Καλή η θεωρία, αλλά πρέπει να πάθεις για να μάθεις

Στην αρχή, όλα είναι θεωρία. Υπάρχουν οι θεωρίες για τις διάφορες εκφάνσεις της ζωής μας, που συνήθως μας τις διδάσκουν οι γονείς μας, και μετά προσπαθούμε να τις εφαρμόσουμε στην πράξη. Γνωρίζοντας, όμως, απλώς μια θεωρία, δε σημαίνει ότι είσαι παντογνώστης του εκάστοτε αντικειμένου.

Για παράδειγμα, αν πάρεις το βιβλίο με τα σήματα του Κ.Ο.Κ. για την οδήγηση και το διαβάσεις, ακόμα και να τα αποστηθίσεις όλα, δε σημαίνει ότι έγινες οδηγός. Όταν βγεις στην άσφαλτο και πιάσεις τιμόνι, με τη σωστή οδηγική συμπεριφορά, μαθαίνεις σιγά-σιγά και γίνεσαι οδηγός. Για να μάθεις να κολυμπάς, δεν υπάρχει βιβλίο να διαβάσεις αλλά μια ολόκληρη θάλασσα, για να δοκιμάσεις τις δυνάμεις και τα όριά σου. Για να βρίσκεις το στόχο με το τόξο σου, επιβάλλεται να προπονηθείς και να χάσεις πολλούς πόντους, για να πετύχεις τον κεντρικό στόχο. Είναι γεγονός ότι όταν ρώτησαν τον Τόμας Έντισον (εφευρέτη του ηλεκτρικού λαμπτήρα) για τις χιλιάδες αποτυχημένες του προσπάθειες του πειράματός του, δήλωσε ότι δεν απέτυχε, απλά ανακάλυψε 10000 τρόπους που ένας λαμπτήρας δε δουλεύει και έναν τρόπο για να δουλέψει.

Στο ίδιο μοτίβο κινούμαστε και στις ανθρώπινες σχέσεις. Κανείς μας δε γεννήθηκε τέλειος φίλος ή άψογος σύντροφος, αλλά μέσα από τις πράξεις του –λανθασμένες και μη- έμαθε να διορθώνει τη συμπεριφορά του και να σέβεται τον κόσμο γύρω του.

Υπάρχει μία θεωρία που λέει ότι η εμπιστοσύνη είναι θεμέλιος λίθος κάθε σχέσης, αλλά αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει. Θα εμπιστευτείς πολλές φορές άτομα που θα σε προδώσουν και θα πεις άλλες τόσες φορές «εγώ δεν εμπιστεύομαι κανέναν πια». Η λύση όμως δεν είναι αυτή. Πρέπει μέσα από τα λάθη που κάνεις -και όχι από αυτά που θα διαβάσεις σε εγχειρίδια για σχέσεις- να βρεις αυτούς τους τρόπους που θα σου δείξουν ποιον και πότε πρέπει να εμπιστεύεσαι.

Καλά τα τεφτέρια, τα άρθρα και τα κείμενα που περιγράφουν πώς είναι οι ιδανικές σχέσεις, αλλά στην πράξη κρίνονται και εφαρμόζονται όλα. Και με την επανάληψη των πράξεων μαθαίνεις κάθε φορά και κάτι καινούριο για τον εαυτό σου. Μαθαίνεις μέχρι πού φτάνει η υπομονή σου, οι αντοχές σου, οι δυνάμεις σου. Και αυτό καμία θεωρία δεν μπορεί να στο υποδείξει με κανέναν τρόπο.

Ακόμα και οι θεωρίες για τις συμπεριφορές των ζωδίων είναι ανυπόστατες. Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να χαρακτηρίζεται από τη μέρα που έσπασαν τα νερά της εγκυμονούσας μαμάς του και να κρίνεται γι’ αυτό; Απλά ο καθένας ζει καταστάσεις και μαθαίνει μέσα από αυτές να διαχειρίζεται μελλοντικές καταστάσεις στη ζωή του. Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα ή στις ηλικιακές ομάδες. Είναι όλα ρευστά για όλους και ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και τις αποφάσεις του. Ο καθένας μας έχει την επιλογή να αφήσει τον εαυτό του να επηρεαστεί από φήμες και θεωρίες ή να μάθει μέσα από τα δικά του λάθη.

Στη θεωρία όλα είναι αλάνθαστα και απόλυτα, χωρίς να επιδέχονται αλλαγές. Μια θεωρία, όμως, διέπεται από κανόνες και σε κάθε κανόνα υπάρχουν εξαιρέσεις. Οι εξαιρέσεις είναι συχνά πολλές και έτσι οι θεωρίες χάνουν την υπόστασή τους και πλέον μιλάνε μόνο οι πράξεις. Οπότε όσες φορές και να πούμε «μα το διάβασα, το έγραφε μια ψυχολόγος», αν δεν το ζήσεις, δεν το μαθαίνεις πραγματικά. Και φυσικά θα ζήσεις πολλά πράγματα και θα φας τα μούτρα σου πολλές φορές, μέχρι να μάθεις να στέκεσαι όρθιος στις δυσκολίες. Έξι φορές θα πέσεις, εφτά να σηκωθείς μέχρι να είσαι αρκετά δυνατός και να μη σε ξαναρίξει τίποτα κάτω.