως θα έλεγαν οι wnc, βλέπεις, με λίγα λόγια, από κάτι τέτοια φαινομενικά μικρά πράγματα πως ίσως και να υπάρχουν σε μερικές μικρές γωνιές του κόσμου άνθρωποι που δεν κοιτούν ο ένας να βγάλει το μάτι του άλλου, αλλά παλεύουν καθημερινά χέρι με χέρι για έναν κοινό σκοπό που, όσο μικρός και να φαντάζει σε όσους είναι έξω από το χορό, γι’ αυτούς είναι κάτι ξεχωριστό και απαραίτητο.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα κάνεις περατζάδα στη γειτονιά σου, αφιέρωσε λίγα λεπτά στο να παρατηρήσεις προσεκτικά τα μικρά της μαγαζάκια. Και που ξέρεις; Ίσως να έχει και η δική σου γειτονιά ένα τέτοιο στέκι.Το καταλαβαίνεις αμέσως από το γεγονός ότι σε υποδέχονται σαν να έρχεσαι στο σπίτι τους για πρώτη φορά, τόσο ζεστά και φιλόξενα.

Κλείνοντας, από προσωπικής πείρας, πάντως, εγώ δηλώνω περήφανη και ταυτόχρονα πολύ-πολύ τυχερή που η δικιά μου γειτονιά διαθέτει ένα τέτοιο μικρό στέκι που το τρέχει μια ολόκληρη οικογένεια. Είναι υπέροχο να βλέπεις πώς μια παρέα δένεται ακόμα περισσότερο δουλεύοντας μαζί, καθώς και να γίνεσαι μέρος όλου αυτού, κατά κάποιον τρόπο μεγαλώνοντάς την.