«Τρίο»: ταμπού (πολλές φορές) για να το συζητήσεις με το σύντροφό σου, ωστόσο πρέπει να παραδεχτούμε πως αποτελεί διαχρονικά μία από τις πιο διαδεδομένες φαντασιώσεις και για τα δύο φύλα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν πολλοί που, ενώ τους εξιτάρει η σκέψη αυτή, δε θα τη δοκίμαζαν ποτέ στο πλαίσιο της σχέσης τους, για λόγους που κυμαίνονται από το να μη θέλουν να πληγώσουν το ταίρι τους με τον οποιοδήποτε τρόπο, μέχρι το να θεωρούν (συνήθως εσφαλμένα, θα πω εγώ) ότι οι πιο spicy σκηνές δεν έχουν θέση στο πλαίσιο μιας σοβαρής σχέσης.
Συνήθως (ας είμαστε ξεκάθαροι), το μπλοκάρισμα είναι ο τρίτος άνθρωπος, που για κάποιους είναι ο τρίτος που δε χωρεί στους δύο και για κάποιους άλλους είναι το στοιχείο εκείνο της εξίσωσης που βάζει φωτιά. Εκεί συνήθως το θέμα το έχει το μέλος του ζευγαριού που έχει το ίδιο φύλο με τον τρίτο πρόσωπο, γι’ αυτό ακούμε συχνά άντρες να λένε «θα έκανα τρίο με δύο γυναίκες, αλλά όχι με δύο άντρες». Συχνά, η εξήγηση που δίνουν είναι το στερεότυπο ότι «μπορεί να υπάρξει περισσότερη ερωτική αλληλεπίδραση ανάμεσα σε δύο γυναίκες παρά σε δύο άντρες». Οι γυναίκες, σύμφωνα με έρευνες, είναι πιο ανοιχτές και στους δύο συνδυασμούς, αλλά πολύ συχνά όχι στο ίδιο το ενδεχόμενο μιας τριάδας.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Στο πλαίσιο μιας σχέσης μια οποιαδήποτε ερωτική κατάσταση που περιλαμβάνει παραπάνω από τα δύο άτομα που απαρτίζουν τη σχέση ενδέχεται να πυροδοτήσει μεταγενέστερα από μικροζητήματα ζήλιας μέχρι βαριά κρίση για το ζευγάρι, εάν δεν ξεκαθαριστούν από την αρχή δυο-τρία πράγματα. Το πιο σημαντικό ζήτημα που πρέπει να καταστεί σαφές από την αρχή στο ζευγάρι είναι το γεγονός ότι μια τέτοια κατάσταση αποτελεί ένα ευχάριστο μουσικό διάλειμμα to spice things up και για τους δύο κι όχι ευκαιρία να απατήσει με συγκατάθεση και «νόμιμα» ο ένας από τους δύο. Έπειτα, όπως ισχύει με όλες τις ερωτικές σκέψεις κάποιου που μπορεί να τεθούν υπό υλοποίηση στο πλαίσιο μιας σχέσης ή και με όλες τις ερωτικές καταστάσεις γενικώς, το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να το απολαύσουν όλοι όσοι συμμετέχουν και να τους αφήσει μια όμορφη επίγευση μεταγενέστερα.
Ίσως, όμως, τα πράγματα είναι πιο ελεύθερα όσο προχωράμε προς τα έξω στους ομόκεντρους νοητούς κύκλους που απαρτίζονται από τους ανθρώπους που γνωρίζουμε. Πιο συγκεκριμένα, κάποιοι πιστεύουν ότι, όσο λιγότερο ξέρουμε και εμπλεκόμαστε συναισθηματικά με τους ανθρώπους που μπορεί να επιλέξουμε να συνευρεθούμε ερωτικά μαζί τους, τόσο περισσότερο το απολαμβάνουμε για μια πληθώρα λόγων. Ο βασικότερος είναι ότι δε μας ενδιαφέρει και πολύ το συναισθηματικό μέρος του πράγματος, αφού η διάδρασή μας περιορίζεται μόνο στα σωματικά δρώμενα. Επιπρόσθετα, πάμε σε μια «περιπέτεια», καθώς, όταν δε γνωρίζουμε σε βάθος (ή και καθόλου) τους ανθρώπους με τους οποίους θα λάβει χώρα μια τέτοια ερωτική κατάσταση, εξερευνούμε καινούριους τρόπους με τους οποίους μπορεί κανείς να αλληλεπιδράσει ερωτικά μαζί μας και το στοιχείο του νέου και του ανεξερεύνητου από μόνο του εγείρει τη φαντασία.
Είναι πολύ σημαντικό, επίσης, να αναφερθεί πως, είτε στο πλαίσιο μιας σχέσης είτε όχι, όσο ερεθιστική και αν είναι η πιθανότητα από ένα τρίο, εάν δε γίνουν οι σωστοί χειρισμοί από όλες τις πλευρές, μπορεί να καταλήξει σε μονοπάτια πολύ άβολα και δυσάρεστα, ειδικά για κάποιον που το δοκιμάζει πρώτη φορά. Επομένως, είναι πολύ αναγκαίο να υπάρξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις ούτως ώστε όλοι όσοι θα συμμετάσχουν να χαλαρώσουν και να το απολαύσουν. Είναι πολύ λογικό, επίσης, ότι περισσότερες ανησυχίες επί του θέματος υπάρχουν όταν τα δύο από τα τρία άτομα που ετοιμάζονται και προγραμματίζουν μια τέτοια ερωτική κατάσταση είναι σε σχέση, οπότε γιατί να μην αρχίσουμε την υλοποίηση της ερωτικής αυτής φαντασίωσης με όσο λιγότερες ανησυχίες γίνεται;
Besides, στον έρωτα επιτρέπονται τα πάντα, όσο δε μας τραυματίζουν (είτε σωματικά είτε ψυχικά) κι όσο μας διεγείρουν και γουστάρουμε. Αν μια οποιαδήποτε κατάσταση που δοκιμάσαμε δεν πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις, ή την επαναλαμβάνουμε υπό άλλες προϋποθέσεις, είτε την εγκαταλείπουμε ως ενδεχόμενο.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου