Το να λιώνεις για κάποιον δε σ' αφήνει ν' ανασάνεις

Προσδοκία· μια έννοια που συνδυάζει την προσμονή για κάτι με την ελπίδα να γίνει αυτό το κάτι. Οι προσδοκίες και τα όνειρα είναι πράγματα πολύ στενά προσκείμενα στην ανθρώπινη φύση, αφού αποτελούν την κινητήριό μας δύναμη να πάμε πολλά βήματα παρακάτω τις ζωές μας ή να πάρουμε πολύτιμα μαθήματα από τη μη πραγματοποίησή τους. Σήμερα, όμως, θα μιλήσουμε για τις προσδοκίες που φωλιάζουν στις καρδιές μας άμα τη εμφανίσει (ποιου άλλου;) ενός νέου έρωτα στη ζωή μας.

Έστω ότι σου χτυπάει ένας νέος έρωτας την πόρτα. Έστω ότι, αφού έχεις περάσει χίλια βάσανα για να φτάσεις μέχρι αυτό το σημείο στο χρόνο, έρχεται, ξαφνικά, στη ζωή σου ένας άνθρωπος που σε κάνει να λες «χαλάλι αυτά που τράβηξα, αφού τελικά σε βρήκα».

Βρίσκεστε και είναι όλα πανέμορφα. Περπατάτε χέρι-χέρι ή αγκαλιά στους δρόμους της πόλης σας και νιώθετε σαν αστέρες του σινεμά που πρωταγωνιστούν σε ρομαντική κομεντί. Απολαμβάνετε μαζί τις μικρές και μεγάλες χαρές της ζωής και -κυρίως- ο ένας τον άλλον. Πετάς στα ουράνια, χορεύεις στα σύννεφα, τόση είναι η χαρά και η λαχτάρα σου που θέλεις να βγεις, να το φωνάξεις, να το πεις. Έτσι, φεύγεις τρέχοντας να μοιραστείς τη χαρά και τον ενθουσιασμό σου με τους αγαπημένους σου ανθρώπους.

Οι αντιδράσεις τους είναι ποικίλες. Άλλους τους παίρνεις μαζί σου στον τρελό σου χορό και χοροπηδούν και αυτοί από τη χαρά τους ξέφρενα μαζί σου και άλλοι προσπαθούν να λειτουργήσουν ως βαρίδια ασφαλείας στα πόδια σου, προσπαθώντας να σε προσγειώσουν στη γη και να τιθασεύσουν («για το καλό σου!») κάπως τις προσδοκίες σου που, τη δεδομένη στιγμή, είναι πιο μεγάλες και από αυτές του Ντίκενς. Ακούς λοιπόν, ατάκες του στυλ «χαμηλά την μπάλα, είναι αρχή ακόμα» και «μην ενθουσιάζεσαι τόσο από τώρα, κράτα και μια πισινή», οι οποίες μπορεί να έχουν ως στόχο το να σε προστατεύσουν από το να πληγωθείς. Εσένα, όμως, σε πιάνουν τα διαόλια σου και εκνευρίζεσαι το δίχως αύριο γιατί «δεν καταλαβαίνει κανείς αυτό το τόσο δυνατό και τόσο μεγάλο που νιώθεις» και βουτάς όλο και περισσότερο με τα μούτρα στον έρωτά σου καθώς ονειρεύεσαι το αύριο με το έτερόν σου ήμισυ.

Let’s be clear. Φυσικά και θα έχεις προσδοκίες από τον νέο σου έρωτα. Ο έρωτας από μόνος του είναι μια μεγάλη προσδοκία για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων και μάλιστα, πριν ακόμα έρθει στις ζωές τους. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που περιμένουν κι ελπίζουν να βρουν «το άλλο τους μισό» και να ζήσουν μαζί του όσο μπορέσουν και αντέξουν, ιδανικά στον αιώνα τον άπαντα.

Τον είδες εν τέλει, αυτόν τον άνθρωπο και τον ερωτεύτηκες. Κι εκεί είναι που φουντώνει μέσα σου ο πόθος και η ελπίδα το αντικείμενο του πόθου σου να νιώθει τα ίδια συναισθήματα με τα δικά σου και με την ίδια ένταση, με την οποία τα νιώθεις εσύ. Για στάσου, βρε άνθρωπε. Είναι λογικό αυτό που σκέφτεσαι και ζητάς; Έχουμε λυσσάξει τα τελευταία χρόνια να ουρλιάζουμε υπέρ του σεβασμού τον ατομικών διαφορών. Είναι δυνατόν, όντες διαφορετικοί άνθρωποι, να νιώθουμε και να εκφράζουμε όλοι τα συναισθήματά μας με τον ίδιο τρόπο;

Και ο καιρός γαρ εγγύς, κι εσύ εν τέλει αυτόν τον άνθρωπο τον έχεις δικό σου (συχνά νομίζεις ότι τον βρήκες, αλλά αυτό είναι κουβέντα για άλλο κείμενο). Ο έρωτας έχει από τη φύση του το στοιχείο του ονείρου και του μελλοντικού σχεδίου. Θέλεις με τον έρωτά σου να κάνεις τα πάντα, να πορευτείς μαζί του στη ζωή, να πάτε από κοινού τις ζωές σας ένα (ή περισσότερα) βήματα παραπέρα. Το καταλαβαίνω πολύ, αλλά, όπως τα πάντα στη ζωή θέλουν ένα μέτρο, έτσι και η έκφραση και το κυνήγι για την εκπλήρωση των προσδοκιών μας εντός μιας σχέσης χρειάζεται να γίνονται με σεβασμό απέναντι στις προσδοκίες και τα θέλω του άλλου.

Επομένως, είναι πολύ λογικό να έχουμε προσδοκίες από έναν νέο έρωτα. Είναι στη φύση του ίδιου του συναισθήματος να κρύβει μέσα του ελπίδα και μελλοντικά σχέδια. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχνάμε πως οι προσδοκίες και τα θέλω μας από μια καινούρια σχέση είναι μια πολύ όμορφη συνθήκη, αρκεί να μη γίνονται τρύπα στην πλάτη του άλλου. Besides, μια σχέση είναι επιτυχημένη κι υγιής όταν κάνει δύο ανθρώπους ευτυχισμένους, όχι έναν.